Over zingende muizen en piepende olifanten
€ 22,50
Dieren tjilpen, krijsen, blaffen, kletsen, kakelen en piepen niet toevallig. Het taalconcert van dieren is even verfijnd als divers. Het getuigt van hun indrukwekkende cognitieve en emotionele vermogens, waarmee zij ons mensen niet zelden grote stappen voor zijn. Ook communiceren ze niet via een puur instinctief patroon van roepen en antwoorden. Maar hoe en waarom communiceren ze? Welke informatie brengen ze over in hun geluiden? Wat voor talen spreken zij, en wat maakt klanken in de eerste plaats tot een taal? Dit boek behandelt de nieuwste wetenschappelijke bevindingen over de fascinerende taal van dieren. De auteur neemt ons mee op een enerverende reis door de wereld van de dierencommunicatie. Angela Stöger vertelt ons bijvoorbeeld hoe zij kon bewijzen dat giraffen geluiden maken, over haar ontmoetingen met pratende olifanten en over de verbazingwekkend gedifferentieerde communicatiepatronen van dolfijnen. Hoe beter we luisteren, hoe beter we onze dieren leren begrijpen. Angela Stöger gaat ook in op de vraag hoe zij omgaan met het lawaai dat wij mensen maken. Laten we de fascinerende bevindingen van de bioakoestiek gebruiken om zowel huisdieren als wilde dieren beter te beschermen en te begrijpen.
Angela Stöger (1976) is gedragswetenschapper, cognitief bioloog en deskundige op het gebied van bioakoestiek en geluidscommunicatie. Zij is een van ’s werelds meest gerenommeerde olifantenonderzoekers. Aan de Universiteit van Wenen staat zij aan het hoofd van het Mammal Communication Lab, dat zij in 2011 heeft opgericht.
Recensie: Ook dieren hebben wat te melden door Erica Renckens
Als je met aandacht luistert naar de geluiden die dieren produceren, kun je niet anders concluderen dan dat ze ook over complexe communicatie beschikken. Daarmee ga je vanzelf ook anders denken over hoe wij met dieren omgaan. Dat laat Angela Stöger zien in haar boek Over zingende muizen en piepende olifanten. Lees hier verder
Gerelateerde boeken
-
Georg Wilhelm Steller
Veel vogelaars kennen Steller van de vogelsoorten die naar hem genoemd zijn, waaronder Stellers eider en Stellers zeearend.
Maar wie was hij? Georg Wilhelm Steller was een Duitse geleerde in Russische dienst die in 1741 als eerste bioloog landde in Alaska, dat toen nog Russisch was. Op de thuisreis sloeg het noodlot toe. Verzwakt door scheurbuik leed de expeditie schipbreuk op een onbewoond eiland. Tijdens dit onvrijwillige verblijf beschreef Steller onder andere de reusachtige zeekoeien, waarmee hij wereldfaam verwierf. Helaas werden deze spoedig uitgeroeid. Uiteindelijk wisten de overlevende zeelieden Kamtsjatka te bereiken. Voor hij terug kon keren naar Sint-Petersburg stierf Steller, belasterd door tegenstanders en gemangeld door de Russische bureaucratie, in de eindeloze verten van Siberië. Geleerden als Pallas en Linnaeus maakten zijn ontdekkingen wereldkundig en streken de eer op voor zijn pionierswerk.
Deze uitgave bevat Stellers dagboek van de ontdekkingsreis naar Alaska, fragmenten uit zijn werk over zeezoogdieren, en passages uit zijn Beschrijving van Kamtsjatka.Mark Nieuwenhuis (1968) is docent Latijn en vertaler van Latijnse literatuur. Vogels kijken doet hij al zijn hele leven. Nu zijn boek over Steller is voltooid, gaat hij Stellers eider eindelijk eens opzoeken in zijn overwinteringsgebied.
-
-
-
Waterland
Ons land van wind, wad en water veranderde in de loop der eeuwen in een weidelandschap vol bloemen en vogels waarin boeren vooruit konden. In minder dan een halve eeuw is dat landschap verworden tot een productielandschap dat ver afstaat van de samenleving. Een weg terug is er niet, maar is er wel een pad dat voor ons ligt naar een landschap dat leeft en waar veel te beleven is. Een landschap waar boeren toekomst hebben met ruimte voor water en biodiversiteit. Durf te veranderen!