Aantal boeken: 7

  • Dahlia

    Ode aan de koningin van de pluktuin
    Angelo Dorny
     27,50
  • Geschiedenis van Twente (1528-1870)

    Van oorlogsgebied tot industrieel centrum
    Cor Trompetter
     39,90
  • Tomaat

    Zelfgekweekt smaakt beter
    Angelo Dorny
     27,50

    Tomaat

    ‘Tomaat. Zelfgekweekt smaakt beter’ brengt een ode aan de zuiderse vrucht die al jaren een vaste plaats heeft in onze eetcultuur. Tomaten zijn onmisbare ingrediënten in pastaschotels, tapenades of pizza’s. Maar heb je ooit een zelfgekweekte tomaat geproefd, zongerijpt op een warm balkon, in een kas of in volle grond? Wat een smaakexplosie, wat een sensatie! Als er al een vrucht is die zoveel beter smaakt als je deze zelf kan telen, dan is het wel de tomaat.
    Maar hoe begin je eraan? Van het zaaien in het voorjaar, via het uitplanten tot de oogst in de zomer: Angelo geeft alle tips en tricks mee die hij als doorgewinterde moestuinier verzamelde. Hij selecteerde vijftig oude en nieuwe variëteiten met bijzonder veel smaak. Dertig heerlijke gerechten, makkelijk te bereiden en bijzonder origineel, vormen het sluitstuk van dit boek: de tuin op tafel in de praktijk.

    Angelo Dorny is tuinspecialist en groenjournalist. Hij enthousiasmeert duizenden mensen via zijn boeken en sociale media. Hij teelt al ruim twintig jaar tomaten.

     27,50
  • Troost bij rouw: hoe verzacht je je verdriet

    Een filosofisch zelfhulpboek bij rouwverwerking om de dood van een kind
    Pseudo-Cicero
     17,90
  • Zoöpolis

    Een politieke theorie van dierenrechten
    Sue Donaldson, Will Kymlicka
     29,90
  • Bekentenissen en banvloeken 

    ‘Cioran is zwart en cynisch, maar nooit grauw. Zijn stijl is lucide, geestig, scherpzinnig. In zijn werk komt geen saaie zin voor.’ — Jan Siebelink

    Na het schrijven van dit even navrante als geestige slotstuk besloot de Roemeense denker Emil Cioran (1911-1995) dat hij ‘het heelal genoeg belasterd had’. Hij schreef niet verder. Bekentenissen en banvloeken is een boek met bijtende aforismen over verveling, erfzonde, orgasme, Stalin, Keats, Heidegger, Bach, de kerkvaders, islamitische mystici, begraafplaatsen en veel meer.
    De alomtegenwoordigheid van het lijden, de irrealiteit van het bestaan, de futiliteit van elk handelen en terugkerende slapeloosheid vormen de basso continuo van dit meesterwerk, want: ‘Het is terecht dat men in elk tijdperk gelooft dat men het verdwijnen van de laatste sporen van het aardse Paradijs bijwoont.’

    Emil Cioran was van Roemeense komaf, studeerde filosofie en schreef vanaf 1949 uitsluitend nog in het Frans. Dagenlang at hij soms niets dan aardappelen; alle arbeid noemde hij ‘hoererij’, al erkende hij ‘graden van prostitutie’. Hij las en schreef, geplaagd door slapeloosheid en depressies. Elk nieuw boek was ‘een uitgestelde zelfmoord’. De slotzin van dit boek typeert Cioran. ‘Ook ik heb mij, net als iedereen, onledig gehouden in dit abnormale universum.’

     19,90
  • Doopsgezinden in Friesland

    1530-1850
    Cor Trompetter
     16,90

    Doopsgezinden in Friesland

    In Doopsgezinden in Friesland schetst historicus Cor Trompetter het ontstaan van de doopsgezinde beweging in Friesland, met als centrale guur de ex-katholiek geestelijke Menno Simons. Hoe kon een minderheid als de doopsgezinden in de zeventiende en achttiende eeuw toch zo’n belangrijk stempel drukken op ons geestelijk erfgoed? Doopsgezinden stonden in politieke zin aan de kant, werden vervolgd en toch speelden ze een buitengewone rol op economisch en cultureel gebied.

    Verdrinking, onthoofding, ophanging en verbranding viel een doopsgezinde ten deel vanwege afwijkende standpunten en leer. Ook Menno Simons kwam al snel bij de vervolgers in het vizier en vluchtte daarom weg uit Friesland. Simons is nooit de onbetwiste leider van de doperse beweging geweest. Voortdurend was er strijd binnen die beweging. Verharding van standpunten en daarop volgende scheuringen waren het resultaat. Aan het einde van Menno’s leven waren de conicten zo hevig geworden, dat de doopsgezinde beweging in de Nederlanden feitelijk in verschillende groepen uiteen was gevallen. Ook in Friesland, bij botsingen tussen de ‘harde Friezen’ en de ‘nog hardere Friezen’. De onderlinge verdeeldheid onder doopsgezinden was niet zelden een veel groter gevaar dan welke tegenstander van buiten dan ook. Trompetter schetst een politiek-sociale ontwikkeling van deze stroming in de latere eeuwen.

     16,90