Iedereen kent de grauwe gans. In enkele decennia is hij uitgegroeid van een zeldzame tot een massaal voorkomende vogel. Hij is geliefd en verguisd, en regelmatig onderwerp van verhitte debatten tussen natuurbeschermers en boeren. Wat maakt deze vogel bijzonder?
Berend Voslamber deed veertig jaar onderzoek naar grauwe ganzen en kent deze vogel als geen ander. In Mijn grauwe ganzen beschrijft hij het hele leven van de vogel, van ei tot volwassen dier. Hij toont aan hoe succesvol de grauwe gans als broedvogel was (bijvoorbeeld in de Ooijpolder) en hoe in de loop van de tijd de biotoop veranderde, zoals tijdens hun verblijf in de Dollard. Veel informatie geeft de auteur aan de hand van opmerkelijke individuen.
Naast de vogels komen ook de ontwikkelingen in zijn onderzoek en de mensen die de auteur tijdens zijn werk ontmoette aan bod. Daarbij gaat hij met name diepgaand in op het tellen en het ringen van de vogels en wat dat oplevert aan kennis.

Berend Voslamber is in Nederland dé deskundige op het gebied van grauwe ganzen. Hij werkte ruim twintig jaar als bioloog bij Sovon – vogelonderzoek Nederland en werd al op jonge leeftijd geboeid door het fenomeen gans.

Plotseling gebeurde wat schapenboeren vreesden en natuurliefhebbers hoopten. De terugkeer van de wolf in Nederland en België is nu een feit, maar leidt tot commotie en botsende opvattingen bij natuurliefhebbers, boeren, wetenschappers en recreanten.

In Wolf, de terugkeer van een jager onderzoekt Roelke Posthumus het gedrag en leven van wolven. Hun doorzettingsvermogen bij het jagen op prooi, de tientallen kilometers die ze kunnen afleggen per dag, het contact met familieleden, het ontwijken van vijanden. De feiten uit Wolf geven context aan de onwennigheid waarmee we tegenover een fors roofdier staan.

Roelke Posthumus is bioloog en auteur. Zij woonde in de ‘wolvenzone’ in Noorwegen tijdens de terugkeer van de wolf in Scandinavië. Daar raakte ze gefascineerd door het leven van dit unieke roofdier en de emoties die hij oproept.