De natuur op je huid
€ 24,90In De natuur op je huid laat Marion Naudts zien waarom natuurlijke cosmetica een goede keuze is én hoe je zelf verzorgende producten kunt maken. Stap-voor-stap leer je de basisprincipes: hoe maak je een crème, balsem, gel of schuimende shampoo? Welke producten kies je voor jouw huidtype en hoe bewaar je jouw zelfgemaakte cosmetica?
Aan de hand van meer dan 50 recepten en evenveel interessante weetjes kan je eindeloos gaan variëren: een kleimasker of shampoobar, een romige bodycrème of een spray tegen haarroos, een anti-littekenzalf of solide scheerschuim. Van top tot teen, voor elk stukje huid, voor man, vrouw en kind.
Marion is orthopedagoog en herborist. Onder de naam ‘Marion Maakt’ geeft zij workshops waarin ze enthousiast vertelt hoe je natuurlijke verzorgingsproducten kan maken.
Vogels van de Pier
€ 24,90Een breed strand met twee pieren die 1,5 kilometer de Noordzee in steken met op de ‘achtergrond’ duinen, een belangrijke haven en grote industrieën in de skyline.
Vogelaars uit het hele land, vissers en inwoners van Kennemerland komen naar de pieren van IJmuiden om uit te waaien, te vissen of om er van vogels te genieten. De auteurs van ‘Vogels van de Pier’ komen er soms dagelijks om er zeevogels te kijken en omdat altijd de kans bestaat bijzondere vogels waar te nemen tijdens de trek of bijvoorbeeld na flinke stormen op zee. Niet voor niets zijn er meer dan 300 vogelsoorten gezien, waaronder aansprekende als Kuifaalscholver, Paarse Strandloper, Middelste Jager, Jan-van-gent en Velduil. Voor natuurfotografen zijn landschap en vogels een inspiratiebron om foto’s te maken met een extra – wat rauwe – dimensie.
‘Vogels van de Pier’ is een ode aan al die vogels die ooit langskwamen. Vastgelegd in schitterende beelden. Het laat
zien dat natuurbeleving op onverwachte plekken een hoge vlucht kan nemen.Kloostermoppen
€ 35,00In de twaalfde en vooral de dertiende eeuw vestigden zich onder meer de kloosterorden van de cisterciënzers en de premonstratenzers in Noord-Nederland. Naar voorbeeld van de moederkloosters introduceerden de kloosterlingen grote bakstenen, kloostermoppen genoemd, waarmee ze vanaf het midden van de twaalfde eeuw tot in de zestiende eeuw kerken en kloosters bouwden. In dezelfde periode gebruikten ook vermogende particulieren de grote bakstenen voor de bouw van hun steenhuizen. Vanaf midden dertiende eeuw begonnen de steden zich te ontwikkelen, waarbij de bakstenen werden gebruikt voor stadsmuren en particuliere huizen. Baksteen bood de bouwheren goede mogelijkheden en was duurzamer dan de natuursteen die tot het einde van de twaalfde eeuw werd toegepast als bouwmateriaal. Klei was voor de productie en turf voor het bakken van stenen in ruime mate voorhanden in de provincie Groningen.
In Kloostermoppen, middeleeuws bouwmateriaal in stad en provincie Groningen beschrijven Edward Houting en Hans Vrijer circa 200 middeleeuwse kerken, kloosters, steenhuizen en stadsmuren. Hiermee wordt voor het eerst een uitgebreid overzicht in boekvorm gegeven van het ontstaan en de toepassing van kloostermoppen in Groningen. De uitgave is ruim geïllustreerd met foto’s, bouwtekeningen van middeleeuwse kerken en kerktorens, kaarten en oude prenten. Bovendien voert een wandeling in de binnenstad van Groningen langs zichtbare overblijfselen van middeleeuwse gebouwen.
Doopsgezinden in Friesland
€ 16,90In Doopsgezinden in Friesland schetst historicus Cor Trompetter het ontstaan van de doopsgezinde beweging in Friesland, met als centrale guur de ex-katholiek geestelijke Menno Simons. Hoe kon een minderheid als de doopsgezinden in de zeventiende en achttiende eeuw toch zo’n belangrijk stempel drukken op ons geestelijk erfgoed? Doopsgezinden stonden in politieke zin aan de kant, werden vervolgd en toch speelden ze een buitengewone rol op economisch en cultureel gebied.
Verdrinking, onthoofding, ophanging en verbranding viel een doopsgezinde ten deel vanwege afwijkende standpunten en leer. Ook Menno Simons kwam al snel bij de vervolgers in het vizier en vluchtte daarom weg uit Friesland. Simons is nooit de onbetwiste leider van de doperse beweging geweest. Voortdurend was er strijd binnen die beweging. Verharding van standpunten en daarop volgende scheuringen waren het resultaat. Aan het einde van Menno’s leven waren de conicten zo hevig geworden, dat de doopsgezinde beweging in de Nederlanden feitelijk in verschillende groepen uiteen was gevallen. Ook in Friesland, bij botsingen tussen de ‘harde Friezen’ en de ‘nog hardere Friezen’. De onderlinge verdeeldheid onder doopsgezinden was niet zelden een veel groter gevaar dan welke tegenstander van buiten dan ook. Trompetter schetst een politiek-sociale ontwikkeling van deze stroming in de latere eeuwen.