Aarde-emoties
€ 34,90
Onze relatie met de Aarde verandert. In dit internationaal invloedrijke boek reikt de Australische denker Glenn A. Albrecht hiervoor nieuwe woorden aan. Hij beschrijft nieuwe emoties zoals ‘solastalgie’, de ‘troostwee’ die je hebt, terwijl je thuis bent en je vertrouwde leefomgeving wordt vernietigd of in verval is. Dit is misschien wel dé bepalende emotie van de eenentwintigste eeuw. Daarnaast lanceerde Albrecht de inmiddels bijna ingeburgerde term ‘symbioceen’, een tijdperk waarin we opnieuw ‘symbiotisch’ samenleven met de natuur. Dit tijdperk moet het destructieve antropoceen opvolgen. In het symbioceen hebben we geen last meer van ‘biofobie’ (angst voor het leven), van ‘topoaversie’ (weerstand tegen bepaalde ontwrichte plekken waarvan we ooit hielden), van ‘terrafurie’ of ‘klimaatwoede’.
Glenn A. Albrecht is een spraakmakende Australische milieudenker die internationaal doorbrak met beschouwingen over nieuwe ‘psychoterratische’ emoties. Tot 2008 was hij verbonden aan de Universiteit van Newcastle in New South Wales; tot zijn emeritaat in 2014 was hij hoogleraar duurzaamheidsstudies aan de Murdoch University in Perth (West-Australië). Hij is erelid van de School of Geosciences aan de Universiteit van Sydney. In 2001 was hij mede-auteur van Health Social Science: A Transdisciplinary and Complexity Perspective dat bij Oxford University Press verscheen. Aarde-emoties verscheen in 2019 en betekende zijn grote doorbraak. Het boek is in tal van talen verschenen. De Nederlandse vertaling is van de hand van Joris Capenberghs.
Bekijk ook de uitzending van VPRO-Tegenlicht over dit baanbrekende boek.
Gerelateerde boeken
-
-
De kanoet
De kanoet is een reislustige vogel. In Nederland overwintert de kanoet in de Waddenzee en de Delta of hij tankt daar bij, op weg van Siberië naar West-Afrika en terug.
Door die reislust is de kanoet ook een goede verhalenverteller. De kanoet is als de kanarie in de kolenmijn, en wijst ons in dit geval genadeloos op de aantasting van het milieu. De vogel blijkt zelfs een soort thermometer te zijn: door van generatie op generatie een beetje te krimpen, waardoor hij relatief een steeds langere snavel krijgt, laat de kanoet zien dat ook het klimaat langzaam aan het veranderen is.
Al deze verhalen zijn opgetekend uit de mond van mensen die deze vogel al vele jaren onderzoeken, met schitterende foto’s van een fotograaf die deze vogels ook al bijna zijn hele leven op de hielen zit.Rob Buiter (1966) is freelance wetenschapsjournalist. Hij is verslaggever voor Trouw en Vroege Vogels en hoofdredacteur van het oudste natuurtijdschrift van Nederland, De Levende Natuur. De foto’s zijn gemaakt door Jan van de Kam.
-
-
De scharrelaar 2020/1
Een nieuwe lente, een nieuwe Scharrelaar! De lente-editie van De scharrelaar staat weer boordevol met gedichten, verhalen en beschouwingen over vogels in binnen- en buitenland.
‘De scharrelaar’ is een literair tijdschrift voor vogelliefhebbers, geschreven door diverse auteurs. In deze overvolle lente-editie 2020 van De scharrelaar, het derde nummer alweer, vindt u onder meer bijdragen van Willem Jan Otten en Daan Remmerts de Vries. Verder schrijft Marja Vuijsje over de kauwen op haar balkon, vertelt Bert Keizer over de helaas uitgestorven trekduif, beschrijft gevangenispsychiater Yolande de Kok de vogels in de nor en bejubelt Saskia van Loenen de paria van het stadspark: de halsbandparkiet.