De mens is geen plaag
€ 17,90
In De mens is geen plaag betoogt Cees Buisman dat er best plaats is voor 10 miljard mensen op aarde, zoals de voorspelling voor het jaar 2100 luidt.
Buisman analyseert in dit essay scherpzinnig enkele van de problemen waarvoor de wereld zich gesteld ziet, voornamelijk het gebrek aan zoet water. Ook rekent hij af met clichés en komt hij met onverwachte, positieve oplossingen. Overbevolking is niet het probleem, het effect van ons handelen op de rest van de wereld heeft veel meer invloed. We staan steeds weer voor de keuze tussen twee richtingen. Gaan we voor een maakbare wereld, waarin luxe en onsterfelijkheid onze drijfveren zijn, maar waarin we met milieucrises en ongelijkheid langzaam onze menselijkheid verliezen? Of kiezen we voor nieuwe drijfveren om meer mens te worden en zo te bouwen aan een schone en eerlijke wereld met alle kansen voor toekomstige generaties?
Cees Buisman studeerde waterzuivering en daarnaast bedrijfskunde, communicatieleer en toegepaste integrale psychologie. Zijn hele leven heeft hij gewerkt aan nieuwe milieutechnologieën voor het zuiveren van allerlei afvalstromen, die worden toegepast over de hele wereld. Dit heeft hij gedaan vanuit posities bij zowel het bedrijfsleven als de universiteit. Buisman is directeur van Wetsus, Europees centrum voor duurzame watertechnologie, en hoogleraar biologische kringlooptechnologie aan Wageningen Universiteit.
Gerelateerde boeken
-
-
-
Hek
Het stormt in het Nederlandse landschap. De maatschappij is verzeild geraakt in een verhitte discussie over de manier waarop we ons landschap moeten gebruiken. De actuele discussie over de wijze waarop wij in Nederland ons voedsel produceren, wordt gevoed door de stikstofdiscussie en bijvoorbeeld de komst van de wolf. Het produceren van voedsel is een gerechtvaardigd doel, maar waar ligt dan de grens? De verschillende posities in het debat over natuur versus veehouderij worden ondersteund vanuit verschillende morele opvattingen en ethische theorieën. Wat is belangrijker? Het actief waarborgen van het welzijn van onze fauna of moeten we de natuur zoveel mogelijk met rust laten? De Nederlandse
boeren mengen zich fel in het debat, met een eigen pakket aan ethische overwegingen die deels overlappen met, maar deels ook tegengesteld zijn aan die van de natuurbeschermers. Martin Drenthen ontrafelt van beide partijen de argumenten en plaatst deze in een ethisch kader, zodat de discussie met alle voors en tegens in ieder geval helder gevoerd kan worden.