De platenkast van Paul McCartney
€ 39,90
Met meer dan 280 miljoen verkochte albums en talloze klassiekers op zijn naam, geldt Paul McCartney als een van de grootste en invloedrijkste songwriters aller tijden. Maar naar welke albums en artiesten luisterde de componist van tijdloze klassiekers als ‘Let It Be’, ‘Yesterday’ en ‘Hey Jude’ eigenlijk zelf?
In De platenkast van Paul McCartney onthult Yorick van Norden als een muzikale detective het verborgen muzikale universum van de ex-Beatle. Aan de hand van een unieke foto van McCartneys persoonlijke verzameling reconstrueerde hij de collectie en ontdekte hij de verrassende invloeden achter zijn iconische liedjes. Hoog tijd dus voor een kijkje in De platenkast van Paul McCartney.
Yorick van Norden (1986) is zanger, songwriter en muzikant. Hij maakt albums, treedt op en schuift als popkenner regelmatig aan in radio- en tv-programma’s. Over zijn album The Jester (2018) schreef de Volkskrant: ‘Voor de nieuwe Van Norden laat je de nieuwe Paul McCartney gerust even liggen.’ Muziektijdschrift OOR noemde zijn laatste plaat Playing by Ear (2021) ‘een van de absolute hoogtepunten in de Nederlandse popmuziek.’ Yorick verdiept zich al jaren in het werk van McCartney en trad meermaals in diens voetsporen. Zo begeleidt hij muziekreizen naar Liverpool en toert hij met zijn theatervoorstelling De platenkast van Paul McCartney. Recent nam hij een album op in de legendarische Abbey Road Studios.
Gerelateerde boeken
-
Ray en Dave Davies
Duik dieper in de boeiende wereld van The Kinks met het nieuwste meesterwerk van auteur Dick van Veelen, “Ray en Dave Davies: Going Solo na the Kinks”. Dit boek vormt het kroonstuk van een trilogie gewijd aan de legendarische Engelse band en werpt een verhelderende blik op de solocarrières van de broers Ray en Dave Davies.
Het avontuur begon met “The Kinks – Een oer-Engelse band” in 2020, waarin de opkomst en ondergang van The Kinks werd verteld, van de jeugdjaren in de Noord-Londense wijk Muswell Hill tot het ‘officieuze’ einde van de band in 1996. Het vervolg, “The Kinks – Concerten in Nederland” uit 2021, documenteerde gedetailleerd alle memorabele optredens in Nederland, verrijkt met recensies, documenten en unieke foto’s.
In “Ray en Dave Davies: Going Solo na the Kinks” opent zich een nieuw hoofdstuk. Vanaf 1996, gedurende een periode van (voorlopig) 25 jaar, verkent het boek de solocarrières van de broers, waarbij albums, boeken, musicals, documentaires en live optredens de revue passeren. Ondanks dat de solocarrières niet de legendarische hoogten bereiken zoals die met The Kinks werden bereikt, zijn de projecten van beide broers zeker het ontdekken waard.
Met oog voor detail en diepgaand onderzoek neemt Dick van Veelen ons mee naar het jaar 1993, een tijd van overlappende activiteiten tussen de band en de opkomende soloprojecten van vooral Ray. Ontdek de stappen die Ray zet om los te komen van zijn band, terwijl The Kinks in 1993 nog steeds actief zijn en zelfs een volwaardig album, “Phobia,” uitbrengen.
Van Veelen werpt ook een blik op de nostalgische momenten, zoals Dave Davies’ meest nostalgische compositie “Fortis Green” uit 1999, die op zijn gelijknamige album verschijnt en teruggrijpt naar zijn jeugd en het gezin waarin beide broers opgroeiden.
“Ray en Dave Davies: Going Solo” is een meeslepende reis door de individuele artistieke paden van twee muzikale iconen. Met aandacht voor zowel hoogte- als dieptepunten belicht Van Veelen de rijke erfenis van Ray en Dave Davies na The Kinks. Een absolute must-have voor elke muziekliefhebber en fan van The Kinks!
Thomas Verbogt, auteur en columnist van Dagblad de Gelderlander, schreef het voorwoord.
-
Tussen Grolloo en Austin
Begin jaren zestig maakte Egbert Meijers kennis met zenders als AFN en Radio Luxembourg en de blues- en countrymuziek: Hank Williams, Jimmie Rodgers, Son House, John Lee Hooker. Het werd een ommekeer in zijn leven. De accordeon werd een gitaar en Beethovens ‘Für Elise’ werd vervangen door ‘Mean Woman Blues’ van Elvis. De in Grolloo geboren en getogen boerenzoon Meijers ging achter de muziek aan en vond daarin een liefde die zijn leven inhoud en betekenis gaf.
De liedjes die hij sinds de jaren zeventig schreef, zong hij liever tussen de coulissen dan frontaal voor het voetlicht. Desondanks brachten ze hem in Nederland, België, Duitsland, Noorwegen en Amerika op podia en in radio en tv-programma’s. Vaak met andere artiesten: Harry Muskee, Frédérique Spigt, JP den Tex, Ad Vanderveen, Ad van Meurs, Fred Eaglesmith, Peter Rowan, Walt Wilkins, Paula Nelson, Jerry Jeff Walker.
Meijers nam tevens als culturele duizendpoot talrijke initiatieven, zoals het Big Bear Festival, het Muzem! festival, De Drentse Bluesopera, symfonie Ode an de Ao en diverse radio- en tv-programma’s. Daarnaast werkte hij mee aan tal van activiteiten en publicaties op het gebied van regionale taal en cultuur.
Aan dit rijk geïllustreerde boek leverden meer dan vijftig mensen een bijdrage. Zij laten door hun ogen zien wie Egbert Meijers is en wat hij voor hen, en Drenthe, betekent. Daarmee is ‘Tussen Grolloo en Austin’ een bijzondere biografie geworden van een man die in hart en ziel artiest is.
‘Tussen Grolloo en Austin’ neemt je ook mee op een reis langs talrijke ingrijpende gebeurtenissen van de afgelopen vijftig jaar. Gebeurtenissen die Meijers inspireerden tot het schrijven van indringende en persoonlijke liedjes.
“Ze brengen deze in Grolloo geboren songwriter naar het absolute erebankje van de Nederlandse artiesten die zich wagen aan dit genre”. Rein van den Berg, Plato
-
Final Blues
Wat de Rolling Stones voor de blues deden in Engeland, deden Cuby and the Blizzards in Nederland: de van oorsprong zwarte muziek populair maken. Beide bands ontstonden in 1962.
Harry Muskee en Eelco Gelling waren de kern van de groep uit Drenthe die heel het land op zijn kop ging zetten. Hun eerste LP Desolation kreeg in 1968 een Edison. Hij werd gevolgd door legendarische platen als Groeten uit Grollo en Appleknockers Flophouse. De bezetting van de band wisselde nogal eens, met fenomenen als Hans Waterman, Hans La Faille, Herman Deinum, Helmig van der Vegt en Herman Brood.C + B gaf in 1974 een afscheidsconcert. Harry Muskee ging door met andere bands. In 1995 kreeg Muskees oude vriend Johan Derksen het idee om Cuby and the Blizzards nieuw leven in te blazen. Toen kwam er een nieuwe stergitarist bij: Erwin Java. Het werd weer een fascinerende tijd, vol ups en downs. In juni 2011 ging het C + B Museum open, in de voormalige boerderij van Harry Muskee in Grolloo. Het was vlak voor zijn 70-ste verjaardag. Op 26 september 2011 overleed Harry.
In 2003 verscheen zijn biografie De Missie. Het boek werd bekroond in 2006. In 2008 kwam er een aangevulde heruitgave. Tien jaar na Harry’s dood besloot Jeroen Wielaert om de biografie af te ronden door het boek aan te vullen met alles wat er sinds 2008 rondom Harry Muskee gebeurd is.. Het werd Final Blues.
Final Blues beschrijft het erfgoed van Harry en de band. Die legacy blijft springlevend. Dat bleek ook uit de rondgang langs voormalige bandleden, vrienden en nabestaanden van Harry Muskee waaronder Daniël Lohues, Willy Middel, Hans La Faille, Herman Deinum, Helmig van der Vegt, Erwin Java, Eelco Gelling, Johan Derksen en Douwien Oosterhof-Muskee. Alles bij elkaar geeft dat dieper inzicht in zijn en hun leven en werken. Het boek is daarmee uitgegroeid tot popgeschiedenis tegen de achtergrond van veel grote maatschappelijke ontwikkelingen.
Huub ‘Huby’ van der Lubbe: ‘Hij had dat underdoggevoel en daarom ook een hart voor andere underdogs.’
Kaz Lux: ‘Een charismatische figuur.’
Ralph de Jongh: ‘Hij noemde zich ‘my angry uncle’.
Ben Jolink (Normaal): ‘ Hij was toch niet altijd somber en in wezen een goed en vriendelijk mens.’
Tineke Schoemaker (Barrelhouse): ‘Cuby was de held, by far de grootste.’