Een vrije geest tot zwijgen gebracht. Jan Eisenga (11-03-1908-5-05-1943)
€ 19,50
Op 5 mei 1943 werd de Gorredijkster onderwijzer Jan Eisenga op 35- jarige leeftijd door de Duitsers gefusilleerd. Hij was daarmee een van de vele slachtoffers van de Meistaking in 1943. In zijn korte, maar bewogen leven heeft hij zich op velerlei manieren gemanifesteerd. Hij was een radicaal socialist, overtuigd pacifist, een principiële geheelonthouder en vegetariër en een idealist met hoge waarden en normen. Bovendien was hij een gewaardeerd en veelbelovend Fries dichter en schrijver. Zijn leven stond in het teken van dienstbaarheid.
Dienstbaar aan zijn idealen en principes, aan zijn gezin, aan zijn school en aan de brede Friese Beweging. In de bloei van zijn leven werd hij vermoord omdat hij niet kon accepteren in een bezet land te moeten leven, waar individuele vrijheden alom aan banden werden gelegd. Zijn moed om zich openlijk te verzetten tegen onrecht en tirannie heeft hij met de dood moeten bekopen.
Roel T. van der Heide (1941) was o.m. directeur van de openbare basisschool ‘It Twaspan’ in Wijnjewoude en bovenschools manager bij het openbaar basisonderwijs in de gemeente Opsterland. Als voorzitter van het stichtingsbestuur van het museum Opsterlân was hij nauw betrokken bij de jaarlijkse herdenking en kranslegging bij de gedenkplaat ter nagedachtenis van Jan Eisenga.
Gerelateerde boeken
-
-
Harm van der Meer fertelt
It libben fan dirigint, muzykmaster en minskeman Harm van der Meer (Bantegea, 1940) spile him ôf tusken de skoallen, koaren en orkesten, tusken jonge en âlde minsken, yn doarp en stêd, en yn it iepen fjild. De minsken en de muzyk joegen him genôch stof om in tal ûnferjitlike ferhalen en anekdoates op te skriuwen, dy’t yn dizze bondel sammele binne.
Yn de wurden fan Hylke Speerstra: ‘Optredens mei Harm van der Meer as ynspirator op de bok hiene faak bysûndere mominten. Der kamen mominten dat de wurdearring it applaus foarby gie. Dan foel der yn in grutte katedraal allinne mar in stilte, kearde Harm him nei de tahearders, seach harren yn de wiete eagen en sei er: “Jim hawwe it begrepen.” Syn rispinge kin ryk neamd wurde. Gelokkich hat er dêr, yn beskiedenheid mar mei gefoel foar anekdotyk, in kostber dokumint oer skreaun. Dêryn blykt er ek noch in master-ferteller te wêzen.’
De sfearfolle swart-wytfoto’s fan Henny van den Berg meitsje it ferhaal kompleet: in portret fan in markante man mei in kleurryk libben.