Feesten als wilde beesten
€ 39,95
Feesten als Wilde Beesten is een uniek concert- en fotoboek over de betekenis en invloed van de Achterhoekse boerenrockband Normaal. Het vuistdikke bewaarexemplaar legt de bewogen geschiedenis vast vanuit het perspectief van de fans. Geen interviews en lange verhalen, maar een prachtige en overzichtelijke impressie van de Vijftigjarige Veldtocht door Nederland met meer dan 3000 optredens en meer dan vijf miljoen bezoekers in zalen en feesttenten. Normaal (doen) is een levenswijze, die in het dagelijks leven van generatie op generatie wordt doorgegeven.
“Een Normaal-concert is een merkwaardig festijn. Bij de entree van de zaal viel me al op dat er geen sprake was van een ‘normaal’ optreden. Drie generaties gingen naar binnen. Vaders en moeders die zich nog één keer in spijkerdracht gestoken hadden, namen hun kinderen op de schouders en in het gedrang bevonden zich zelfs een opa en oma die hun invalide kleinzoon in zijn wagentje over de drempel rolden. Een waar familie-uitstapje”, aldus Tom ter Bogt, emeritus hoogleraar populaire muziek- en jeugdcultuur.
Dolf Ruesink heeft (bijna) alle concerten die Normaal gaf op een rij gezet en een overzicht gemaakt per provincie. Dit geeft een uniek beeld waar de band het meeste optrad, van de veengronden in Drenthe tot het Limburgse Heuvelland. Wat duidelijk wordt, is dat Normaal juist in de plattelandsgebieden die zich vaak achtergesteld voelen door de Randstad en landelijke politiek immens populair is.
Elke provincie heeft eigen Normaal-tradities die in het boek uitgebreid in beeld en tekst aan bod komen. Zoals het gooien met bier, natte T-shirts en lingerie, varkensraces, moddergevechten, kermisruzies, bruiloftsgeschenken, fanclubdagen en het vervoer van publiek naar concerten per trekker en veewagens.
Feesten als wilde beesten kan daarom ook gezien worden als een rijk geïllustreerde culturele atlas van Nederland en is een feest van herkenning voor de Normaal-fan en de muziekliefhebber van (Nederlandse) rockmuziek.
Dolf Ruesink (Winterswijk, 1952) is professioneel journalist en auteur. Voor de Geassocieerde Pers Dienst interviewde hij in zijn lange loopbaan vele (inter)nationale popartiesten. Vanaf de oprichting in 1975 volgt hij Normaal, schreef met drummer Jan Manschot het boek ‘Wat is Normaal?’ en was jarenlang hoofdredacteur van het fanclubblad Anhangerschapbode.
Ruesink is samensteller van de door Normaal uitgegeven Høkbiebel en bedenker van de albumtitels ‘Kriebel in de Konte’, ‘De Wilde Joaren’ en ‘De Bokse Vol’. Als scherp observator kent hij de achtergronden, taal en gewoonten van de band en de fanatieke aanhang. In zijn nieuwste boek ‘Feesten als Wilde Beesten’ staan de høkers centraal in de boeiende geschiedenis van 50 jaar Normaal.
Gerelateerde boeken
-
Golden Earring Clips van Dick Maas 1982-1997
“Voor iedereen die wil weten op welke locaties we gefilmd hebben, hoe de scenario’s tot stand kwamen, wie er allemaal in mee speelden en wie niet, wat er fout ging, bevat dit boek een schat aan informatie”. Dick Maas
Bij de vele hits uit de jaren 60 en 70 laat Golden Earring al filmpjes opnemen. De filmpjes laten losse beelden zien bij de muziek, zonder een echte betekenis. In 1982 realiseert Golden Earring zich dat het anders moet. Ingegeven door de snelle groei van de clipzender MTV in de Verenigde Staten vragen ze Dick Maas, een filmregisseur die cum laude is afgestudeerd aan de Nederlandse Filmacademie, om een clip bij Twilight Zone te maken. Na het succes van de single en de bijbehorende clip groeit Dick Maas uit tot de hofleverancier van de band en maakt hij spraakmakende Earringclips in de periode van 1982 tot en met 1997: Twilight Zone, When The Lady Smiles, Clear Night Moonlight, Turn The World Around en Burning Stuntman. Ook maakt Dick Maas de concertfilm Live From The Twilight Zone die in 1984 op MTV wordt uitgezonden.
Het boek beschrijft op zeer uitgebreide wijze de totstandkoming van de clips en de concertfilm en de grote invloed op de carrières van Golden Earring en Dick Maas. Het geeft o.a. antwoord op vragen als: In hoeverre hebben de clips bijgedragen aan het succes van de songs? Wat waren de reacties? Hoe reageerde het preutse Amerika op de provocerende erotische beeldtaal, de zwarte humor en het onverbloemde geweld? Wat werd er allemaal gecensureerd? Verloor Hillary Clinton het Democratische kandidaatschap omdat ze When The Lady Smiles als campagnelied had?
Golden Earring Clips van Dick Maas geeft een blik achter de schermen en laat zien met welke professionaliteit deze producties zijn gemaakt. De vier Earringleden, Dick Maas, zijn vaste assistent Myrna van Gilst en vele cast- en crewleden blikken terug op een belangrijk stuk van de roemruchte Earring-geschiedenis. De schrijvers hebben de beschikking gekregen over uniek archiefmateriaal, zoals de scripts en storyboards van de clips. Ook bevat het boek vele niet eerder gepubliceerde foto’s. -
Tegenkultuur Special Edition
Special Edition – inclusief orginele Hitweek
Mensen, dit is een unieke krant. Er gaat iets gebeuren. Let op. Nu gaan we spijkers met koppen slaan!!!! Peter J. Muller, medeoprichter Hitweek.
In Tegenkultuur worden publicaties van de Nederlandse underground in de jaren 1964-1976 getoond en beschreven. Het boek plaatst de underground in de sociale context van de jaren zestig. Hitweek en Aloha, de belangrijkste Nederlandse undergroundbladen komen uitgebreid aan bod. Tegenkultuur laat zien welke Nederlandse undergroundbladen er naast Hitweek en Aloha waren, geeft een korte typering en toont vooral hoe ze eruitzien.
De jaren zestig en zeventig waren een tijd van ongekende welvaart, waarin de opgroeiende jeugd voor het eerst de ruimte kon nemen om haar stem te laten horen over maatschappelijke problemen en oplossingen. De undergroundbeweging werd ook wel ‘alternatieve cultuur’ of, in het idioom van de jaren 60, ‘tegenkultuur’ genoemd.
Ik vond dat het hoog tijd was dat de jonge generatie eindelijk een stem kreeg. Willem de Ridder, medeoprichter Hitweek.
De massamedia deden verslag van zaken vanuit de bestaande normen en waarden, waarin de undergroundbeweging zich niet herkende. De undergroundpers vulde dit gat door te rapporteren over die dingen die de underground bezighield, door hun kijk op tal van zaken te verwoorden en door het benadrukken en vormgeven van een nieuwe levensstijl.
Alle undergroundpublicaties werden gemaakt door de jeugd en hadden de jeugd als doelgroep. Of het nu politiek of cultureel was, de inhoud van de undergroundkranten was een directe weerspiegeling van de hoop, dromen en activiteiten van de redacteuren, schrijvers en vormgevers die zichzelf zagen als actieve deelnemers en als chroniqueurs van de beweging.
Tegenkultuur bevat een schat aan beeldmateriaal, waardoor het samen met de historische context een representatief naslagwerk vormt van de Nederlandse undergroundpers in de jaren 1964-1976. Het boek is interessant voor een brede groep lezers: voor de lezer die deze tijd actief heeft meegemaakt of er meer over wil weten maar ook voor de lezer die geïnteresseerd is in grafische vormgeving, ‘small press’ of undergroundmuziek.
Over de auteurs
Peter Sijnke (1951) is historicus. Hij was werkzaam in het archiefwezen en publiceerde veel op het terrein van de lokale en regionale geschiedenis. Over popmuziek schreef hij zeven boeken, waarvan drie met betrekking tot het Holland Pop Festival in Kralingen (1970) samen met Marcel Koopman. Peter schrijft regelmatig in Platenblad.Jan Pen (1955) was tot zijn pensionering in 2019 eigenaar van een bureau voor zakelijk advies op het gebied van biotechnologie. Hij heeft sinds het begin van de jaren negentig, een collectie opgebouwd van posters, tijdschriften en pamfletten van bewegingen als Provo, Kabouter, Underground en Punk. Jan heeft een internetboekhandel JP Antiquarian Books op het gebied van zijn collectie.
-
Tegenkultuur
Mensen, dit is een unieke krant. Er gaat iets gebeuren. Let op. Nu gaan we spijkers met koppen slaan!!!! Peter J. Muller, medeoprichter Hitweek.
In Tegenkultuur worden publicaties van de Nederlandse underground in de jaren 1964-1976 getoond en beschreven. Het boek plaatst de underground in de sociale context van de jaren zestig. Hitweek en Aloha, de belangrijkste Nederlandse undergroundbladen komen uitgebreid aan bod. Tegenkultuur laat zien welke Nederlandse undergroundbladen er naast Hitweek en Aloha waren, geeft een korte typering en toont vooral hoe ze eruitzien.
De jaren zestig en zeventig waren een tijd van ongekende welvaart, waarin de opgroeiende jeugd voor het eerst de ruimte kon nemen om haar stem te laten horen over maatschappelijke problemen en oplossingen. De undergroundbeweging werd ook wel ‘alternatieve cultuur’ of, in het idioom van de jaren 60, ‘tegenkultuur’ genoemd.
Ik vond dat het hoog tijd was dat de jonge generatie eindelijk een stem kreeg. Willem de Ridder, medeoprichter Hitweek.
De massamedia deden verslag van zaken vanuit de bestaande normen en waarden, waarin de undergroundbeweging zich niet herkende. De undergroundpers vulde dit gat door te rapporteren over die dingen die de underground bezighield, door hun kijk op tal van zaken te verwoorden en door het benadrukken en vormgeven van een nieuwe levensstijl.
Alle undergroundpublicaties werden gemaakt door de jeugd en hadden de jeugd als doelgroep. Of het nu politiek of cultureel was, de inhoud van de undergroundkranten was een directe weerspiegeling van de hoop, dromen en activiteiten van de redacteuren, schrijvers en vormgevers die zichzelf zagen als actieve deelnemers en als chroniqueurs van de beweging.
Tegenkultuur bevat een schat aan beeldmateriaal, waardoor het samen met de historische context een representatief naslagwerk vormt van de Nederlandse undergroundpers in de jaren 1964-1976. Het boek is interessant voor een brede groep lezers: voor de lezer die deze tijd actief heeft meegemaakt of er meer over wil weten maar ook voor de lezer die geïnteresseerd is in grafische vormgeving, ‘small press’ of undergroundmuziek.
Over de auteurs
Peter Sijnke (1951) is historicus. Hij was werkzaam in het archiefwezen en publiceerde veel op het terrein van de lokale en regionale geschiedenis. Over popmuziek schreef hij zeven boeken, waarvan drie met betrekking tot het Holland Pop Festival in Kralingen (1970) samen met Marcel Koopman. Peter schrijft regelmatig in Platenblad.Jan Pen (1955) was tot zijn pensionering in 2019 eigenaar van een bureau voor zakelijk advies op het gebied van biotechnologie. Hij heeft sinds het begin van de jaren negentig, een collectie opgebouwd van posters, tijdschriften en pamfletten van bewegingen als Provo, Kabouter, Underground en Punk. Jan heeft een internetboekhandel JP Antiquarian Books op het gebied van zijn collectie.