Aarde-emoties
€ 34,90
Onze relatie met de Aarde verandert. In dit internationaal invloedrijke boek reikt de Australische denker Glenn A. Albrecht hiervoor nieuwe woorden aan. Hij beschrijft nieuwe emoties zoals ‘solastalgie’, de ‘troostwee’ die je hebt, terwijl je thuis bent en je vertrouwde leefomgeving wordt vernietigd of in verval is. Dit is misschien wel dé bepalende emotie van de eenentwintigste eeuw. Daarnaast lanceerde Albrecht de inmiddels bijna ingeburgerde term ‘symbioceen’, een tijdperk waarin we opnieuw ‘symbiotisch’ samenleven met de natuur. Dit tijdperk moet het destructieve antropoceen opvolgen. In het symbioceen hebben we geen last meer van ‘biofobie’ (angst voor het leven), van ‘topoaversie’ (weerstand tegen bepaalde ontwrichte plekken waarvan we ooit hielden), van ‘terrafurie’ of ‘klimaatwoede’.
Glenn A. Albrecht is een spraakmakende Australische milieudenker die internationaal doorbrak met beschouwingen over nieuwe ‘psychoterratische’ emoties. Tot 2008 was hij verbonden aan de Universiteit van Newcastle in New South Wales; tot zijn emeritaat in 2014 was hij hoogleraar duurzaamheidsstudies aan de Murdoch University in Perth (West-Australië). Hij is erelid van de School of Geosciences aan de Universiteit van Sydney. In 2001 was hij mede-auteur van Health Social Science: A Transdisciplinary and Complexity Perspective dat bij Oxford University Press verscheen. Aarde-emoties verscheen in 2019 en betekende zijn grote doorbraak. Het boek is in tal van talen verschenen. De Nederlandse vertaling is van de hand van Joris Capenberghs.
Bekijk ook de uitzending van VPRO-Tegenlicht over dit baanbrekende boek.
Gerelateerde boeken
-
Fauna and Flora of the Sonian forest
The Sonian Forest has been recognised as part of the Unesco World Heritage site ‘Ancient and Primeval Beech Forests’. An attractive title for a forest that has never been under agriculture and was already mentioned in charters dating back to the 12th century. For centuries it was a major source of wood and game. Despite land sales followed by large-scale deforestation in the 1830’s, this wooded area on the outskirts of Brussels sill covers more than 5,000 ha.
This nature guide ‘Fauna and flora of the Sonian Forest’ invites you to discover the most beautiful peri-urban forest of Europe. For beginners it’s an ideal start to get to know species in their environment. For naturalists it’s a key to discovering lesser known groups of plants, fungi and animals. The guide contains 9 enticing dioramas of habitats and more than 700 lifelike illustrations of species by the famous nature illustrator Toni Llobet, enriched with expert text by field ecologist Hans Baeté under scientific supervision of Prof. Bart Muys (KU Leuven)
‘Fauna and flora of the Sonian Forest’is the first episode in a new series of field guides visiting major nature areas in the Benelux. What sets these field guides apart is their compact but exhaustive exploration of plants, fungi, birds, insects, mammals, etc for a specific region. So hikers can explore an area with only one guide at hand.
-
Het verhaal van de kolken in het Dollardgebied
In 2014 is de werkgroep Oldambt van het IVN gestart met het project ‘Kolken in het Dollardgebied’. Het doel was om de kolken in kaart te brengen en waar mogelijk de aanwezige natuur te inventariseren. Kolken zijn ontstaan als gevolg van dijkdoorbraken. Doordat het water zich met grote kracht door de opening perste, ontstond door het kolkende water een diep gat. De doorbraak is vervolgens hersteld door om de kolk heen een nooddijk aan te leggen, waardoor de kolk binnendijks kwam te liggen.
Door de eeuwen heen zijn kolken door de boeren en de lokale bevolking gebruikt als drinkplaats voor vee, stortplaats van afval en als vis-, zwem-, en schaatswater. In de loop van de tijd zijn ondiepe kolken verland of kolken zijn gedempt door de beschikbaarheid van grotere en sterke graafmachines. In het gebied rond de Westerwoldse Aa zijn in de jaren 60 van de vorige eeuw de meeste kolken gedempt. Een klein aantal kolken is als landschapselement bewaard gebleven. Bij de ruilverkavelingen van de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw werden de kolken in het Oldambt in de meeste gevallen in het kader van het toen verplichte landschapsplan als kleine perceeltjes toegewezen aan Staatsbosbeheer. Daarop werd vaak een stukje bos aangeplant. De reden van deze bosaanplant is het idee dat natuur zonder bos geen natuur kon zijn en dat een landschapselement van verre herkenbaar moest zijn. Kolken zijn tegenwoordig kleine natuurgebiedjes, die als een archipel in het voornamelijk agrarische landschap van het Oldambt liggen.
De zoektocht van de werkgroep naar bestaande en voormalige kolken is begonnen met een kaart van de bodemkundige Ir. De Smet, die rond 1960 uitvoerig de bodemeigenschappen en bodemgesteldheid van het Oldambtgebied heeft beschreven en in kaart gebracht. Op een van zijn kaarten heeft hij met rode lijnen de tracés van de bestaande, voormalige en vermoedelijke dijken aangegeven, die gedurende eeuwen in dit gebied aanwezig zijn of waren. Met blauwe stippen heeft hij de plaatsen gemarkeerd van bestaande, voormalige en vermoedelijke kolken. In totaal heeft hij 90 locaties gemarkeerd en daarvan heeft de werkgroep er ruim 30 teruggevonden, die aanwezig of herkenbaar waren. In deze kolken hebben vrijwilligers van IVN, KNNV en Club Oldambster Groen geïnventariseerd wat de toestand per kolk is, welke organismen er zich bevinden en welke natuurwaarden aanwezig zijn. Naast deze natuurinventarisaties heeft het project ook de doelstelling de cultuurhistorische waarden per kolk te inventariseren. Ze onderzoeken de geschiedenis van elke kolk, verzamelen er verhalen over en proberen er achter te komen, wat er met en rondom elke kolk in de loop der eeuwen is gebeurd. Naast het veldwerk is ook veel tijd doorgebracht in meerdere archieven.
-
Rentmeester van nature
Dankzij natuurbeschermers van het eerste uur zijn de belangrijkste natuurgebieden in Nederland behouden gebleven. Naast mensen als Heimans en Thijsse speelde ook Van Tienhoven, een van de eerste voorzitters van de Vereniging Natuurmonumenten, een cruciale rol. In Rentmeester van nature beschrijft Frank Saris hoe de ontplooiing van deze nieuwe rijke parallel liep met belangrijke ontwikkelingen binnen de natuurbescherming enerzijds en het (aristocratisch) al dan niet zelf verworven landgoederenbezit anderzijds.
De natuurbeschermingselite koos onder leiding van Van Tienhoven lange tijd voor een weg via de hoogste gezagsdragers, ten voordele van het eigen grootgrondbezit. De Tweede Wereldoorlog vormde voor hem een hoogtepunt en succesverhaal van deze neocorporatistische praktijk van ‘polderen van bovenaf’. De gevolgde strategie veranderde in de bezettingstijd niet wezenlijk; de machtspositie van de gesprekspartners wel, en daarmee de uitkomst. Van Tienhoven zat midden in de oorlog op het toppunt van zijn invloed en macht, iets dat hijzelf steeds nastreefde en dat hij met steun en in de geest van de bezetter sneller vorm kon geven.Frank J.A. Saris (1952) is natuurbeschermer, vogelonderzoeker en natuurontwikkelaar en werkte bij zelfstandige onderzoeksorganisaties. In 2018 verscheen zijn biografie Natuurbescherming als hartstocht, over Victor Westhoff (natuurbeschermer periode 1945-2000).
-
Zwaluwen van Gaast
Tweede, geheel herziene, druk, oktober 2017
Theunis Piersma is hoogleraar trekvogelecologie in Groningen en waddenonderzoeker bij het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (NIOZ) op Texel. Hij is een internationale autoriteit op het gebied van (trek)vogels. In zijn vrije tijd doet hij in zijn woonplaats, het Friese Gaast, onderzoek naar huiszwaluwen. Een dorpsgenoot vroeg hem eens: ‘Waar blijven onze zwaluwen in de winter, Theunis?’ Die vraag was aanleiding voor een zoektocht: hoe overleven huiszwaluwen en waar overwinteren ze?
Piersma is een geboren verteller en verstaat de kunst om ingewikkelde, wetenschappelijke materie op een begrijpelijke en onderhoudende manier over te dragen. Een literair verslag van een persoonlijke zoektocht, een ode aan de huiszwaluw.