De autobiografie van Benjamin Franklin
€ 22,90
Benjamin Franklin (1706-1790) was gouverneur van de staat Pennsylvania en een van de ondertekenaars van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring. Hij maakte zich sterk voor de afschaffing van de slavernij. Zoals uit deze autobiografie blijkt, was hij een succesvol schrijver, uitgever, diplomaat, filosoof en experimenteel wetenschapper.
Franklin startte zijn carrière als drukkersknecht en klom op tot staatsman. Toen hij in 1776 Frankrijk bezocht, stonden juichende menigten hem op te wachten. Men beschouwde hem als het toonbeeld van de gelukkige en optimistische Verlichtingsmens.
Benjamin Franklin was een veelzijdig mens. Zo was hij ook uitvinder en bedacht hij onder meer bifocale brillenglazen. Beroemd is zijn poging om met een vlieger de bliksem te geleiden. Hij wees als eerste op het bestaan van golfstromen en ontwikkelde een eigen theorie over elektriciteit.
Gerelateerde boeken
-
De symfonieën van Gustav Mahler
In zijn liefde voor de natuur en zijn intense beleving en reflectie op zijn gevoelens past Mahler feilloos in onze tijd.J an Auke Walburg bespreekt van elke symfonie de relatie die de muziek heeft met de achtergrond en de gebeurtenissen in het leven van Mahler. Hij baseert zich daarbij op opmerkingen van Mahler zelf, van Alma, van zijn vrienden en andere tijdgenoten. Daarmee ontstaat een helder inzicht in de betekenis van de symfonieën, een boeiend portret van Gustav Mahler en een overzicht van het zo spannende fin du siècle van de negentiende eeuw. Die kennis versterkt de beleving en de ervaring van de muziek van Gustav Mahler
-
Tussen Aduard en Auschwitz
De kampervaringen en de doorwerking daarvan in het leven van Elie Aron Cohen (1909-1993) staan in deze biografie centraal. De oorlog vormde voor hem niet alleen een breuk tussen twee werelden – gesymboliseerd door Aduard en Auschwitz – maar ook tussen Joden en niet-Joden. En zelfs binnen de naoorlogse Joodse gemeenschap trok Elie scheidslijnen. Scheidslijnen die een duidelijke hiërarchie in leed aangaven, maar waarmee hij ook zijn eigen naoorlogse exclusiviteit als kampoverlevende strikt afbakende.
Elie was naast kampoverlevende tevens arts en schrijver, aspecten die in zijn leven nauw met elkaar verbonden bleven. Het arts-zijn was, zoals hij het zelf cynisch omschreef, ‘het beroep voor de kampen’ en hielp hem te overleven. In zijn publicaties keerde Elie steeds opnieuw terug naar het kamp om zo te getuigen van wat er in de kampen gebeurd was en zijn eigen handelen als ‘prominent’ kritisch te bezien.
Deze biografie is grotendeels gebaseerd op uniek bronnenmateriaal; met name Elie’s naoorlogse correspondentie vormt de ruggengraat van deze biografie. De vele persoonlijke brieven werpen een helder licht op zijn leven en persoonlijkheid.
-