Hans Vermeulen

Briljant muzikant, maar niet elke dag
Jos de Gruiter

 24,90

Let op! Verwacht rond 15-10-2025

Hans Vermeulen (1947-2017) was zanger, instrumentalist, producer, arrangeur en songwriter van Sandy Coast, Rainbow Train en onder meer Anita Meyer. Hits als ‘True Love That’s A Wonder’ en ‘The Eyes Of Jenny’ zijn nog regelmatig te horen op de radio. Een prima gozer wordt hij genoemd, charismatisch maar ook gevoelig voor verleidingen en gemakzuchtig. Daardoor breekt hij nooit door in Amerika.

Na een echtscheiding, een buitenechtelijke dochter, een miljoenenschuld en een drank- en drugsverslaving emigreerde Vermeulen eind jaren negentig naar het Thaise eiland Koh Samui, waar hij huwde met zangeres/gitariste Jariya ‘Aom’ Chatsuwan en leefde van de opbrengst van zijn hits.

In dit boek laat Jos de Gruiter dertig direct betrokkenen aan het woord, onder wie Vermeulens Thaise weduwe, zijn kinderen, managers, voormalige bandleden, touroperators, roadies, Anita Meyer, Hilde Marchal (Vermeulens eerste vrouw), Harry Knipschild, Earringbassist Rinus Gerritsen, voormalig deejay en ondernemer Tony Berk en dirigent Dick Bakker van het Metropole Orkest. Zij schetsen het beeld van een muzikant die door velen geniaal werd genoemd, ‘maar niet iedere dag’, zoals een van de geïnterviewden vaststelt.

Jos de Gruiter is journalist, bladenmaker en schrijver van non-fictie boeken, onder meer over de rechterlijke macht, het verschijnsel ‘nakomertje’ en het leven tijdens de bezettingsjaren in het duodorp Hoogmade/Woubrugge.

Verschijningsvorm:
Paperback
Taal:
Nederlands
Uitgeverij:
Noordboek - Van Gorcum
Aantal pagina's:
208
Druk:
1
Datum verwacht:
15-10-2025
ISBN:
9789464713848

Gerelateerde boeken

  • The Who

    The Who

    De ultieme rockband
    Loek Dekker
     28,50

    The Who

    ‘We zijn anti-bazen, anti-jong getrouwde stelletjes en anti-middelbare leeftijd’. Pete Townshend.
    Voor velen is en blijft The Who met reden de ultieme rockband.

    The Who behoort samen met The Beatles, The Kinks en The Rolling Stones onbetwist tot de grootste van de Engelse bands uit de jaren zestig. Hun bekendste hit uit die jaren, My Generation, is een icoon van de popmuziek geworden. Door het grote succes van de rockopera Tommy (1969), Who’s Next (1971) en Quadrophenia (1973) wist de groep zijn populariteit in de jaren zeventig te continueren. Dan behoort The Who – met Led Zeppelin, Deep Purple, Pink Floyd en opnieuw The Rolling Stones – tot de absolute top.

    The Who maakt dankzij het creatieve brein van gitarist Pete Townshend rock met inhoud, zodat zowel ‘arbeider als intellectueel’ van de muziek van The Who kan genieten. Maar Townshend kon zijn composities alleen goed vormgeven dankzij de uitzonderlijke muzikale kwaliteiten van zanger Roger Daltrey, bassist John Entwistle en drummer Keith Moon. Niet alleen op de albums, maar zeker ook live. Het boek besteedt dan ook veel aandacht aan hun befaamde optredens, zoals die op de festivals van Monterey (1967), Woodstock (1969) en Wight (1969/ 1970). De in Nederland gegeven concerten, het laatste in 2015 in het Ziggo Dome, komen eveneens aan bod.

    Naast de aandacht voor de muziek en optredens van The Who, komen ook de turbulente privélevens van de band voorbij, inclusief de tragische, vroegtijdige dood van Keith Moon in 1978. The Who ging door zonder hem en dat gebeurde ook na de dood van John Entwistle in 2002. Nog in 2019 verraste Pete Townshend en Roger Daltrey hun publiek met het uiterst vitale album Who.
    The Who, de ultieme rockband is een must-have voor de fan maar ook voor iedere lezer die geïnteresseerd is in de geschiedenis van de (rock)muziek.

    Loek Dekker (1957) is historicus. Hij publiceerde over de Franse Tijd en het verzet in de Tweede Wereldoorlog en van zijn hand verschenen twee muziekbiografieën in de reeks Rockklassiekers: Livin’ Blues, bluesrock met internationale allure (2016) en Crosby, Stills, Nash & Young, de Woodstock-generatie (2019).

     28,50
  • Drumsolo

    Drumsolo

    35 jaar te laat naar bed
    Hans Waterman
     22,50

    Drumsolo

    In 2001 verscheen de eerste druk van “Drumsolo, 35 jaar te laat naar bed” van Hans Waterman. Van misdienaar/scholier/padvinder naar de wereld van seks, drugs en rock-‘n-roll. Drummer Hans Waterman (1949) doet in deze autobiografie verslag van een wilde loopbaan die via onder meer Cuby & the Blizzards, Solution, de Jan Akkerman Band, The Pretty Things en Q65 loopt. Van levensbedreigende anarchie naar een wat rustiger vaarwater.

    Na deze eerste uitgave verwierf het boek een cultstatus en was het lange tijd niet verkrijgbaar. Nu verschijnt de herziene editie geheel in kleur, met extra foto’s, een epiloog over de afgelopen 20 jaar en een discografie.

    Reacties van de pers op de eerste druk:

    • ‘Een prachtboek en ook nog zeer goed geschreven.’ – Barend & Van Dorp
    • ‘Het is een boek vol met hilarische verhalen.’ – OVT – VPRO
    • ‘We nemen dit boek in dank af.’ – Ophef en Vertier – VARA
    • ‘Een heel bijzonder boek.’ – De Gelderlander
    • ‘Ik heb het met erg veel plezier gelezen.’ – Schiffers FM – AVRO
    • ‘Wat een tijd!’ – HP/De Tijd

     22,50
  • Final Blues

    Final Blues

    De kruispunten van Harry ‘Cuby’ Muskee
    Jeroen Wielaert
     25,00

    Final Blues

    Wat de Rolling Stones voor de blues deden in Engeland, deden Cuby and the Blizzards in Nederland: de van oorsprong zwarte muziek populair maken. Beide bands ontstonden in 1962.
    Harry Muskee en Eelco Gelling waren de kern van de groep uit Drenthe die heel het land op zijn kop ging zetten. Hun eerste LP Desolation kreeg in 1968 een Edison. Hij werd gevolgd door legendarische platen als Groeten uit Grollo en Appleknockers Flophouse. De bezetting van de band wisselde nogal eens, met fenomenen als Hans Waterman, Hans La Faille, Herman Deinum, Helmig van der Vegt en Herman Brood.

    C + B gaf in 1974 een afscheidsconcert. Harry Muskee ging door met andere bands. In 1995 kreeg Muskees oude vriend Johan Derksen het idee om Cuby and the Blizzards nieuw leven in te blazen. Toen kwam er een nieuwe stergitarist bij: Erwin Java. Het werd weer een fascinerende tijd, vol ups en downs. In juni 2011 ging het C + B Museum open, in de voormalige boerderij van Harry Muskee in Grolloo. Het was vlak voor zijn 70-ste verjaardag. Op 26 september 2011 overleed Harry.

    In 2003 verscheen zijn biografie De Missie. Het boek werd bekroond in 2006. In 2008 kwam er een aangevulde heruitgave. Tien jaar na Harry’s dood besloot Jeroen Wielaert om de biografie af te ronden door het boek aan te vullen met alles wat er sinds 2008 rondom Harry Muskee gebeurd is.. Het werd Final Blues.

    Final Blues beschrijft het erfgoed van Harry en de band. Die legacy blijft springlevend. Dat bleek ook uit de rondgang langs voormalige bandleden, vrienden en nabestaanden van Harry Muskee waaronder Daniël Lohues, Willy Middel, Hans La Faille, Herman Deinum, Helmig van der Vegt, Erwin Java, Eelco Gelling, Johan Derksen en Douwien Oosterhof-Muskee. Alles bij elkaar geeft dat dieper inzicht in zijn en hun leven en werken. Het boek is daarmee uitgegroeid tot popgeschiedenis tegen de achtergrond van veel grote maatschappelijke ontwikkelingen.

    Huub ‘Huby’ van der Lubbe: ‘Hij had dat underdoggevoel en daarom ook een hart voor andere underdogs.’
    Kaz Lux: ‘Een charismatische figuur.’
    Ralph de Jongh: ‘Hij noemde zich ‘my angry uncle’.
    Ben Jolink (Normaal): ‘ Hij was toch niet altijd somber en in wezen een goed en vriendelijk mens.’
    Tineke Schoemaker (Barrelhouse): ‘Cuby was de held, by far de grootste.’

     25,00
  • Margriet Eshuijs

    Margriet Eshuijs

    Haar leven als muzikale roadtrip
    Roel Smit
     34,90