Landschap (be)leven
€ 27,90
In de westerse wereld wordt een landschap voorgesteld als een schouwspel. Het doet zich aan ons voor. Wij, redelijke wezens, kijken er van een afstand naar. Die rationele blik heeft beperkingen. Want kunnen we daarmee het landschap ook beleven, kunnen we erin opgaan, er onderdeel van zijn, kunnen we het landschap ‘leven’?
Deze vragen staan centraal in dit veel geroemde werk van de bekende Franse filosoof François Jullien. Hij vindt de sleutel tot een nieuw ‘landschapsdenken’ in de Chinese filosofie en nodigt ons uit tot een nieuw engagement met de natuur.
François Jullien (1951) is filosoof, hellenist en sinoloog. Hij is hoogleraar filosofie aan de universiteit Paris-Diderot. Zijn werk verschijnt in ruim vijfentwintig talen.
Vertaling: Anneke van der Meer-van Berne & Anne-Lise Ruijs
Gerelateerde boeken
-
-
De filosoof van de liefde
De Zwitserse filosoof en psychiater Ludwig Binswanger (1881-1966) beschrijft liefde en vriendschap op een manier die zijn gelijke niet kent in het huidige filosofische landschap. Zo beschrijft hij de liefdesgroet als beginpunt van een nieuwe wijze van in de wereld zijn.
Binswanger ontwikkelt zijn ideeën in dialoog met de Duitse denker Martin Heidegger, maar heeft ook grote kritiek op diens fundamentele individualisme. Aan de hand van de twee Duitse denkers verheldert Joeri Schrijvers wat liefde is. Binswanger blijkt een voorloper van veel trends in de hedendaagse continentale filosofie. Hij loopt vooruit op het werk van mensen als Jean-Luc Nancy, Jacques Derrida en Emmanuel Levinas.
-
Een nieuwe zin van het leven
Juist in tijden van dreigende catastrofes wijzen romans ons de weg. Ze slaan ons uit onze groef en zetten ons aan tot denken en handelen. Zo helpen ze ons op weg naar een nieuwe zin van het leven. In dit essayistische boek bespreekt filosoof Vincent Blok meer dan tachtig moderne en hedendaagse romans. Hij recenseert ze niet, maar laat zien hoe ze ons aanzetten om ons wereldbeeld te kantelen. De romans tonen ons het einde van de wereld waarvan we afscheid moeten nemen, en wijzen ons de weg naar nieuwe werelden.
-
Bekentenissen en banvloeken
‘Cioran is zwart en cynisch, maar nooit grauw. Zijn stijl is lucide, geestig, scherpzinnig. In zijn werk komt geen saaie zin voor.’ — Jan Siebelink
Na het schrijven van dit even navrante als geestige slotstuk besloot de Roemeense denker Emil Cioran (1911-1995) dat hij ‘het heelal genoeg belasterd had’. Hij schreef niet verder. Bekentenissen en banvloeken is een boek met bijtende aforismen over verveling, erfzonde, orgasme, Stalin, Keats, Heidegger, Bach, de kerkvaders, islamitische mystici, begraafplaatsen en veel meer.
De alomtegenwoordigheid van het lijden, de irrealiteit van het bestaan, de futiliteit van elk handelen en terugkerende slapeloosheid vormen de basso continuo van dit meesterwerk, want: ‘Het is terecht dat men in elk tijdperk gelooft dat men het verdwijnen van de laatste sporen van het aardse Paradijs bijwoont.’Emil Cioran was van Roemeense komaf, studeerde filosofie en schreef vanaf 1949 uitsluitend nog in het Frans. Dagenlang at hij soms niets dan aardappelen; alle arbeid noemde hij ‘hoererij’, al erkende hij ‘graden van prostitutie’. Hij las en schreef, geplaagd door slapeloosheid en depressies. Elk nieuw boek was ‘een uitgestelde zelfmoord’. De slotzin van dit boek typeert Cioran. ‘Ook ik heb mij, net als iedereen, onledig gehouden in dit abnormale universum.’