Slimme streken
€ 21,95
Rust en ruimte, loeiende koeien en noaberschap. Over clichés heeft het platteland niet te klagen. De stad zou staan voor moderniteit, dynamiek en vertier, het platteland voor natuur, landbouw en tradities. Maar klopt dat beeld nog wel? Dit boek laat zien dat de verschillen tussen stad en land minder groot zijn dan vaak wordt beweerd. Het platteland is steeds meer verstedelijkt. Zelfs in de meest afgelegen dorpen zijn inwoners verbonden met de ‘global village’. En in de dorpshoreca kun je naast schnitzels gewoon sushi en street food krijgen. Op sommige terreinen loopt het platteland zelfs voor op de stad. Zo zijn er maar weinig sectoren waarin technologie zo’n grote rol speelt als in de landbouw. Met hun robots, drones en agro-apps zijn boeren ware hightechondernemers geworden. Voor vernieuwing op het gebied van mobiliteit, energie en ouderenzorg moet je ook op het platteland zijn. Dorpelingen maken gebruik van deelauto’s, verenigen zich in energiecoöperaties of zetten zorgvoorzieningen nieuwe stijl op. Het zijn ‘slimme streken’ waarvan stadsbewoners nog wat kunnen leren. Wordt het niet eens tijd voor de verlandelijking van de stad?
‘Slimme streken: de kracht van het platteland’ is verplichte kost voor opiniemakers, adviseurs en mensen die werkzaam zijn bij rijk, provincie en gemeenten. Daarnaast is het boek een aanrader voor verstokte stedelingen die het platteland alleen maar kennen van vakantie.
Prof.dr. Gert-Jan Hospers (Enschede, 1974) is bijzonder hoogleraar Transitie in Stad en Regio aan de Radboud Universiteit en economisch geograaf aan de Universiteit Twente. Verder is hij directeur van Stichting Stad en Regio, een stichting die zich inzet voor stedelijke en regionale ontwikkeling op menselijke maat. Hij heeft diverse boeken geschreven, onder meer over gevoelsgeografie, citymarketing, demografische krimp en kustregio’s.
Gerelateerde boeken
-
De Deventer karaktermoord
€ 19,90Geen zaak houdt Nederland zo bezig als de Deventer moordzaak. De steenrijke weduwe Wittenberg werd in 1999 gewurgd en vervolgens meerdere keren met een mes gestoken. De rechter veroordeelde ‘de boekhouder’ Ernest Louwes. Er bleven echter twijfels. Maurice de Hond kwam met een alternatief scenario: ‘de klusjesman’ zou de echte dader zijn. Over de hetze die vervolgens ontstond, verscheen een podcast van Human en de bioscoopfilm De veroordeling. Beide suggereerden dat Ernest Louwes toch de dader moest zijn.
Een foute conclusie, stelt de wetenschapsfilosoof Ton Derksen in dit boek. Het is noch “de klusjesman” noch Louwes. Louwes had de schijn tegen, maar hij heeft een sluitend alibi. Zelfs het DNA pleit hem vrij. Het zit op de verkeerde plek. Louwes pleegde geen moord, het Openbaar Ministerie en de media pleegden karaktermoord op hem.
Ton Derksen is emeritus-hoogleraar wetenschapsfilosofie aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij publiceerde meerdere boeken over gerechtelijke dwalingen, waaronder het bekende Lucia de B. Dit spraakmakende boek vormde de aanzet tot een herziening van de zaak tegen deze Haagse verpleegster. Derksen analyseerde vervolgens ook denkfouten in andere zaken. Het leidde tot de boeken Leugens over Louwes, Dubbel gedwaald, De butlermoord en Verkeerde plaats, verkeerde tijd (over de zaak Olaf H.) Over de zaak Baybasin, waarin sprake is van vervalst bewijs, schreef hij meerdere boeken, waaronder Verknipt bewijs en De Baybasin-taps. Naast deze casusgerichte werken publiceerde Derksen enkele boeken over foutmarges en denkfouten bij rechtsinstanties, waaronder Het O.M. in de fout, Onschuldig vast en Het falen van de Hoge Raad. Hoe de rechtspraak wel met de feiten om dient te gaan beschreef hij in De ware toedracht, over de valkuilen van waarheidsvinding in strafzaken. Derksen schrijft niet alleen over het recht. Hij publiceerde ook boeken over wetenschapsfilosofie en bracht ook een dichtbundel uit over schilderijen van Jeroen Bosch.
-
Het falen van de Hoge Raad
€ 24,50Over strategieën van de Hoge Raad om herzieningsverzoeken niet toe te wijzen
Als je onterecht wordt veroordeeld voor een moord of andere zwaar misdrijf, kun je altijd nog terecht bij de Hoge Raad. Althans, op papier. De praktijk is anders, constateert wetenschapsfilosoof Ton Derksen. De Hoge Raad herziet een oordeel zelden. De bereidheid daartoe is simpelweg afwezig. Om dit te rechtvaardigen verlaat de Raad zich op strategieën die regelrecht in strijd zijn met objectieve waarheidsvinding, met het recht en met rechtvaardigheid.
Derksen trekt deze verregaande conclusie na grondige bestudering van elf herzieningsaanvragen in vijf grote moordzaken – de Butlermoord, de zaak Baybasin, de zaak Olaf Hamers, de zaak Hagemann en de Arnhemse villamoord. In alle zaken blijkt sprake van willekeur, onbegrip en kennelijke onwil. Omdat de Hoge Raad geen eerlijk oordeel over herzieningsaanvragen lijkt te willen vellen, is het volgens Derksen beter om een onafhankelijke Herzieningsraad op te tuigen, die de taak van de Hoge Raad overneemt.
Een schokkend boek over het falen van ons hoogste rechtsorgaan.
Het Financieele Dagblad
Recensie‘Willekeur, onbegrip en kennelijke onwil.
Na bestudering van elf herzieningsaanvragen in vijf grote moordzaken stelt Ton Derksen in Het falen van de Hoge Raad vast dat een onafhankelijke Herzieningsraad de taak van het huidige hoogste rechtscollege moet overnemen.’ -
-
Grenzen van de gemeenschap
€ 27,50Standaardwerk over politiek filosofie
Wie radicaal is, heeft idealen die in steen zijn gebeiteld. Maar de mens zelf is niet van steen. We vallen nooit helemaal met onszelf samen, en dus ook niet met onze idealen. Neem geweldloosheid. Zeker iets om naar te streven, maar kun je echt altijd geweldloos zijn? Vanuit deze gedachte – streef idealen op een open manier na – ontwikkelde de Duits-Nederlandse denker Helmuth Plessner (1892-1985) een politieke filosofie.
Helmuth Plessner ontvluchtte Duitsland in 1933 en accepteerde een hoogleraarschap in Groningen. Tijdens de oorlog dook hij onder in Amsterdam om na de oorlog in Groningen terug te keren. Intussen steeg zijn roem – mede door zijn bekende boek Lachen en wenen. Na 1945 keerde hij terug naar Duitsland, waar hij als vooraanstaand denker zijn stempel op de Duitse cultuur drukte.
Jan Vorstenbosch verzorgde deze eerste vertaling van Grenzen van de gemeenschap.