Caligula
€ 22,90
De Romeinse keizer Caligula wordt beschouwd als een wrede en krankzinnige tiran. In dit boek verschijnt hij echter als een aristocraat die met cynische humor het opportunisme en de meedogenloosheid van de Romeinse aristocratie ontmaskert en de aristocratie tegen zichzelf opzet. Daarom werd hij postuum door hen aangeklaagd als geesteszieke.
Hij had een incestueuze relatie met zijn zusters, wilde zijn paard benoemen tot consul en was van plan om zijn zetel van Rome naar Alexandrië te verplaatsen. Hij vervolgde senatoren op gruwelijke wijze en zonder enige aanleiding. Uiteindelijk eiste hij zelfs dat ze hem zouden vereren als een god.
In deze nuchtere én geestige biografie, ontdaan van alle overdrijvingen, beschrijft de auteur het korte maar heftige leven van deze keizer.
Na de moord op Caligula zorgde de vernederde aristocratie ervoor dat de nagedachtenis aan de keizer werd doortrokken van zijn zogenaamde krankzinnigheid. Maar hun eigen zeer dubieuze rol werd onder het tapijt geveegd.
Aloys Winterling is sinds 2002 professor Antieke geschiedenis en Historische antropologie aan de Universiteit van Freiburg.
Gerelateerde boeken
-
-
Tussen Aduard en Auschwitz
De kampervaringen en de doorwerking daarvan in het leven van Elie Aron Cohen (1909-1993) staan in deze biografie centraal. De oorlog vormde voor hem niet alleen een breuk tussen twee werelden – gesymboliseerd door Aduard en Auschwitz – maar ook tussen Joden en niet-Joden. En zelfs binnen de naoorlogse Joodse gemeenschap trok Elie scheidslijnen. Scheidslijnen die een duidelijke hiërarchie in leed aangaven, maar waarmee hij ook zijn eigen naoorlogse exclusiviteit als kampoverlevende strikt afbakende.
Elie was naast kampoverlevende tevens arts en schrijver, aspecten die in zijn leven nauw met elkaar verbonden bleven. Het arts-zijn was, zoals hij het zelf cynisch omschreef, ‘het beroep voor de kampen’ en hielp hem te overleven. In zijn publicaties keerde Elie steeds opnieuw terug naar het kamp om zo te getuigen van wat er in de kampen gebeurd was en zijn eigen handelen als ‘prominent’ kritisch te bezien.
Deze biografie is grotendeels gebaseerd op uniek bronnenmateriaal; met name Elie’s naoorlogse correspondentie vormt de ruggengraat van deze biografie. De vele persoonlijke brieven werpen een helder licht op zijn leven en persoonlijkheid.
-