De jonge Piter Jelles
€ 15,00
Piter Jelles Troelstra is foaral bekend as de lieder fan de SDAP, de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij. Hy wie ek Frysk dichter en strider foar it Frysk. Dichter, lieteskriuwer, foardrager, toanielspiler, Piter Jelles wie it allegear. Hy brocht mei in dicht- en lietebondel nij Frysk wurk. Hy wie redakteur fan in eigen tiidskrift, For Hûs en Hiem. Hy keas foar in Frysk houlik.
Piter Jelles Troelstra wie liberaal fan hûs út. Yn dit boek wurdt oanjûn hoe’t er him losmakke fan it liberalisme fan syn tiid. Hoe’t syn fyzje op it Frysk feroare doe’t er him op de arbeiderssaak rjochte. Hy naam ôfskie fan de ‘Fryske sin’ sa’t de liberalen dy omearmen. Foar him wie de striid foar it Frysk in politike oangelegenheid. En de striid fan de sosjaal-demokrasy in striid om realisaasje fan demokrasy en foar kwaliteit fan de arbeid. Yn syn polityk testament (1924) omskriuwt er dat sa: De eigenlijke strijd […] is de strijd over de vraag: zal de Staat het grootkapitaal beheersen, of zal het grootkapitaal de Staat beheersen?
Bertus Mulder (It Hearrenfean, 1949) stdudearre arbeidssosjology, wie dosint sosjale skiednis en promovearre yn 1991 oan de Ryksuniversiteit Groningen by Lolle Nauta op it proefskrift Andries Sternheim, een Nederlandse vakbondsman in de Frankfurter Schule.
Frysk, ynbûn, mei foto’s, 120 siden, útjouwerij Bornmeer
Gerelateerde boeken
-
-
Tussen Aduard en Auschwitz
De kampervaringen en de doorwerking daarvan in het leven van Elie Aron Cohen (1909-1993) staan in deze biografie centraal. De oorlog vormde voor hem niet alleen een breuk tussen twee werelden – gesymboliseerd door Aduard en Auschwitz – maar ook tussen Joden en niet-Joden. En zelfs binnen de naoorlogse Joodse gemeenschap trok Elie scheidslijnen. Scheidslijnen die een duidelijke hiërarchie in leed aangaven, maar waarmee hij ook zijn eigen naoorlogse exclusiviteit als kampoverlevende strikt afbakende.
Elie was naast kampoverlevende tevens arts en schrijver, aspecten die in zijn leven nauw met elkaar verbonden bleven. Het arts-zijn was, zoals hij het zelf cynisch omschreef, ‘het beroep voor de kampen’ en hielp hem te overleven. In zijn publicaties keerde Elie steeds opnieuw terug naar het kamp om zo te getuigen van wat er in de kampen gebeurd was en zijn eigen handelen als ‘prominent’ kritisch te bezien.
Deze biografie is grotendeels gebaseerd op uniek bronnenmateriaal; met name Elie’s naoorlogse correspondentie vormt de ruggengraat van deze biografie. De vele persoonlijke brieven werpen een helder licht op zijn leven en persoonlijkheid.
-
-