De lessen van Wouter Applemuzz
€ 24,90
Wouter Muzz, bijgenaamd Applemuzz, is een begenadigde, enigszins knorrige natuurkundedocent. Hij wil een goede leraar zijn, zowel voor zijn klas, zijn zoon als voor zichzelf. In zijn dagboek beschrijft hij zijn vorderingen, waarbij hij
zichzelf (en ons) het nodige huiswerk geeft. Terwijl hij de belangrijkste onderwijsliteratuur bespreekt, vraagt Muzz zich af wat leren ten diepste is. Iets met eigenaarschap. Iets met bewustzijn. Iets met het leven zelf. Maar wat is eigenaarschap precies? En wat is bewustzijn? En hoe komt het toch dat hij dat heeft? Het zijn vragen waarop zelfs de
grootste filosofen na 2500 jaar piekeren geen antwoord hebben. Zou Digi, het aan hem toevertrouwde superbrein,
raad weten?
De lessen van Wouter Applemuzz is filosofische factie voor wie zich gedreven maar blijgeestig wil verdiepen in de
vraag wat leren ten diepste is.
Henk van Woudenberg zou graag een wijsgeer willen zijn met een eigen filosofische school, ergens ver terug in de Griekse oudheid. Of anders zou hij het liefst leven in een hippiekolonie in de vroege jaren zeventig, waarin het optimisme nog niet is ingehaald door het realisme en men bij het woord ‘beschaving’ niet aan een museum denkt. In werkelijkheid is hij leraar, schoolleider en onderwijsadviseur bij Stichting SOL.
Gerelateerde boeken
De lessen van Wouter Applemuzz
Filosofisch dagboek van een enigszins hoogbegaafde dolende ziel met een schitterende missie2022-11-21€ 24,90Door de tralies schijnt de zon
€ 18,90Willem Santema is een van de vijftig omgekomen verzetsstrijders die in 1946 met het Verzetskruis zijn geëerd. Andere gelauwerden, onder wie Hannie Schaft, zijn iconische figuren geworden. Voor Santema geldt dit niet. De biografie Door de tralies schijnt de zon werpt eindelijk het volle licht op zowel zijn verzetsbestaan als op zijn boeiende vooroorlogse leven; zo doorkruiste hij al in de jaren dertig per auto half Europa en reed hij zes keer de Elfstedentocht. Santema was een man met een groot hart voor politiek en maatschappij, die werd gedreven door zijn geloof en een hekel had aan hokjesdenken. Dit maakte hem in het ‘verzuilde’ verzet tot een bijzondere figuur. Weinigen waren tot op het hoogste niveau actief voor zowel het orthodox-protestantse Trouw als voor de linkse Raad van Verzet.
Peter Bak (1963) is historicus en schrijver. Hij studeerde aan de Vrije Universiteit, waar hij in 1999 promoveerde op een proefschrift over Trouw als verzetsblad en naoorlogs dagblad. Ook publiceerde hij een biografie van staatsman W.F. de Gaay Fortman (2004), de roman Het spoor van Mertens (2007) en Een oord van bang wachten: kamp Haaren 1941-1944 (2018).
Het woud van de goden
€ 27,50Samen met 47 andere Litouwse intellectuelen werd professor Balys Sruoga, dichter, toneelschrijver, criticus en literair theoreticus, op 16 maart 1943 door de nazi’s gegijzeld en naar concentratiekamp Stutthof bij Gdanssk getransporteerd. Een vergeldingsactie, omdat de Litouwse jeugd weigerde dienst te nemen bij de Duitse SS. In tegenstelling tot andere getuigenissen probeert Sruoga de afschuwelijke alledaagse werkelijkheid van het kampleven te zien door de bril van ironie en galgenhumor. Hij gooit een voile over de gruwel, omdat het niet mogelijk is die met woorden te beschrijven. De folteraars worden gekarakteriseerd als menselijke wezens, hoe imperfect en verdorven ook. Toen het Rode Leger op 9 mei 1945 Stutthof als laatste van de concentratiekampen bevrijdde, troffen de Russen slechts een honderdtal overlevenden aan. Sruoga werd door het Rode Leger opgepakt, met harde hand ondervraagd en uiteindelijk op voorspraak van zijn vrienden teruggestuurd naar Litouwen. Die zomer werkte hij zijn ervaringen en aantekeningen uit tot dit literaire werk.
Balys Sruoga overleed in 1947. In 1957 verscheen een zwaar door de Sovjets gecensureerde versie, pas in 1995 kon voor het eerst de volledige tekst worden gepubliceerd. Het werk is inmiddels opgenomen in de literaire canon van Litouwen en is verplichte lectuur voor Litouwse middelbare scholieren. De uitgave is in samenwerking met het Lithuanian Culture Institute en het Nederlands Letterenfonds.