De wandelavonturen van Maarten en Nicolien
€ 27,90
Tot zo’n vijfendertig jaar geleden wandelden Maarten en Nicolien, als alterego’s van de auteur en zijn vrouw louter in het oeuvre van J.J. Voskuil. De vraag ‘Had je nog willen wandelen’ vormde geregeld de inleiding tot een wandelbelevenis in de stad of een vlucht naar buiten.
In Aan de wandel (2022) ging Wim Huijser een hachelijk avontuur aan door beide literaire helden voort te laten leven. Terloops kibbelend en mijmerend zochten ze vooral hun eigen weg in een nieuwe tijd. Een jaar later pakten zij een groter wandelavontuur aan.
In Op Pieterpad (2023) beleefden Maarten en Nicolien vanuit Pieterburen een tocht die geplaveid is met gevoelige pijnpunten, verrassende ontmoetingen en diepe overpeinzingen. In De wandelavonturen van Maarten en Nicolien komen deze bijna tweehonderd verhalen samen, met als toegift ‘De troostwandeling’.
Wim Huijser (1960) is schrijver-publicist op het snijvlak van geschiedenis, literatuur en landschap. Hij schrijft veel over wandelen en natuur. Bij Noord boek verschenen ook Pelgrimeren in de polder (2021), IJle populieren (2022), Het Genootschap (2023), Werkwandelaars (2024) en – samen met Jeroen Bosch – Eeuwig landschap (2024).
Gerelateerde boeken
-
Tussen Aduard en Auschwitz
De kampervaringen en de doorwerking daarvan in het leven van Elie Aron Cohen (1909-1993) staan in deze biografie centraal. De oorlog vormde voor hem niet alleen een breuk tussen twee werelden – gesymboliseerd door Aduard en Auschwitz – maar ook tussen Joden en niet-Joden. En zelfs binnen de naoorlogse Joodse gemeenschap trok Elie scheidslijnen. Scheidslijnen die een duidelijke hiërarchie in leed aangaven, maar waarmee hij ook zijn eigen naoorlogse exclusiviteit als kampoverlevende strikt afbakende.
Elie was naast kampoverlevende tevens arts en schrijver, aspecten die in zijn leven nauw met elkaar verbonden bleven. Het arts-zijn was, zoals hij het zelf cynisch omschreef, ‘het beroep voor de kampen’ en hielp hem te overleven. In zijn publicaties keerde Elie steeds opnieuw terug naar het kamp om zo te getuigen van wat er in de kampen gebeurd was en zijn eigen handelen als ‘prominent’ kritisch te bezien.
Deze biografie is grotendeels gebaseerd op uniek bronnenmateriaal; met name Elie’s naoorlogse correspondentie vormt de ruggengraat van deze biografie. De vele persoonlijke brieven werpen een helder licht op zijn leven en persoonlijkheid.
-
-
Beafeart
In Fryske sjoernalist ûndernimt in beafeart nei Saint-Martin. Yn de oarlochsjierren hat er, as finzene fan de Dútskers, yn it konsintraasjekamp fan Troyes sitten. Mei help fan de Maquis, de Frânske ûndergrûnske, koe er flechtsje. Heal as ûnderdûker, heal as partisaan hat er de lêste moannen foar de befrijing tahâlden op it lytse boerespultsje Ferme la Vacherie op it Frânske plattelân.
Dêr hat er kunde krigen oan Krysta, de jongfaam dêr’t er mear fan hâlden hat as fan de Fryske frou dêr’t er letter mei troud is. Mar it is net allinne om Krysta – yntusken ek al lang troud – nochris wer te moetsjen dat er krapoan tweintich jier letter syn beafeart oangiet. It is foaral ek om ferantwurding ôf te lizzen oer neambere en ûnneambere skuld dêr’t er sûnt dy tiid altyd mei ompakt hat.
Beafeart nei Saint-Martin is in werútjefte fan de tredde Fryske roman fan Rink van der Velde (1932-2001).