Filosofie voor de zwijnen
€ 29,90
Is het beter om een ontevreden mens te zijn dan een tevreden varken? Is het beter om een piekerende denker te zijn dan een losbandig beest? Deze vragen, ooit naar voren gebracht door de Engelse filosoof John Stuart Mill, staan centraal in dit boek.
Filosoof Klaas Rozemond zoekt een antwoord in de geschiedenis van de filosofie, vanaf de vroegste denkers tot de filosofen van nu. Het boek mondt uit in een wervelend pleidooi voor een nieuwe filosofie: het porcratisme. Bij elk van de 21 hoofdstukken onderzoeken dichter Co Woudsma en tekenaar Jet Nijkamp hoe het is om dier te zijn, en mens.
Dit boek, dat eerder de shortlist van de Socratesbeker haalde, laat zich op meerdere manieren lezen: als een filosofische verhandeling over het geluk van dieren en mensen, als een vermakelijke tekst met tekeningen en gedichten en als zelfhulpboek voor iedereen die gelukkig wil worden.
—
‘Een moderne klassieker, met prachtige gedichten en illustraties.’ – Trouw
Gerelateerde boeken
-
-
-
Troost bij rouw: hoe verzacht je je verdriet
Een filosofisch zelfhulpboek bij rouwverwerking om de dood van een kind€ 17,90 -
Bekentenissen en banvloeken
€ 19,90‘Cioran is zwart en cynisch, maar nooit grauw. Zijn stijl is lucide, geestig, scherpzinnig. In zijn werk komt geen saaie zin voor.’ — Jan Siebelink
Na het schrijven van dit even navrante als geestige slotstuk besloot de Roemeense denker Emil Cioran (1911-1995) dat hij ‘het heelal genoeg belasterd had’. Hij schreef niet verder. Bekentenissen en banvloeken is een boek met bijtende aforismen over verveling, erfzonde, orgasme, Stalin, Keats, Heidegger, Bach, de kerkvaders, islamitische mystici, begraafplaatsen en veel meer.
De alomtegenwoordigheid van het lijden, de irrealiteit van het bestaan, de futiliteit van elk handelen en terugkerende slapeloosheid vormen de basso continuo van dit meesterwerk, want: ‘Het is terecht dat men in elk tijdperk gelooft dat men het verdwijnen van de laatste sporen van het aardse Paradijs bijwoont.’Emil Cioran was van Roemeense komaf, studeerde filosofie en schreef vanaf 1949 uitsluitend nog in het Frans. Dagenlang at hij soms niets dan aardappelen; alle arbeid noemde hij ‘hoererij’, al erkende hij ‘graden van prostitutie’. Hij las en schreef, geplaagd door slapeloosheid en depressies. Elk nieuw boek was ‘een uitgestelde zelfmoord’. De slotzin van dit boek typeert Cioran. ‘Ook ik heb mij, net als iedereen, onledig gehouden in dit abnormale universum.’
