In Siberië zijn geen wegen, alleen richtingen
€ 29,90
Ganzen, steltlopers… dunbekwulp! De kennis in Nederland over veel van ‘onze’ vogelsoorten in het Waddengebied was al groot in de jaren tachtig van de vorige eeuw, maar er bestond een enorme wetenschappelijke honger naar eigen onderzoek (o.a. Theunis Piersma, Bart Ebbinge) in de broedgebieden: arctisch Siberië.
In Siberië zijn geen wegen, alleen richtingen neemt de lezer mee naar het taaie werk om dat natuuronderzoek voor elkaar te krijgen. Congressen, wodka, stom toeval, vertrouwen tussen individuen, de val van de Muur en de volhardendheid van Gerard Boere hebben geleid tot een aantal belangrijke expedities in de waterrijke en bijzonder uitgestrekte toendra regio’s als Taimyr, de Lena- en Pechoradelta en de eindeloze steppe- en moerasgebieden van Zuid Siberië in de regio Novosibirsk. Gerard Boere beschrijft van binnenuit wat er nodig was om deze expedities te organiseren, hoe de expedities verliepen en wat zij opleverden.
Gerard C. Boere was van 1986 tot 2004 mede verantwoordelijk voor internationale natuurbetrekkingen bij het ministerie van LNV waaronder de Ramsar, Bonn en Bern natuurbeschermingsverdragen (inclusief bestuurlijke taken), Arctische samenwerking en de samenwerking met Rusland en Oekraïne. Voor zijn werk ontving hij verschillende onderscheidingen waaronder de hoogste Russische natuurbeschermingsonderscheiding voor zijn rol als coördinator voor de samenwerking.
Gerelateerde boeken
-
-
-
-
Mijn -Mieren- Hoop
€ 22,90Kijk naar de bosmieren! Achilles Cools heeft een hoge mierenterp in zijn tuin en probeert binnen te dringen in dat superorganisme: een mierenvolk dat functioneert als één brein met een collectief bewustzijn. Op basis van nieuwe wetenschappelijke inzichten en indrukwekkende voorbeelden introduceert hij de lezer in de wereld van de mier. Je leeft mee tussen prinsessen en koninginnen, hofdames, de oermoeder, dauwmeisjes, kuddewachters en poppen die kunnen zingen. Al ver voor wij de landbouw ontdekten, hielden ze al vee. Ze houden bruidsvluchten, praten met geurcodes, kennen een SOS alarm, en vragen wachtwoorden. Hun succesverhaal steunt op een oerdegelijke sociale organisatie. Dan vraag je je toch wel af: hoe is het om een bosmierenvolk te zijn?
