Nieuw denken met oude Grieken
€ 24,90
In lastige situaties raak je vaak verwikkeld in allerlei gedachten die je niet verder brengen. Hoe komt dat? Het woord ‘gedachte’ verklaart het al. Dit is ‘oud denken’; dat wat je (ooit) gedacht hebt. Als je blijft denken zoals je altijd hebt gedacht, blijf je doen wat je altijd hebt gedaan!
Nieuw denken met de oude Grieken is een uitnodiging om uit je vertrouwde denkgroeven te komen. Dan kun je nieuw denken ontwikkelen, wat je aanzet tot anders handelen. We maken hiervoor gebruik van het gedachtegoed van Socrates, Plato en Aristoteles, dat verrassend fris en praktisch is. Daarnaast is poëzie een belangrijke bron: dichters en filosofen hebben veel gemeen.
Dit boek gaat over filosofie dóén. Je kunt meteen zelf aan de slag, met de oefeningen en het denkgereedschap, alleen of samen met anderen. Nieuw denken betekent beter denken, beter beslissen en beter communiceren. Dat helpt jou, je omgeving en uiteindelijk verbetert het de wereld.
Gerelateerde boeken
-
-
Bekentenissen en banvloeken
€ 19,90‘Cioran is zwart en cynisch, maar nooit grauw. Zijn stijl is lucide, geestig, scherpzinnig. In zijn werk komt geen saaie zin voor.’ — Jan Siebelink
Na het schrijven van dit even navrante als geestige slotstuk besloot de Roemeense denker Emil Cioran (1911-1995) dat hij ‘het heelal genoeg belasterd had’. Hij schreef niet verder. Bekentenissen en banvloeken is een boek met bijtende aforismen over verveling, erfzonde, orgasme, Stalin, Keats, Heidegger, Bach, de kerkvaders, islamitische mystici, begraafplaatsen en veel meer.
De alomtegenwoordigheid van het lijden, de irrealiteit van het bestaan, de futiliteit van elk handelen en terugkerende slapeloosheid vormen de basso continuo van dit meesterwerk, want: ‘Het is terecht dat men in elk tijdperk gelooft dat men het verdwijnen van de laatste sporen van het aardse Paradijs bijwoont.’Emil Cioran was van Roemeense komaf, studeerde filosofie en schreef vanaf 1949 uitsluitend nog in het Frans. Dagenlang at hij soms niets dan aardappelen; alle arbeid noemde hij ‘hoererij’, al erkende hij ‘graden van prostitutie’. Hij las en schreef, geplaagd door slapeloosheid en depressies. Elk nieuw boek was ‘een uitgestelde zelfmoord’. De slotzin van dit boek typeert Cioran. ‘Ook ik heb mij, net als iedereen, onledig gehouden in dit abnormale universum.’
-
-
