Postpunk heden en verleden

Harry Prenger

 20,00

Postpunk heden en verleden beschrijft de geschiedenis van de Britse punk, new wave en de opkomst van talloze nieuwe postpunkbands. Van The Sex Pistols naar Shame, van Joy Division naar Fontaines D.C. en van Gang Of Four naar Idles.

Het boek duikt in de invloed van reggae, literatuur en andere kunstvormen op de stroming, maar behandelt ook de functie van punk en postpunk als sociaalmaatschappelijk en politiek engagement in Groot-Brittannië vanaf de jaren zeventig tot heden.

Postpunk heden en verleden is het eerste boek over de nieuwe lichting Britse postpunk en bevat lijsten van aanbevolen en invloedrijke albums.

“Op de dag dat Never Mind The Bollocks! van The Sex Pistols verschijnt zal de wereld nooit meer hetzelfde zijn.”

“Shame bouwt snel een reputatie op met optredens waarbij je geen verschil ziet tussen muzikanten en publiek. Chaos, gekte, bier.”

“Een nummer van Roxy Music gaat over een relatie met een opblaaspop, maar is in wezen een metafoor over de leegheid en sleur van het dagelijks bestaan.”

“En net als punk is new wave meer opstandig dan volgzaam. Muziek waarin plaats is voor het onalledaagse, het experiment, het zoeken naar iets dat er nog niet is.”

“De voorstelling waarin onder meer een kunstwerk wordt getoond met Cosey Fanni Tutti’s gebruikte tampons, veroorzaakt het nodige tumult in de Britse media en politiek.”

Over de auteur:

Harry Prenger (Heerlen, 1962) publiceert sinds 1988 over popmuziek. Artikelen, recensies en interviews verschenen in onder meer Opscene, Platenblad en Heaven. Ook schreef hij opiniestukken in de Volkskrant en werkte mee aan meerdere edities van OOR’s Popencyclopedie. Van 2010 tot 2020 was hij hoofdredacteur van cultuurblog ZwartGoud en in 2015 gastcurator en samensteller van boek en tentoonstelling over kunstenaarsplaten Visual Vinyl. Recente artikelen, recensies en interviews zijn te lezen op zijn eigen blog.

Verschijningsvorm:
Paperback
Taal:
Nederlands
Uitgeverij:
Noordboek - Van Gorcum
Aantal pagina's:
144
Druk:
1
Uitgiftedatum:
13-10-2021
Gewicht:
223 gram
Afmeting:
215x135x11 mm
ISBN:
9789023258513

Gerelateerde boeken

  • Drumsolo

    35 jaar te laat naar bed
    Hans Waterman
     23,50

    Drumsolo

    In 2001 verscheen de eerste druk van “Drumsolo, 35 jaar te laat naar bed” van Hans Waterman. Van misdienaar/scholier/padvinder naar de wereld van seks, drugs en rock-‘n-roll. Drummer Hans Waterman (1949) doet in deze autobiografie verslag van een wilde loopbaan die via onder meer Cuby & the Blizzards, Solution, de Jan Akkerman Band, The Pretty Things en Q65 loopt. Van levensbedreigende anarchie naar een wat rustiger vaarwater.

    Na deze eerste uitgave verwierf het boek een cultstatus en was het lange tijd niet verkrijgbaar. Nu verschijnt de herziene editie geheel in kleur, met extra foto’s, een epiloog over de afgelopen 20 jaar en een discografie.

    Reacties van de pers op de eerste druk:

    • ‘Een prachtboek en ook nog zeer goed geschreven.’ – Barend & Van Dorp
    • ‘Het is een boek vol met hilarische verhalen.’ – OVT – VPRO
    • ‘We nemen dit boek in dank af.’ – Ophef en Vertier – VARA
    • ‘Een heel bijzonder boek.’ – De Gelderlander
    • ‘Ik heb het met erg veel plezier gelezen.’ – Schiffers FM – AVRO
    • ‘Wat een tijd!’ – HP/De Tijd

     23,50
  • Tegenkultuur

    Nederlandse undergroundpublicaties 1964-1976
    Jan Pen, Peter Sijnke
     39,95

    Tegenkultuur

    Mensen, dit is een unieke krant. Er gaat iets gebeuren. Let op. Nu gaan we spijkers met koppen slaan!!!! Peter J. Muller, medeoprichter Hitweek.

    In Tegenkultuur worden publicaties van de Nederlandse underground in de jaren 1964-1976 getoond en beschreven. Het boek plaatst de underground in de sociale context van de jaren zestig. Hitweek en Aloha, de belangrijkste Nederlandse undergroundbladen komen uitgebreid aan bod. Tegenkultuur laat zien welke Nederlandse undergroundbladen er naast Hitweek en Aloha waren, geeft een korte typering en toont vooral hoe ze eruitzien.

    De jaren zestig en zeventig waren een tijd van ongekende welvaart, waarin de opgroeiende jeugd voor het eerst de ruimte kon nemen om haar stem te laten horen over maatschappelijke problemen en oplossingen. De undergroundbeweging werd ook wel ‘alternatieve cultuur’ of, in het idioom van de jaren 60, ‘tegenkultuur’ genoemd.

    Ik vond dat het hoog tijd was dat de jonge generatie eindelijk een stem kreeg. Willem de Ridder, medeoprichter Hitweek.

    De massamedia deden verslag van zaken vanuit de bestaande normen en waarden, waarin de undergroundbeweging zich niet herkende. De undergroundpers vulde dit gat door te rapporteren over die dingen die de underground bezighield, door hun kijk op tal van zaken te verwoorden en door het benadrukken en vormgeven van een nieuwe levensstijl.

    Alle undergroundpublicaties werden gemaakt door de jeugd en hadden de jeugd als doelgroep. Of het nu politiek of cultureel was, de inhoud van de undergroundkranten was een directe weerspiegeling van de hoop, dromen en activiteiten van de redacteuren, schrijvers en vormgevers die zichzelf zagen als actieve deelnemers en als chroniqueurs van de beweging.

    Tegenkultuur bevat een schat aan beeldmateriaal, waardoor het samen met de historische context een representatief naslagwerk vormt van de Nederlandse undergroundpers in de jaren 1964-1976. Het boek is interessant voor een brede groep lezers: voor de lezer die deze tijd actief heeft meegemaakt of er meer over wil weten maar ook voor de lezer die geïnteresseerd is in grafische vormgeving, ‘small press’ of undergroundmuziek.

    Over de auteurs
    Peter Sijnke (1951) is historicus. Hij was werkzaam in het archiefwezen en publiceerde veel op het terrein van de lokale en regionale geschiedenis. Over popmuziek schreef hij zeven boeken, waarvan drie met betrekking tot het Holland Pop Festival in Kralingen (1970) samen met Marcel Koopman. Peter schrijft regelmatig in Platenblad.

    Jan Pen (1955) was tot zijn pensionering in 2019 eigenaar van een bureau voor zakelijk advies op het gebied van biotechnologie. Hij heeft sinds het begin van de jaren negentig, een collectie opgebouwd van posters, tijdschriften en pamfletten van bewegingen als Provo, Kabouter, Underground en Punk. Jan heeft een internetboekhandel JP Antiquarian Books op het gebied van zijn collectie.

     39,95
  • Final Blues

    De kruispunten van Harry ‘Cuby’ Muskee
    Jeroen Wielaert
     25,00

    Final Blues

    Wat de Rolling Stones voor de blues deden in Engeland, deden Cuby and the Blizzards in Nederland: de van oorsprong zwarte muziek populair maken. Beide bands ontstonden in 1962.
    Harry Muskee en Eelco Gelling waren de kern van de groep uit Drenthe die heel het land op zijn kop ging zetten. Hun eerste LP Desolation kreeg in 1968 een Edison. Hij werd gevolgd door legendarische platen als Groeten uit Grollo en Appleknockers Flophouse. De bezetting van de band wisselde nogal eens, met fenomenen als Hans Waterman, Hans La Faille, Herman Deinum, Helmig van der Vegt en Herman Brood.

    C + B gaf in 1974 een afscheidsconcert. Harry Muskee ging door met andere bands. In 1995 kreeg Muskees oude vriend Johan Derksen het idee om Cuby and the Blizzards nieuw leven in te blazen. Toen kwam er een nieuwe stergitarist bij: Erwin Java. Het werd weer een fascinerende tijd, vol ups en downs. In juni 2011 ging het C + B Museum open, in de voormalige boerderij van Harry Muskee in Grolloo. Het was vlak voor zijn 70-ste verjaardag. Op 26 september 2011 overleed Harry.

    In 2003 verscheen zijn biografie De Missie. Het boek werd bekroond in 2006. In 2008 kwam er een aangevulde heruitgave. Tien jaar na Harry’s dood besloot Jeroen Wielaert om de biografie af te ronden door het boek aan te vullen met alles wat er sinds 2008 rondom Harry Muskee gebeurd is.. Het werd Final Blues.

    Final Blues beschrijft het erfgoed van Harry en de band. Die legacy blijft springlevend. Dat bleek ook uit de rondgang langs voormalige bandleden, vrienden en nabestaanden van Harry Muskee waaronder Daniël Lohues, Willy Middel, Hans La Faille, Herman Deinum, Helmig van der Vegt, Erwin Java, Eelco Gelling, Johan Derksen en Douwien Oosterhof-Muskee. Alles bij elkaar geeft dat dieper inzicht in zijn en hun leven en werken. Het boek is daarmee uitgegroeid tot popgeschiedenis tegen de achtergrond van veel grote maatschappelijke ontwikkelingen.

    Huub ‘Huby’ van der Lubbe: ‘Hij had dat underdoggevoel en daarom ook een hart voor andere underdogs.’
    Kaz Lux: ‘Een charismatische figuur.’
    Ralph de Jongh: ‘Hij noemde zich ‘my angry uncle’.
    Ben Jolink (Normaal): ‘ Hij was toch niet altijd somber en in wezen een goed en vriendelijk mens.’
    Tineke Schoemaker (Barrelhouse): ‘Cuby was de held, by far de grootste.’

     25,00