Ray en Dave Davies
€ 29,90
Voordat The Kinks in 1996 stopten, waren de broers Davies, die de band droegen, al aan hun solocarrière begonnen. In Ray en Dave Davies: Going Solo na the Kinks volgen we de broers. Hun albums, boeken, musicals, documentaires en live optredens passeren de revue.
Terwijl The Kinks in 1993 het album Phobia uitbrengen, worstelt Ray zich los van de band. Dave Davies grijpt met zijn nostalgische compositie Fortis Green terug naar de jeugd van beide broers.
Met een voorwoord van Thomas Verbogt.
Gerelateerde boeken
-
Eagles
In ‘Eagles, Amerika’s populairste rockband’ neemt auteur Loek Dekker je mee op een meeslepende reis door de geschiedenis van de legendarische Eagles. Met hits als ‘Take It Easy,’ ‘One of These Nights,’ ‘Lyin Eyes,’ en het iconische ‘Hotel California,’ groeide de band in de tweede helft van de jaren zeventig uit tot Amerika’s meest geliefde rockfenomeen.
Van het vurige streven naar succes tot het bereiken van supersterrendom, de decadente hoogten en het onvermijdelijke uiteenvallen in 1980; dit boek werpt een verhelderend licht op de boeiende reis van de Eagles. Drummer en zanger Don
Henley verkondigde destijds dat een reünie van de band pas zou plaatsvinden ‘when hell freezes over’ zou zijn, maar tegen alle verwachtingen in herrees de groep in 1994. Nieuwe albums zagen het licht en door grootschalige tournees wisten de Eagles opnieuw hun stempel te drukken op de muziekwereld.Voor het eerst in het Nederlandse taalgebied onthult dit boek het turbulente verhaal van de Eagles, vanaf de prille beginjaren tot het heden. Verrijkt met talloze unieke foto’s biedt het een diepgaande blik op de band, met speciale aandacht voor hun bijzondere relatie met Nederland. Van het overweldigende succes van albums zoals ‘Desperado’ tot de blijvende band met het Nederlandse publiek, dit boek brengt de Eagles dichterbij dan ooit tevoren.
-
Plaat voor je kop
Journalist en muziekkenner Wouter Bessels schreef tussen 2009 en 2015 meer dan 150 muziekcolumns, waarin hij de lezer onderdompelt in de fascinerende wereld van de pop, rock, soul, blues, jazz en elektronische muziek. Met zijn scherpe pen en grenzeloze passie neemt hij je mee op reis door zestig jaar muziekgeschiedenis: van voetnoten tot wereldberoemde hits en van eendagsvliegen tot bekende namen uiteenlopend van Glenn Campbell, Miles Davis, Elton John, Daniël Lohues en Joni Mitchell tot DJ Shadow, Grace Jones, Michael Stearns, Nadieh en Gerry Rafferty.
Met een scherp oog voor detail en een onmiskenbaar gevoel voor humor analyseert Bessels de evolutie van de populaire muziek en de culturele invloeden die haar hebben gevormd. Hij werpt een kritische blik op de grootste sterren van de industrie, onthult verborgen juweeltjes en ontmaskert muzikale trends die komen en gaan.
Plaat voor je Kop is meer dan alleen een keuze uit zijn columns; het is een ode aan de rijkdom en veelzijdigheid van de muziekgeschiedenis. Bessels deelt zijn persoonlijke ervaringen, herinneringen en inzichten, en weet op de lezer te raken met zijn levendige schrijfstijl. Bij elke column is een korte discografie toegevoegd, met steeds drie albums, tien liedjes en compilatiealbums als richtingaanwijzer om je uit te dagen, op ontdekkingstocht te gaan en je eigen muzikale horizon te verbreden.
Of je nu een doorgewinterde muziekfanaat bent, een beginnend liefhebber die graag dieper in de materie wilt duiken of je gewoon wilt genieten van meeslepende verhalen, dit boek biedt voor elk wat wils. Plaat voor je Kop is een must-have voor iedereen die houdt van de kracht van muziek en het verhaal achter de plaat.
Wouter Bessels (1977) studeerde achtereenvolgens technische bedrijfskunde en journalistiek en legde zich eind jaren 90 na zijn afstuderen volledig toe op de journalistiek, waarvoor hij bij diverse uitgeverijen en kranten/media werkzaam was. Tegenwoordig is hij journalist bij Dagblad van het Noorden. Van zijn hand verschenen eerder boeken over Pink Floyd en Porcupine Tree/Steven Wilson. Hij is inmiddels ruim 20 jaar biograaf en archivaris van gitarist Jan Akkerman, artistiek adviseur bij Pink Floyd Project en betrokken als auteur, mastering engineer en samensteller bij heruitgaven van artiesten als Golden Earring, Shocking Blue, Kayak, Earth & Fire, Solution en Tangerine Dream.
-
Final Blues
Wat de Rolling Stones voor de blues deden in Engeland, deden Cuby and the Blizzards in Nederland: de van oorsprong zwarte muziek populair maken. Beide bands ontstonden in 1962.
Harry Muskee en Eelco Gelling waren de kern van de groep uit Drenthe die heel het land op zijn kop ging zetten. Hun eerste LP Desolation kreeg in 1968 een Edison. Hij werd gevolgd door legendarische platen als Groeten uit Grollo en Appleknockers Flophouse. De bezetting van de band wisselde nogal eens, met fenomenen als Hans Waterman, Hans La Faille, Herman Deinum, Helmig van der Vegt en Herman Brood.C + B gaf in 1974 een afscheidsconcert. Harry Muskee ging door met andere bands. In 1995 kreeg Muskees oude vriend Johan Derksen het idee om Cuby and the Blizzards nieuw leven in te blazen. Toen kwam er een nieuwe stergitarist bij: Erwin Java. Het werd weer een fascinerende tijd, vol ups en downs. In juni 2011 ging het C + B Museum open, in de voormalige boerderij van Harry Muskee in Grolloo. Het was vlak voor zijn 70-ste verjaardag. Op 26 september 2011 overleed Harry.
In 2003 verscheen zijn biografie De Missie. Het boek werd bekroond in 2006. In 2008 kwam er een aangevulde heruitgave. Tien jaar na Harry’s dood besloot Jeroen Wielaert om de biografie af te ronden door het boek aan te vullen met alles wat er sinds 2008 rondom Harry Muskee gebeurd is.. Het werd Final Blues.
Final Blues beschrijft het erfgoed van Harry en de band. Die legacy blijft springlevend. Dat bleek ook uit de rondgang langs voormalige bandleden, vrienden en nabestaanden van Harry Muskee waaronder Daniël Lohues, Willy Middel, Hans La Faille, Herman Deinum, Helmig van der Vegt, Erwin Java, Eelco Gelling, Johan Derksen en Douwien Oosterhof-Muskee. Alles bij elkaar geeft dat dieper inzicht in zijn en hun leven en werken. Het boek is daarmee uitgegroeid tot popgeschiedenis tegen de achtergrond van veel grote maatschappelijke ontwikkelingen.
Huub ‘Huby’ van der Lubbe: ‘Hij had dat underdoggevoel en daarom ook een hart voor andere underdogs.’
Kaz Lux: ‘Een charismatische figuur.’
Ralph de Jongh: ‘Hij noemde zich ‘my angry uncle’.
Ben Jolink (Normaal): ‘ Hij was toch niet altijd somber en in wezen een goed en vriendelijk mens.’
Tineke Schoemaker (Barrelhouse): ‘Cuby was de held, by far de grootste.’