Rewilding
€ 24,90
Een groeiende groep mensen houdt zich bezig met rewilding. Dit is een vernieuwende vorm van natuurherstel, waarbij ecologen zich bezighouden met het herstel van de verloren gegane interacties tussen dieren, planten en natuurlijke verstoringen, die de essentie vormen van bloeiende ecosystemen. In Rewilding beschrijven de twee belangrijkste wetenschappers op dit gebied, Paul Jepson en Cain Blythe, op een toegankelijke manier de ecologische en historische achtergronden, geïllustreerd door prachtige natuurhistorische beelden, gecombineerd met infographics en stroomdiagrammen.
Ze beantwoorden tevens vragen over de rol van megafauna bij rewilding, beschrijven vier belangrijke projecten op dit gebied, waaronder die van de Oostvaarderplassen, geven aan hoe belangrijk het is om het publiek te betrekken en hoe dat kan en staan ze stil bij ethische aspecten van rewilding. Tenslotte doen ze tien voorspellingen voor een gerewilde planeet, waarin plaats is voor mens, en soorten als wilde paarden en runderen, wolven en bevers.
De auteurs
Paul Jepson is projectleider Natuurherstel bij Ecosulis Ltd en was tot voor kort directeur van de Masters-opleiding van Oxford University in biodiversiteit, natuurbehoud en natuurbeheer. Hij heeft veel gepubliceerd over rewilding-beleid
en actiefilosofie, en is lid van de raad van toezicht van Rewilding Europe.
Cain Blythe is algemeen directeur van Ecosulis Ltd en is gespecialiseerd in het herstel van habitats, met name door de toepassing van natuurlijke regeneratietechnieken, natuurherstel en het gebruik van technologie bij natuurbehoud. Momenteel draagt hij bij aan een aantal monitoringproeven met betrekking tot de reïntroductie van bevers in Engeland en Wales
Gerelateerde boeken
-
Knooppunt Waddenzee
€ 17,90Miljoenen wad- en watervogels trekken ieder jaar heen en weer tussen hun broedgebieden in Groenland, Scandinavië, West-Europa of Siberië, en hun wintergronden in Europa en Afrika. Als je alle routes van die trekvogels op de wereldbol tekent, zie je halverwege die kaart een druk knooppunt: de Waddenzee!
In het project Metawad hebben onderzoekers van het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee en de Rijksuniversiteit Groningen vijf compleet verschillende trekvogels van de Waddenzee onderzocht: de kanoet, de drieteenstrandloper, de rosse grutto, de rotgans en de lepelaar. Ze bekeken de vogels niet als ‘bewoners’ van die Waddenzee, maar als gebruikers van een veel groter systeem waar het wad een belangrijk onderdeel van is: het ‘metawad’.
Knooppunt Waddenzee biedt een kleurrijk pallet van portretten van de wetenschappers, die ploeterend met palen en hekwerk achterop hun ets over de kwelder trekken, of uren achtereen in weer en wind – of juist bakkend onder de Afrikaanse zon – naar vogels met kleurringen aan hun pootjes staan te zoeken. Het biedt ook portretten van de vijf onderzochte vogelsoorten. Wat weten we van deze dieren? En vooral: hoe kunnen overheden of natuurbeheerders hun voordeel doen met deze wetenschap?
-
Het verhaal van de kolken in het Dollardgebied
€ 25,00In 2014 is de werkgroep Oldambt van het IVN gestart met het project ‘Kolken in het Dollardgebied’. Het doel was om de kolken in kaart te brengen en waar mogelijk de aanwezige natuur te inventariseren. Kolken zijn ontstaan als gevolg van dijkdoorbraken. Doordat het water zich met grote kracht door de opening perste, ontstond door het kolkende water een diep gat. De doorbraak is vervolgens hersteld door om de kolk heen een nooddijk aan te leggen, waardoor de kolk binnendijks kwam te liggen.
Door de eeuwen heen zijn kolken door de boeren en de lokale bevolking gebruikt als drinkplaats voor vee, stortplaats van afval en als vis-, zwem-, en schaatswater. In de loop van de tijd zijn ondiepe kolken verland of kolken zijn gedempt door de beschikbaarheid van grotere en sterke graafmachines. In het gebied rond de Westerwoldse Aa zijn in de jaren 60 van de vorige eeuw de meeste kolken gedempt. Een klein aantal kolken is als landschapselement bewaard gebleven. Bij de ruilverkavelingen van de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw werden de kolken in het Oldambt in de meeste gevallen in het kader van het toen verplichte landschapsplan als kleine perceeltjes toegewezen aan Staatsbosbeheer. Daarop werd vaak een stukje bos aangeplant. De reden van deze bosaanplant is het idee dat natuur zonder bos geen natuur kon zijn en dat een landschapselement van verre herkenbaar moest zijn. Kolken zijn tegenwoordig kleine natuurgebiedjes, die als een archipel in het voornamelijk agrarische landschap van het Oldambt liggen.
De zoektocht van de werkgroep naar bestaande en voormalige kolken is begonnen met een kaart van de bodemkundige Ir. De Smet, die rond 1960 uitvoerig de bodemeigenschappen en bodemgesteldheid van het Oldambtgebied heeft beschreven en in kaart gebracht. Op een van zijn kaarten heeft hij met rode lijnen de tracés van de bestaande, voormalige en vermoedelijke dijken aangegeven, die gedurende eeuwen in dit gebied aanwezig zijn of waren. Met blauwe stippen heeft hij de plaatsen gemarkeerd van bestaande, voormalige en vermoedelijke kolken. In totaal heeft hij 90 locaties gemarkeerd en daarvan heeft de werkgroep er ruim 30 teruggevonden, die aanwezig of herkenbaar waren. In deze kolken hebben vrijwilligers van IVN, KNNV en Club Oldambster Groen geïnventariseerd wat de toestand per kolk is, welke organismen er zich bevinden en welke natuurwaarden aanwezig zijn. Naast deze natuurinventarisaties heeft het project ook de doelstelling de cultuurhistorische waarden per kolk te inventariseren. Ze onderzoeken de geschiedenis van elke kolk, verzamelen er verhalen over en proberen er achter te komen, wat er met en rondom elke kolk in de loop der eeuwen is gebeurd. Naast het veldwerk is ook veel tijd doorgebracht in meerdere archieven.
-
-
Het bewustzijn van de bij
Verrassend onderzoek naar de intelligentie van bijen€ 32,90E-book: € 25,99
