Verbonden democratie
€ 24,90
In dit persoonlijke boek schetst Peter van der Vliet de contouren van de nieuwe democratie. Overheden die actief gemeenschappen ondersteunen die draaien op gedeelde waarden en leiden tot blijvende netwerken. Dit om de initiatiefkracht van burgers te erkennen. In Amsterdam Nieuw-West gebeurt dit en dat kan elders ook. De auteur pleit voor het ontwikkelen van de participatieve democratie. De doe-democratie waarbij de trias politica zich naar een volgend niveau begeeft: de octa politica, die acht fundamentele krachten in de samenleving verbindt. Een heel nieuwe dimensie brengt hij in door, voortbouwend op de scheiding van kerk en staat, een nieuwe maatschappelijke plek te geven aan spiritualiteit en bezieling.
Peter van der Vliet is als coach en consultant actief op hete maatschappelijke plekken. Zijn focus is actiegericht leren en bewustwording. Hij verbindt de straat en werkvloer met beleid. Eerder schreef hij: Verlangen naar de zee (2012).
Gerelateerde boeken
-
Grenzen van de gemeenschap
Standaardwerk over politiek filosofie
Wie radicaal is, heeft idealen die in steen zijn gebeiteld. Maar de mens zelf is niet van steen. We vallen nooit helemaal met onszelf samen, en dus ook niet met onze idealen. Neem geweldloosheid. Zeker iets om naar te streven, maar kun je echt altijd geweldloos zijn? Vanuit deze gedachte – streef idealen op een open manier na – ontwikkelde de Duits-Nederlandse denker Helmuth Plessner (1892-1985) een politieke filosofie.
Helmuth Plessner ontvluchtte Duitsland in 1933 en accepteerde een hoogleraarschap in Groningen. Tijdens de oorlog dook hij onder in Amsterdam om na de oorlog in Groningen terug te keren. Intussen steeg zijn roem – mede door zijn bekende boek Lachen en wenen. Na 1945 keerde hij terug naar Duitsland, waar hij als vooraanstaand denker zijn stempel op de Duitse cultuur drukte.
Jan Vorstenbosch verzorgde deze eerste vertaling van Grenzen van de gemeenschap.
-
Het beschavingsfront
Een nieuwe beschavingstheorie in de traditie van Norbert Elias en Johan Goudsblom.
In de loop der eeuwen zijn we gevoeliger geworden voor het leed van de ander. Opmerkelijk genoeg zijn het juist rampen die dit sensibiliseringsproces aanjagen. Oorlogen, hongersnoden, rampen en pandemieën maken het leed van de ander zichtbaar en zetten ons zo op het spoor van meer empathie en meer beschaving.
Frank Hermans laat zien hoe dit wereldwijde beschavingsproces zich heeft voltrokken en hoe gezondheidszorg nu aan de frontlinie ligt van de oprukkende menselijkheid. Daar melden zich de slachtoffers van een chronische overbelasting van mens en milieu. Empathie met hen zal leiden tot een volgende stap in het beschavingsproces.
Frank Hermans is socioloog. Hij promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam op het onderwerp trauma en beschaving. Hij publiceerde eerder onder meer Het mondiale beschavingsproces en De evolutie van het medeleven.
-
-