Vrolijke bekentenis
€ 22,90
De georganiseerde misdaad wordt zelden gehoord. Nu schuift deze sector Jan Zonderland naar voren, een erudiete woordvoerder die gelijk één ding duidelijk maakt: laffe roofmoorden en vergismoorden behoren niet tot het repertoire van de georganiseerde misdaad. Dat is meer iets voor de ongeorganiseerde misdaad.
‘Wij doen ons werk zorgvuldig en werken volgens een erecode,’ schrijft Zonderland. ‘En ja, wij innen inderdaad een zekere contributie voor de bescherming die wij te bieden hebben. Anders dan de staat doen wij dat naar draagkracht.’
Zonderland bindt vervolgens de strijd aan met de misdaadjournalistiek, met de woordvoerders van Justitie en met diverse overheden. Vooral het Openbaar Ministerie moet het in deze satire ontgelden. ‘Als je goed kijkt, zul je zien dat het Openbaar Ministerie van oudsher in feite alleen enkele particuliere belangen behartigt, onder het mom het algemeen belang en de gerechtigheid te dienen. Dat is van een misdadigheid in een georganiseerd verband waar wij nog een puntje aan kunnen zuigen.’
Jan Zonderland (pseudoniem) schreef dit boek ter viering van het tweehonderdjarig bestaan van de georganiseerde misdaad in Nederland. Niet toevallig valt dit jubileum samen met het tweehonderdjarig bestaan van
het Openbaar Ministerie.
Gerelateerde boeken
-
In de diepzee is geen licht (maar wel rijkdom)
Over moed, mangaanknollen, pompeiiwormen en een bewoonbare wereld€ 27,50 -
-
Grenzen van de gemeenschap
Standaardwerk over politiek filosofie
Wie radicaal is, heeft idealen die in steen zijn gebeiteld. Maar de mens zelf is niet van steen. We vallen nooit helemaal met onszelf samen, en dus ook niet met onze idealen. Neem geweldloosheid. Zeker iets om naar te streven, maar kun je echt altijd geweldloos zijn? Vanuit deze gedachte – streef idealen op een open manier na – ontwikkelde de Duits-Nederlandse denker Helmuth Plessner (1892-1985) een politieke filosofie.
Helmuth Plessner ontvluchtte Duitsland in 1933 en accepteerde een hoogleraarschap in Groningen. Tijdens de oorlog dook hij onder in Amsterdam om na de oorlog in Groningen terug te keren. Intussen steeg zijn roem – mede door zijn bekende boek Lachen en wenen. Na 1945 keerde hij terug naar Duitsland, waar hij als vooraanstaand denker zijn stempel op de Duitse cultuur drukte.
Jan Vorstenbosch verzorgde deze eerste vertaling van Grenzen van de gemeenschap.
-
Het beschavingsfront
Een nieuwe beschavingstheorie in de traditie van Norbert Elias en Johan Goudsblom.
In de loop der eeuwen zijn we gevoeliger geworden voor het leed van de ander. Opmerkelijk genoeg zijn het juist rampen die dit sensibiliseringsproces aanjagen. Oorlogen, hongersnoden, rampen en pandemieën maken het leed van de ander zichtbaar en zetten ons zo op het spoor van meer empathie en meer beschaving.
Frank Hermans laat zien hoe dit wereldwijde beschavingsproces zich heeft voltrokken en hoe gezondheidszorg nu aan de frontlinie ligt van de oprukkende menselijkheid. Daar melden zich de slachtoffers van een chronische overbelasting van mens en milieu. Empathie met hen zal leiden tot een volgende stap in het beschavingsproces.
Frank Hermans is socioloog. Hij promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam op het onderwerp trauma en beschaving. Hij publiceerde eerder onder meer Het mondiale beschavingsproces en De evolutie van het medeleven.