Aarde-emoties
€ 34,90
Onze relatie met de Aarde verandert. In dit internationaal invloedrijke boek reikt de Australische denker Glenn A. Albrecht hiervoor nieuwe woorden aan. Hij beschrijft nieuwe emoties zoals ‘solastalgie’, de ‘troostwee’ die je hebt, terwijl je thuis bent en je vertrouwde leefomgeving wordt vernietigd of in verval is. Dit is misschien wel dé bepalende emotie van de eenentwintigste eeuw. Daarnaast lanceerde Albrecht de inmiddels bijna ingeburgerde term ‘symbioceen’, een tijdperk waarin we opnieuw ‘symbiotisch’ samenleven met de natuur. Dit tijdperk moet het destructieve antropoceen opvolgen. In het symbioceen hebben we geen last meer van ‘biofobie’ (angst voor het leven), van ‘topoaversie’ (weerstand tegen bepaalde ontwrichte plekken waarvan we ooit hielden), van ‘terrafurie’ of ‘klimaatwoede’.
Glenn A. Albrecht is een spraakmakende Australische milieudenker die internationaal doorbrak met beschouwingen over nieuwe ‘psychoterratische’ emoties. Tot 2008 was hij verbonden aan de Universiteit van Newcastle in New South Wales; tot zijn emeritaat in 2014 was hij hoogleraar duurzaamheidsstudies aan de Murdoch University in Perth (West-Australië). Hij is erelid van de School of Geosciences aan de Universiteit van Sydney. In 2001 was hij mede-auteur van Health Social Science: A Transdisciplinary and Complexity Perspective dat bij Oxford University Press verscheen. Aarde-emoties verscheen in 2019 en betekende zijn grote doorbraak. Het boek is in tal van talen verschenen. De Nederlandse vertaling is van de hand van Joris Capenberghs.
Bekijk ook de uitzending van VPRO-Tegenlicht over dit baanbrekende boek.
Gerelateerde boeken
-
-
-
Mijn -Mieren- Hoop
Kijk naar de bosmieren! Achilles Cools heeft een hoge mierenterp in zijn tuin en probeert binnen te dringen in dat superorganisme: een mierenvolk dat functioneert als één brein met een collectief bewustzijn. Op basis van nieuwe wetenschappelijke inzichten en indrukwekkende voorbeelden introduceert hij de lezer in de wereld van de mier. Je leeft mee tussen prinsessen en koninginnen, hofdames, de oermoeder, dauwmeisjes, kuddewachters en poppen die kunnen zingen. Al ver voor wij de landbouw ontdekten, hielden ze al vee. Ze houden bruidsvluchten, praten met geurcodes, kennen een SOS alarm, en vragen wachtwoorden. Hun succesverhaal steunt op een oerdegelijke sociale organisatie. Dan vraag je je toch wel af: hoe is het om een bosmierenvolk te zijn?