And Venus was her name
€ 20,00
Mariska Veres, zangeres van Shocking Blue. Een schitterende verschijning die, in de vorige eeuw, menig jongens- en mannenhart op hol deed slaan. Zwoel en uitdagend. Gezegend met een prachtige stem. Dat is de eendimensionale buitenkant die we kennen. Van binnen was Mariska Veres echter een onschuldig meisje dat het liefst bij haar ouders op de bank kroop met een kop thee. Aan wie de aandacht voor haar en de band voor een flink deel voorbijging en die weinig moest hebben van de bijvangst van de rock ‘n’ roll: de seks, de drugs en de alcohol.
In ‘And Venus was her name’ laat schrijver Leo Oldenburger zien hoe Mariska Veres als zangeres van Shocking Blue de hele wereld veroverde en meerdere malen de aardkloot rondvloog om op te treden en successen te vieren.
Naast de successen die Mariska Veres en Shocking Blue boekten, bleken zij tevens voor velen een inspiratiebron. Voor de wereldvermaarde band Nirvana bijvoorbeeld, wiens allereerste single ‘Love Buzz’ een nummer van Shocking Blue is. Een nummer dat zij live vaker speelden dan hun eigen grote doorbraakhit ‘Smells Like Teen Spirit.’ Het zegt iets over de internationale invloed van Shocking Blue.
Ook Mariska Veres zelf blijkt een inspiratie voor velen. Toen zij eind jaren 60 gevraagd werd voor Shocking Blue was het allesbehalve gemeengoed dat een vrouw de vocalen verzorgde bij pop-, beat- of rockgroepen. Veres’ positie zorgde voor navolging en emancipatie op het podium en in geluidsstudio’s. In dit boek komen diverse zangeressen aan het woord die hun bewondering voor Mariska Veres uit de doeken doen. Mariska Veres is een té belangrijk onderdeel van de Nederlandse pophistorie. Een geschiedenis waar zij dient te worden opgenomen in de eregalerij.
Mariska Veres zou op 1 oktober 2022 75 jaar zijn geworden, ware het niet dat ze in 2006 is gestorven aan de gevolgen van galblaaskanker. Maar wie was deze vrouw? Wie was ze écht. Dit is het verhaal van een goddess in a mountain top. De allereerste zanggodin van Nederland.
Leo Oldenburger (1965) is bekend als sportcommentator en -presentator op TV. Daarnaast schreef hij een zevental boeken over sport. Zijn liefde voor muziek is echter minstens zo groot. Van jongs af aan speelde hij in bands en momenteel is hij discjockey bij Radio Veronica. Na enkele verhalen die werden gepubliceerd door vooraanstaande muziekbladen, is ‘And Venus was her name’ zijn eerste boek over muziek.
Gerelateerde boeken
-
Drumsolo
In 2001 verscheen de eerste druk van “Drumsolo, 35 jaar te laat naar bed” van Hans Waterman. Van misdienaar/scholier/padvinder naar de wereld van seks, drugs en rock-‘n-roll. Drummer Hans Waterman (1949) doet in deze autobiografie verslag van een wilde loopbaan die via onder meer Cuby & the Blizzards, Solution, de Jan Akkerman Band, The Pretty Things en Q65 loopt. Van levensbedreigende anarchie naar een wat rustiger vaarwater.
Na deze eerste uitgave verwierf het boek een cultstatus en was het lange tijd niet verkrijgbaar. Nu verschijnt de herziene editie geheel in kleur, met extra foto’s, een epiloog over de afgelopen 20 jaar en een discografie.
Reacties van de pers op de eerste druk:
• ‘Een prachtboek en ook nog zeer goed geschreven.’ – Barend & Van Dorp
• ‘Het is een boek vol met hilarische verhalen.’ – OVT – VPRO
• ‘We nemen dit boek in dank af.’ – Ophef en Vertier – VARA
• ‘Een heel bijzonder boek.’ – De Gelderlander
• ‘Ik heb het met erg veel plezier gelezen.’ – Schiffers FM – AVRO
• ‘Wat een tijd!’ – HP/De Tijd -
Bombastisch, ondansbaar en weergaloos
Hoe progressieve popmuziek in de jaren zeventig alle conventies doorbrak€ 25,00Bombastisch, ondansbaar en weergaloos
Met de doorbraak van Spotify en het gebruik van rocksongs in commercials en Netflix-series staat de geschiedenis van de popmuziek volop in de belangstelling – óók de bombastische en ondansbare progrock van de jaren 1970.
Fred de Vries en Siebe Thissen waren jonge muziekliefhebbers in de jaren 1970. Het was de tijd waarin popmuziek zichzelf serieus begon te nemen, een kunstvorm werd. Musici koketteerden met filosofen, schrijvers, kunstenaars en goeroes. Ze verzonnen groteske namen voor hun bands, maakten artistieke klaphoezen en lapten alle conventies aan hun laars. Grenzen werden opgezocht en overschreden. Experimenteren was het parool. Virtuositeit een voorwaarde. En als je geen noten kon lezen of een gitaarsolo van dertien minuten kon spelen, dan was een dosis ongebreideld enthousiasme mooi meegenomen. Met of zonder drugs.
Ook jonge platenkopers en concertbezoekers werden meegesleept in dat uitdijende universum. Ze maakten kennis met nieuwe ideeën, beelden, boeken, kunstwerken en vooral die weergaloze muziek die nooit eerder was gehoord. Aan de hand van achtentwintig platen die een belangrijke rol in hun jeugd hebben gespeeld, brengen de auteurs een intrigerend landschap in kaart: radioshows en televisieprogramma’s, kantines en schoolpleinen, jongerencentra en platenwinkels, tijdschriften en platenhoezen creëerden een pre-digitaal informatieplatform voor nerds en muziekgeeks. Dat platform kreeg vorm in de stad én in de provincie, zoals de auteurs aan de hand van jeugdherinneringen laten zien.
De lezer krijgt een caleidoscopisch beeld van een interessante, maar nog weinig gedocumenteerde periode uit de popgeschiedenis: de jaren 1970, waarin niet alleen de Angelsaksische wereld maar ook het Europese continent een hoofdrol opeiste. Uiteraard, iconen als Yes, Pink Floyd, King Crimson en Genesis passeren de revue. Maar er is ook aandacht voor Nederlandse, Duitse, Franse, Italiaanse en Zuid-Afrikaanse muziek. Tevens rekenen de auteurs af met de mythe dat punk een einde maakte aan progressieve rock. Het genre blijkt vitaal, innovatief en neemt steeds weer nieuwe gedaantes aan – van avantprog tot postrock, van postpunk tot neoprog. Ten slotte is er aandacht voor zwarte rockbands en voor vrouwen in dit door mannen gedomineerde popdomein.
-
Tegenkultuur Special Edition
Special Edition – inclusief orginele Hitweek
Mensen, dit is een unieke krant. Er gaat iets gebeuren. Let op. Nu gaan we spijkers met koppen slaan!!!! Peter J. Muller, medeoprichter Hitweek.
In Tegenkultuur worden publicaties van de Nederlandse underground in de jaren 1964-1976 getoond en beschreven. Het boek plaatst de underground in de sociale context van de jaren zestig. Hitweek en Aloha, de belangrijkste Nederlandse undergroundbladen komen uitgebreid aan bod. Tegenkultuur laat zien welke Nederlandse undergroundbladen er naast Hitweek en Aloha waren, geeft een korte typering en toont vooral hoe ze eruitzien.
De jaren zestig en zeventig waren een tijd van ongekende welvaart, waarin de opgroeiende jeugd voor het eerst de ruimte kon nemen om haar stem te laten horen over maatschappelijke problemen en oplossingen. De undergroundbeweging werd ook wel ‘alternatieve cultuur’ of, in het idioom van de jaren 60, ‘tegenkultuur’ genoemd.
Ik vond dat het hoog tijd was dat de jonge generatie eindelijk een stem kreeg. Willem de Ridder, medeoprichter Hitweek.
De massamedia deden verslag van zaken vanuit de bestaande normen en waarden, waarin de undergroundbeweging zich niet herkende. De undergroundpers vulde dit gat door te rapporteren over die dingen die de underground bezighield, door hun kijk op tal van zaken te verwoorden en door het benadrukken en vormgeven van een nieuwe levensstijl.
Alle undergroundpublicaties werden gemaakt door de jeugd en hadden de jeugd als doelgroep. Of het nu politiek of cultureel was, de inhoud van de undergroundkranten was een directe weerspiegeling van de hoop, dromen en activiteiten van de redacteuren, schrijvers en vormgevers die zichzelf zagen als actieve deelnemers en als chroniqueurs van de beweging.
Tegenkultuur bevat een schat aan beeldmateriaal, waardoor het samen met de historische context een representatief naslagwerk vormt van de Nederlandse undergroundpers in de jaren 1964-1976. Het boek is interessant voor een brede groep lezers: voor de lezer die deze tijd actief heeft meegemaakt of er meer over wil weten maar ook voor de lezer die geïnteresseerd is in grafische vormgeving, ‘small press’ of undergroundmuziek.
Over de auteurs
Peter Sijnke (1951) is historicus. Hij was werkzaam in het archiefwezen en publiceerde veel op het terrein van de lokale en regionale geschiedenis. Over popmuziek schreef hij zeven boeken, waarvan drie met betrekking tot het Holland Pop Festival in Kralingen (1970) samen met Marcel Koopman. Peter schrijft regelmatig in Platenblad.Jan Pen (1955) was tot zijn pensionering in 2019 eigenaar van een bureau voor zakelijk advies op het gebied van biotechnologie. Hij heeft sinds het begin van de jaren negentig, een collectie opgebouwd van posters, tijdschriften en pamfletten van bewegingen als Provo, Kabouter, Underground en Punk. Jan heeft een internetboekhandel JP Antiquarian Books op het gebied van zijn collectie.
-
Folkpioniers
Van roots en folk naar folkrock en singer-songwriters
De hoogtijdagen van de folkrevivals waren in de jaren ‘60 en ’70 in Amerika en Engeland. Geïnspireerd door de vroege folkpioniers Lead Belly en Woody Guthrie kregen in de V.S. singer-songwriters Bob Dylan, Joan Baez en Joni Mitchell grote populariteit.
Ook in het Verenigd Koninkrijk veroorzaakte de folkrevival een golf van folkgroepen die experimenteerden met folkrock zoals Fairport Convention en Steeleye Span. Jonge folkzangers groeiden uit tot de iconische singer-songwriters Richard Thompson, Sandy Denny en Nick Drake. De Nederlandse folkrevival volgde met groepen als Fungus, Wargaren, Irolt en Flairck.Folkpioniers schetst de ontwikkeling van roots en folk naar folkrock en singer-songwriters. Rijk geïllustreerd met meer dan 300 afbeeldingen is Folkpioniers meer dan alleen een overzicht van een periode. Het boek is een ode aan de prachtige folkmuziek en de legendarische artiesten uit de jaren ’60 en ’70 die een voorbeeld zijn voor de huidige generatie singer-songwriters.
Tom Steenbergen was ooggetuige van de opkomst van de folk, folkrock en singer-songwriters als organisator van concerten, festivals en tournees en als programmeur van poppodium De Toverbal in Maassluis en theater De Lantaren in Rotterdam. Ook was hij manager van folkgroepen Fungus en Deirdre en later platenbaas bij Polydor en Polygram International in Londen, nu Universal Music. Van zijn hand verschenen ook de boeken ‘Poppioniers’ (2017), ‘Popparadijs Nederland’ (2020) en ‘50 jaar Toppop’ (2020). Ook werkte hij mee aan de Oor Pop-Encyclopedie.