Bombastisch, ondansbaar en weergaloos
€ 25,00
Met de doorbraak van Spotify en het gebruik van rocksongs in commercials en Netflix-series staat de geschiedenis van de popmuziek volop in de belangstelling – óók de bombastische en ondansbare progrock van de jaren 1970.
Fred de Vries en Siebe Thissen waren jonge muziekliefhebbers in de jaren 1970. Het was de tijd waarin popmuziek zichzelf serieus begon te nemen, een kunstvorm werd. Musici koketteerden met filosofen, schrijvers, kunstenaars en goeroes. Ze verzonnen groteske namen voor hun bands, maakten artistieke klaphoezen en lapten alle conventies aan hun laars. Grenzen werden opgezocht en overschreden. Experimenteren was het parool. Virtuositeit een voorwaarde. En als je geen noten kon lezen of een gitaarsolo van dertien minuten kon spelen, dan was een dosis ongebreideld enthousiasme mooi meegenomen. Met of zonder drugs.
Ook jonge platenkopers en concertbezoekers werden meegesleept in dat uitdijende universum. Ze maakten kennis met nieuwe ideeën, beelden, boeken, kunstwerken en vooral die weergaloze muziek die nooit eerder was gehoord. Aan de hand van achtentwintig platen die een belangrijke rol in hun jeugd hebben gespeeld, brengen de auteurs een intrigerend landschap in kaart: radioshows en televisieprogramma’s, kantines en schoolpleinen, jongerencentra en platenwinkels, tijdschriften en platenhoezen creëerden een pre-digitaal informatieplatform voor nerds en muziekgeeks. Dat platform kreeg vorm in de stad én in de provincie, zoals de auteurs aan de hand van jeugdherinneringen laten zien.
De lezer krijgt een caleidoscopisch beeld van een interessante, maar nog weinig gedocumenteerde periode uit de popgeschiedenis: de jaren 1970, waarin niet alleen de Angelsaksische wereld maar ook het Europese continent een hoofdrol opeiste. Uiteraard, iconen als Yes, Pink Floyd, King Crimson en Genesis passeren de revue. Maar er is ook aandacht voor Nederlandse, Duitse, Franse, Italiaanse en Zuid-Afrikaanse muziek. Tevens rekenen de auteurs af met de mythe dat punk een einde maakte aan progressieve rock. Het genre blijkt vitaal, innovatief en neemt steeds weer nieuwe gedaantes aan – van avantprog tot postrock, van postpunk tot neoprog. Ten slotte is er aandacht voor zwarte rockbands en voor vrouwen in dit door mannen gedomineerde popdomein.
Gerelateerde boeken
-
Status Quo
‘Whatever You Want’, ‘Rockin’ All Over The World’, ‘Down Down’, ‘In The Army Now’. Zomaar een greep uit de lange rij hits – meer dan The Beatles! – van de Engelse rockband Status Quo. Gevestigd in de jaren zeventig en tachtig, volhardend in de jaren ervoor en erna. Status Quo kwam, zag en overwon wereldwijd vijftig jaar lang.
Van een bergtop in Zwitserland, een vliegdekschip in Portsmouth en een platte treinwagon in de Australische outback tot een tent in De Veenhoop en grote stadions in Amerika. De groep luidde in 1985 het muziekspektakel Live Aid in en stond op de podia van festivals zoals Pinkpop, Roskilde, Montreux en Glastonbury, maar ook de Zwarte Cross, Dauwpop en Dicky Woodstock.
Ze verkochten miljoenen albums en singles, maar werden desondanks vaak verguisd door de muziekpers en zakten soms bijna weg in de vergetelheid. Status Quo trok zich er weinig van aan.
Wat had ‘Quo’ wat andere bands niet hadden? Wat was juist die x-factor van de groep? Dit boek vertelt het hele verhaal. Van het begin in 1962 tot aan de tragische dood van gitarist Rick Parfitt in 2016. En daarna. De eerste biografie van de band die de gehele historie in woord én beeld vertelt, met uniek materiaal van fotograaf Gerard Rappard.Jan Bouke Hingstman (1966) was negen jaar toen hij Status Quo voor het eerst hoorde en kocht in 1980 zijn eerste elpee van de groep. Sindsdien is hij fervent verzamelaar van het materiaal van de groep, bezocht hij talloze concerten en fanclubdagen en deelde hij zijn passie met andere fans. ‘Status Quo – De kracht van de eenvoud’ is Hingstmans boekdebuut.
-
Drumsolo
In 2001 verscheen de eerste druk van “Drumsolo, 35 jaar te laat naar bed” van Hans Waterman. Van misdienaar/scholier/padvinder naar de wereld van seks, drugs en rock-‘n-roll. Drummer Hans Waterman (1949) doet in deze autobiografie verslag van een wilde loopbaan die via onder meer Cuby & the Blizzards, Solution, de Jan Akkerman Band, The Pretty Things en Q65 loopt. Van levensbedreigende anarchie naar een wat rustiger vaarwater.
Na deze eerste uitgave verwierf het boek een cultstatus en was het lange tijd niet verkrijgbaar. Nu verschijnt de herziene editie geheel in kleur, met extra foto’s, een epiloog over de afgelopen 20 jaar en een discografie.
Reacties van de pers op de eerste druk:
• ‘Een prachtboek en ook nog zeer goed geschreven.’ – Barend & Van Dorp
• ‘Het is een boek vol met hilarische verhalen.’ – OVT – VPRO
• ‘We nemen dit boek in dank af.’ – Ophef en Vertier – VARA
• ‘Een heel bijzonder boek.’ – De Gelderlander
• ‘Ik heb het met erg veel plezier gelezen.’ – Schiffers FM – AVRO
• ‘Wat een tijd!’ – HP/De Tijd -
Feesten als wilde beesten
Feesten als Wilde Beesten is een uniek concert- en fotoboek over de betekenis en invloed van de Achterhoekse boerenrockband Normaal. Het vuistdikke bewaarexemplaar legt de bewogen geschiedenis vast vanuit het perspectief van de fans. Geen interviews en lange verhalen, maar een prachtige en overzichtelijke impressie van de Vijftigjarige Veldtocht door Nederland met meer dan 3000 optredens en meer dan vijf miljoen bezoekers in zalen en feesttenten. Normaal (doen) is een levenswijze, die in het dagelijks leven van generatie op generatie wordt doorgegeven.
“Een Normaal-concert is een merkwaardig festijn. Bij de entree van de zaal viel me al op dat er geen sprake was van een ‘normaal’ optreden. Drie generaties gingen naar binnen. Vaders en moeders die zich nog één keer in spijkerdracht gestoken hadden, namen hun kinderen op de schouders en in het gedrang bevonden zich zelfs een opa en oma die hun invalide kleinzoon in zijn wagentje over de drempel rolden. Een waar familie-uitstapje”, aldus Tom ter Bogt, emeritus hoogleraar populaire muziek- en jeugdcultuur.
Dolf Ruesink heeft (bijna) alle concerten die Normaal gaf op een rij gezet en een overzicht gemaakt per provincie. Dit geeft een uniek beeld waar de band het meeste optrad, van de veengronden in Drenthe tot het Limburgse Heuvelland. Wat duidelijk wordt, is dat Normaal juist in de plattelandsgebieden die zich vaak achtergesteld voelen door de Randstad en landelijke politiek immens populair is.
Elke provincie heeft eigen Normaal-tradities die in het boek uitgebreid in beeld en tekst aan bod komen. Zoals het gooien met bier, natte T-shirts en lingerie, varkensraces, moddergevechten, kermisruzies, bruiloftsgeschenken, fanclubdagen en het vervoer van publiek naar concerten per trekker en veewagens.
Feesten als wilde beesten kan daarom ook gezien worden als een rijk geïllustreerde culturele atlas van Nederland en is een feest van herkenning voor de Normaal-fan en de muziekliefhebber van (Nederlandse) rockmuziek.Dolf Ruesink (Winterswijk, 1952) is professioneel journalist en auteur. Voor de Geassocieerde Pers Dienst interviewde hij in zijn lange loopbaan vele (inter)nationale popartiesten. Vanaf de oprichting in 1975 volgt hij Normaal, schreef met drummer Jan Manschot het boek ‘Wat is Normaal?’ en was jarenlang hoofdredacteur van het fanclubblad Anhangerschapbode.
Ruesink is samensteller van de door Normaal uitgegeven Høkbiebel en bedenker van de albumtitels ‘Kriebel in de Konte’, ‘De Wilde Joaren’ en ‘De Bokse Vol’. Als scherp observator kent hij de achtergronden, taal en gewoonten van de band en de fanatieke aanhang. In zijn nieuwste boek ‘Feesten als Wilde Beesten’ staan de høkers centraal in de boeiende geschiedenis van 50 jaar Normaal.
-
INSPIRATIE
Inspiratie, is er een formule? Is er een tijdstip, een specifieke plek? Heb je anderen nodig om tot ideeën te komen? En wat als het zich niet aandient? Wat is inspiratie eigenlijk? Is het iets spiritueels of is het gewoon bullshit en moet je gewoon hard aan het werk? Alle artiesten in dit boek werkten graag mee aangezien de uitnodiging om over inspiratie te praten een prettig en uitdagen beroep op hen deed. En om met een journalist en een fotograaf die dezelfde vaktaal spreken eens stil te staan bij de belangrijkste voorwaarde van de beoefening van hun vak.
Met verhalen van: Boudewijn de Groot, Caro Emerald, Kensington, Di-rect, JB Meijers, Triggerfinger, Niels Geusebroek, Henny Vrienten, Douwe Bob, Ralph de Jong, Nits, Stef Bos, Blaudzun, Jacqueline Govaert, Wende, Tjeerd Oosterhuis, Bertolf, Anneke van Giersbergen, Släpstick, Percossa, Gordon Groothedde, Lucas Hamming, LAVALU, Spinvis, DeWolff, John Ewbank, Sharon den Adel, Mooi Wark, Mister and Mississippi, Ilse DeLange, Adje Vandenberg, Jack Poels
Bert Middelbos is al een aantal decennia een gerespecteerde muziekjournalist en schrijft o.a. voor NDC Mediagroep en muzikantenvakblad Musicmaker.Raymond van Olphen is een gerenommeerde fotograaf met als specialisatie muziekfotografie. Als vaste fotograaf van o.a. NPO radio 2, 3FM en Hollandse Hoogte heeft hij nagenoeg de voltallige internationale muziekwereld voor de lens gehad.
Beiden zijn uitvoerend muzikant en komen zowel op hun vakgebied als daarbuiten dagelijks in aanraking met het fenomeen inspiratie. Immers, de gevraagde producten doen een voortdurend beroep op hun creativiteit en er bestaat een dagelijkse afhankelijkheid van nieuwe ideeën.