Dan staat het gras als liefde
€ 19,90
In Dan staat het gras als liefde verkent de auteur wat er nodig is om een toekomst voor de natuur en voor onszelf veilig te stellen.
Om de biodiversiteitscrisis te kunnen keren moeten alle registers open. De stikstofcrisis en de insectensterfte laten zien dat natuurbeheer in natuurgebieden niet langer volstaat. We hebben andere landbouw nodig, en daarom ook andere verdienmodellen. En een andere economie, en daarom ook andere culturele opvattingen.
We staan aan de vooravond van een transitie van het formaat van Galileo. We weten dat de aarde niet het centrum van het universum is, maar de gevestigde instituten hebben moeite om de nieuwe waarheden te accepteren: alles moet overal anders. Om het concreet te maken, bevat het boek ook praktische tips waarmee je meteen aan de slag kunt om de zaak vooruit te brengen.
Sander Turnhout werkt als strategisch adviseur bij SoortenNL en Radboud Healthy Landscape. Hij houdt onmatig veel van buiten zijn en heeft een voorliefde voor ultralopen.
Gerelateerde boeken
-
Boommensen
De laatste decennia is de muur die de mens tussen zichzelf en alle andere levende wezens op aarde heeft opgetrokken aan het verbrokkelen. De eerste opening in deze muur betreft de dieren. Alle vermogens en verworvenheden die voorheen uitsluitend aan de mens voorbehouden leken te zijn, vindt men nu ook bij dieren terug. Recent is een tweede opening in de muur ontstaan en worden ook aan planten verbazingwekkende vaardigheden toegeschreven; ze zouden in staat zijn om afwegingen te maken, problemen op te lossen, te voelen, te leren, te communiceren, enzovoort. Jozef Keulartz zet alle actuele ontwikkelingen op een rij en beschrijft helder zowel de lichtpunten als de schaduwzijden van de vermenselijking van planten. Keulartz besteedt veel aandacht aan de koning der planten: de boom, en aan de vele actiegroepen die zich het met bomen bezighouden, zoals de net opgerichte Partij van de Bomen, bomenridders en bomenstichtingen.
Jozef Keulartz (1947) is emeritus hoogleraar milieufilosofie. Hij publiceerde veel over sociale en politieke filosofie. De laatste jaren schreef hij vooral over dierenethiek, milieufilosofie en natuurbeleid, waaronder ‘Dieren in ons midden’.
-
De scharrelaar-2019/1
Een nieuwe lente, een nieuwe Scharrelaar! De lente-editie van De scharrelaar staat weer boordevol met gedichten, verhalen en beschouwingen over vogels in binnen- en buitenland.
Een literair tijdschrift over vogels en vogels kijken, dat was er nog niet. Ja, er zijn de bekende natuurglossy’s en ledenbladen. De adembenemende fotografie doet daar het meeste werk, en dat is mooi. De stukken zijn hoogst informatief. Maar in die visuele weelde missen wij toch iets: de bezieling en de bezetenheid, gevangen in woord, en een enkel beeld. We verlangden naar een nieuw gebied. Een eigen biotoop, een reservaatje waarin het knettert en tettert, zindert en zingt, vloeiend uit de pennen van vogelaars met liefde voor schrijven of schrijvers met liefde voor vogels.
De scharrelaar dus. Tweemaal per jaar vertoont hij zich, gelijk de vogeltrek: eenmaal in het voorjaar, eenmaal in de herfst.Het eerste nummer bevat bijdragen van onder meer: Stefan Brijs, Rob Buiter, Remco Daalder, Geert Groot Koerkamp, Redmond O’Hanlon, Alexander Reeuwijk, Marja Vuijsje, Hay Wijnhoven en Koos van Zomeren. De scharrelaar is alleen in losse verkoop beschikbaar en te koop bij de boekhandel.
Redactie: Emile Brugman, Caspar Dullaart, Jean-Pierre Geelen en Saskia van Loenen.
De Volkskrant
Recensie‘De liefde voor de vogel zit diep in De Scharrelaar.’– Paul Onkenhout, Volkskrant
-
-
Mijn -Mieren- Hoop
Kijk naar de bosmieren! Achilles Cools heeft een hoge mierenterp in zijn tuin en probeert binnen te dringen in dat superorganisme: een mierenvolk dat functioneert als één brein met een collectief bewustzijn. Op basis van nieuwe wetenschappelijke inzichten en indrukwekkende voorbeelden introduceert hij de lezer in de wereld van de mier. Je leeft mee tussen prinsessen en koninginnen, hofdames, de oermoeder, dauwmeisjes, kuddewachters en poppen die kunnen zingen. Al ver voor wij de landbouw ontdekten, hielden ze al vee. Ze houden bruidsvluchten, praten met geurcodes, kennen een SOS alarm, en vragen wachtwoorden. Hun succesverhaal steunt op een oerdegelijke sociale organisatie. Dan vraag je je toch wel af: hoe is het om een bosmierenvolk te zijn?