De renga-meester
€ 29,90
De haiku’s van de Japanse dichter Matsuo Bashō (1644-1694) zijn wereldberoemd. Veel minder bekend is dat ze oorspronkelijk meestal onderdeel waren van zogenoemde renga, oftewel kettingverzen. Een renga werd al improviserend samengesteld door een groep van vaak jonge dichters, die onder leiding stond van een renga meester die zelf ook meedichtte. In één sessie maakten de meester en zijn leerlingen 36 coupletten van afwisselend drie en twee regels.
Dit boek bevat de eerste integrale vertaling van de zeventien renga die onder leiding van Bashō tot stand zijn gekomen en zijn overgeleverd; hij heeft er ongetwijfeld meer gemaakt. We zien de meester aan het werk met zijn leerlingen, lezen zijn eigen haiku in de context waarvoor ze bedoeld zijn, en maken kennis met de Japanse cultuur van het groepsdichten. Elk couplet treffen we eerst in het Japans, vervolgens in een woordelijke weergave met toelichting, en daarna in een fraaie vertaling van de hand van Wim Boot en Henk Akkermans.
Wim Boot is emeritus-hoogleraar Taal en Cultuur van Japan (Universiteit Leiden). Henk Akkermans heeft onder andere Japans gestudeerd in Leiden en is thans hoogleraar aan Tilburg University. Eerder publiceerden zij Een regenjasje voor het aapje, een integrale vertaling van Bashō’s Sarumino.
Gerelateerde boeken
-
Testamint fan de siel
Twa jonges belibje, alhiel los fanelkoar, in ferskriklike jeugd. De iene yn it Fryske wetterlân, de oare tusken in keppel mislearre ymmigranten op de Kanadeeske prairy. As bern wurde se oan harren lot oerlitten, mar se sette troch. Beide meitsje se karriêre en fine de leafde. Wat se trochmakken en harren pleaget ferswije se. Oant se wer allinne komme te stean en yn Kanada as âlde mannen mei-elkoar yn ’e kunde komme. Se reitsje oan de praat en fertrouwe elkoar ta wat se noait kwyt woene. By tafal komme se derachter dat harren hertferskuorrende libbens ferweven binne…
-
-
De blui van ‘t leeven is maor zo kört van tied
De Drentse schrijver, dichter en taalonderzoeker Jan Naarding (1903-1963) heeft veel bijgedragen aan de Drentse taal. Zijn streven was de Drentse taal, en dus ook het Nedersaksisch, levend te houden. Hij maakte snel carrière; begon als onderwijzer en leraar en na zijn promotie aan de Rijksuniversiteit Groningen in 1947 werd hij wetenschappelijk medewerker aan deze universiteit. Zijn hoofdwerk, het samenstellen van een Drens woordenboek, heeft hij door zijn vroegtijdig overlijden niet kunnen afronden. Naarding groeide uit tot een belangrijke cultuurdrager die de Drentse taal, geschiedenis en volkskunde nationaal en internationaal op de kaart zette. Zijn naam en invloed waren na 1945 niet weg te denken uit het literaire leven van Drenthe. Hij was alomtegenwoordig in boeken, openbare optredens, organisaties, symposia en commissies.
Toen in december 1987, als eerbetoon aan deze voorvechter van de Drentse taal, voor het project voor streektaal en culturele educatie de naam Jan Naardinginstituut werd gekozen, kwam er protest vanwege Naardings houding tijdens de oorlog. Ook werden er bressen geslagen in zijn wetenschappelijke verdiensten. Verder onderzoek bracht naar voren dat Naarding niet ‘fout’ was geweest, maar wel een vergaande vorm van Drenthomanie had gemanifesteerd. Zo werd hij uiteindelijk Drenthes omstreden heilige.
Literatuurhistoricus dr. Henk Nijkeuter (1956) deed onderzoek naar leven werk van Jan Naarding. Het eerste deel van deze studie is een biografie waarin Naarding midden in zijn tijd geplaatst wordt, in de samenleving en in de beweging waarvan hij deel uit maakte. Nijkeuter beschrijft de wordingsgang van Naarding, schetst de ware drijfveren van Naardings publicatiedrift en licht de achtergronden van de vergruising van deze taalemancipator toe. Uniek in dit boek is ook dat in het tweede deel voor het eerst alle in tijdschriften en boeken gepubliceerde gedichten van Naarding bijeengebracht zijn. Daartoe behoort ook een Drentse vertaling van het Middelnederlandse Reinaert-verhaal. Nijkeuter analyseert en verklaart in dit boek Naardings poëzie; hij vertaalde bovendien diens gedichten in de standaardtaal, zodat ook het archaïsche Drents van Naarding nu voor een breed toegankelijk is.