Nieuw denken met oude Grieken
€ 24,90
In lastige situaties raak je vaak verwikkeld in allerlei gedachten die je niet verder brengen. Hoe komt dat? Het woord ‘gedachte’ verklaart het al. Dit is ‘oud denken’; dat wat je (ooit) gedacht hebt. Als je blijft denken zoals je altijd hebt gedacht, blijf je doen wat je altijd hebt gedaan!
Nieuw denken met de oude Grieken is een uitnodiging om uit je vertrouwde denkgroeven te komen. Dan kun je nieuw denken ontwikkelen, wat je aanzet tot anders handelen. We maken hiervoor gebruik van het gedachtegoed van Socrates, Plato en Aristoteles, dat verrassend fris en praktisch is. Daarnaast is poëzie een belangrijke bron: dichters en filosofen hebben veel gemeen.
Dit boek gaat over filosofie dóén. Je kunt meteen zelf aan de slag, met de oefeningen en het denkgereedschap, alleen of samen met anderen. Nieuw denken betekent beter denken, beter beslissen en beter communiceren. Dat helpt jou, je omgeving en uiteindelijk verbetert het de wereld.
Gerelateerde boeken
-
Grenzen van de gemeenschap
€ 27,50Standaardwerk over politiek filosofie
Wie radicaal is, heeft idealen die in steen zijn gebeiteld. Maar de mens zelf is niet van steen. We vallen nooit helemaal met onszelf samen, en dus ook niet met onze idealen. Neem geweldloosheid. Zeker iets om naar te streven, maar kun je echt altijd geweldloos zijn? Vanuit deze gedachte – streef idealen op een open manier na – ontwikkelde de Duits-Nederlandse denker Helmuth Plessner (1892-1985) een politieke filosofie.
Helmuth Plessner ontvluchtte Duitsland in 1933 en accepteerde een hoogleraarschap in Groningen. Tijdens de oorlog dook hij onder in Amsterdam om na de oorlog in Groningen terug te keren. Intussen steeg zijn roem – mede door zijn bekende boek Lachen en wenen. Na 1945 keerde hij terug naar Duitsland, waar hij als vooraanstaand denker zijn stempel op de Duitse cultuur drukte.
Jan Vorstenbosch verzorgde deze eerste vertaling van Grenzen van de gemeenschap.
-
-
-
Bekentenissen en banvloeken
€ 19,90‘Cioran is zwart en cynisch, maar nooit grauw. Zijn stijl is lucide, geestig, scherpzinnig. In zijn werk komt geen saaie zin voor.’ — Jan Siebelink
Na het schrijven van dit even navrante als geestige slotstuk besloot de Roemeense denker Emil Cioran (1911-1995) dat hij ‘het heelal genoeg belasterd had’. Hij schreef niet verder. Bekentenissen en banvloeken is een boek met bijtende aforismen over verveling, erfzonde, orgasme, Stalin, Keats, Heidegger, Bach, de kerkvaders, islamitische mystici, begraafplaatsen en veel meer.
De alomtegenwoordigheid van het lijden, de irrealiteit van het bestaan, de futiliteit van elk handelen en terugkerende slapeloosheid vormen de basso continuo van dit meesterwerk, want: ‘Het is terecht dat men in elk tijdperk gelooft dat men het verdwijnen van de laatste sporen van het aardse Paradijs bijwoont.’Emil Cioran was van Roemeense komaf, studeerde filosofie en schreef vanaf 1949 uitsluitend nog in het Frans. Dagenlang at hij soms niets dan aardappelen; alle arbeid noemde hij ‘hoererij’, al erkende hij ‘graden van prostitutie’. Hij las en schreef, geplaagd door slapeloosheid en depressies. Elk nieuw boek was ‘een uitgestelde zelfmoord’. De slotzin van dit boek typeert Cioran. ‘Ook ik heb mij, net als iedereen, onledig gehouden in dit abnormale universum.’
