Ray en Dave Davies

Inspiratie, is er een formule? Is er een tijdstip, een specifieke plek? Heb je anderen nodig om tot ideeën te komen? En wat als het zich niet aandient? Wat is inspiratie eigenlijk? Is het iets spiritueels of is het gewoon bullshit en moet je gewoon hard aan het werk? Alle artiesten in dit boek werkten graag mee aangezien de uitnodiging om over inspiratie te praten een prettig en uitdagen beroep op hen deed. En om met een journalist en een fotograaf die dezelfde vaktaal spreken eens stil te staan bij de belangrijkste voorwaarde van de beoefening van hun vak.

Met verhalen van: Boudewijn de Groot, Caro Emerald, Kensington, Di-rect, JB Meijers, Triggerfinger, Niels Geusebroek, Henny Vrienten, Douwe Bob, Ralph de Jong, Nits, Stef Bos, Blaudzun, Jacqueline Govaert, Wende, Tjeerd Oosterhuis, Bertolf, Anneke van Giersbergen, Släpstick, Percossa, Gordon Groothedde, Lucas Hamming, LAVALU, Spinvis, DeWolff, John Ewbank, Sharon den Adel, Mooi Wark, Mister and Mississippi, Ilse DeLange, Adje Vandenberg, Jack Poels
Bert Middelbos is al een aantal decennia een gerespecteerde muziekjournalist en schrijft o.a. voor NDC Mediagroep en muzikantenvakblad Musicmaker.

Raymond van Olphen is een gerenommeerde fotograaf met als specialisatie muziekfotografie. Als vaste fotograaf van o.a. NPO radio 2, 3FM en Hollandse Hoogte heeft hij nagenoeg de voltallige internationale muziekwereld voor de lens gehad.
Beiden zijn uitvoerend muzikant en komen zowel op hun vakgebied als daarbuiten dagelijks in aanraking met het fenomeen inspiratie. Immers, de gevraagde producten doen een voortdurend beroep op hun creativiteit en er bestaat een dagelijkse afhankelijkheid van nieuwe ideeën.

In augustus 1964 schiet de single You Really Got Me van The Kinks als een komeet de internationale hitlijsten binnen. Het zijn de hoogtijdagen van de British Invasion. De gebroeders Davies vormen het hart van de band, die als een van de meest originele en invloedrijke de popgeschiedenis in zal gaan. Muziekstromingen als hardrock, heavy metal, punk en Britpop zijn schatplichtig aan The Kinks.
Toch verloopt hun carrière niet altijd voorspoedig. In 1965 krijgt de band voor vier jaar een inreisverbod voor de Verenigde Staten wegens ‘onprofessioneel gedrag’. Terwijl concurrenten als The Beatles, The Rolling Stones en The Who enorme successen boeken, staan The Kinks aan de zijlijn en verliezen de aandacht van de grootste muziekmarkt ter wereld.
Vanaf dat moment richt frontman Ray Davies zich op zijn vaderland en zijn geboortestad Londen, en becommentarieert hij in met humor doorspekte liedjes het typisch Engelse leven van alledag. In de jaren 70 en 80 wordt Amerika alsnog veroverd. The Kinks, vaak aangeduid als ”the most quintessential English band”, zijn actief tot 1996.

The Kinks. Een oer-Engelse band is het eerste boek over The Kinks dat binnen het Nederlandse taalgebied verschijnt en een must-have voor de Nederlandse fans en muziekliefhebbers in het algemeen. Dick van Veelen beschrijft met veel kennis van zaken de achtergronden en levensloop van de band. Verder is het boek rijk geïllustreerd met vele niet eerder verschenen foto’s.

Met een voorwoord van Mart Smeets: “The Kinks waren eigenlijk beter dan The Beatles”.

Op www.vangorcum.nl is een gratis te downloaden verslag te vinden van alle concerten die The Kinks in Nederland hebben gegeven.

Dick van Veelen (Oosterbeek, 1952) koestert twee grote passies: de schilderkunst en dan vooral het werk van de groep Schilders van de Veluwezoom en de muziek van The Kinks. Hij is dan ook zeer betrokken bij het uitdragen en het bekendmaken van beide fenomenen als bestuurslid van respectievelijk de Stichting Museum Veluwezoom in de gemeente Renkum en de (in 2014 opgeheven) Stichting The Dutch Kinks Preservation Society. Over een aantal kunstenaars, die aan de Veluwezoom woonde en werkte schreef hij monografieën. Als bestuurslid van The Dutch Kinks Preservation Society was hij medeorganisator van de Dutch Kinks-fan-meetings in Rockcafé Stairway to Heaven in Utrecht en Muziekpodium Estrado in Harderwijk.