Status Quo
€ 21,50
‘Whatever You Want’, ‘Rockin’ All Over The World’, ‘Down Down’, ‘In The Army Now’. Zomaar een greep uit de lange rij hits – meer dan The Beatles! – van de Engelse rockband Status Quo. Gevestigd in de jaren zeventig en tachtig, volhardend in de jaren ervoor en erna. Status Quo kwam, zag en overwon wereldwijd vijftig jaar lang.
Van een bergtop in Zwitserland, een vliegdekschip in Portsmouth en een platte treinwagon in de Australische outback tot een tent in De Veenhoop en grote stadions in Amerika. De groep luidde in 1985 het muziekspektakel Live Aid in en stond op de podia van festivals zoals Pinkpop, Roskilde, Montreux en Glastonbury, maar ook de Zwarte Cross, Dauwpop en Dicky Woodstock.
Ze verkochten miljoenen albums en singles, maar werden desondanks vaak verguisd door de muziekpers en zakten soms bijna weg in de vergetelheid. Status Quo trok zich er weinig van aan.
Wat had ‘Quo’ wat andere bands niet hadden? Wat was juist die x-factor van de groep? Dit boek vertelt het hele verhaal. Van het begin in 1962 tot aan de tragische dood van gitarist Rick Parfitt in 2016. En daarna. De eerste biografie van de band die de gehele historie in woord én beeld vertelt, met uniek materiaal van fotograaf Gerard Rappard.
Jan Bouke Hingstman (1966) was negen jaar toen hij Status Quo voor het eerst hoorde en kocht in 1980 zijn eerste elpee van de groep. Sindsdien is hij fervent verzamelaar van het materiaal van de groep, bezocht hij talloze concerten en fanclubdagen en deelde hij zijn passie met andere fans. ‘Status Quo – De kracht van de eenvoud’ is Hingstmans boekdebuut.
Gerelateerde boeken
-
Tegenkultuur
Mensen, dit is een unieke krant. Er gaat iets gebeuren. Let op. Nu gaan we spijkers met koppen slaan!!!! Peter J. Muller, medeoprichter Hitweek.
In Tegenkultuur worden publicaties van de Nederlandse underground in de jaren 1964-1976 getoond en beschreven. Het boek plaatst de underground in de sociale context van de jaren zestig. Hitweek en Aloha, de belangrijkste Nederlandse undergroundbladen komen uitgebreid aan bod. Tegenkultuur laat zien welke Nederlandse undergroundbladen er naast Hitweek en Aloha waren, geeft een korte typering en toont vooral hoe ze eruitzien.
De jaren zestig en zeventig waren een tijd van ongekende welvaart, waarin de opgroeiende jeugd voor het eerst de ruimte kon nemen om haar stem te laten horen over maatschappelijke problemen en oplossingen. De undergroundbeweging werd ook wel ‘alternatieve cultuur’ of, in het idioom van de jaren 60, ‘tegenkultuur’ genoemd.
Ik vond dat het hoog tijd was dat de jonge generatie eindelijk een stem kreeg. Willem de Ridder, medeoprichter Hitweek.
De massamedia deden verslag van zaken vanuit de bestaande normen en waarden, waarin de undergroundbeweging zich niet herkende. De undergroundpers vulde dit gat door te rapporteren over die dingen die de underground bezighield, door hun kijk op tal van zaken te verwoorden en door het benadrukken en vormgeven van een nieuwe levensstijl.
Alle undergroundpublicaties werden gemaakt door de jeugd en hadden de jeugd als doelgroep. Of het nu politiek of cultureel was, de inhoud van de undergroundkranten was een directe weerspiegeling van de hoop, dromen en activiteiten van de redacteuren, schrijvers en vormgevers die zichzelf zagen als actieve deelnemers en als chroniqueurs van de beweging.
Tegenkultuur bevat een schat aan beeldmateriaal, waardoor het samen met de historische context een representatief naslagwerk vormt van de Nederlandse undergroundpers in de jaren 1964-1976. Het boek is interessant voor een brede groep lezers: voor de lezer die deze tijd actief heeft meegemaakt of er meer over wil weten maar ook voor de lezer die geïnteresseerd is in grafische vormgeving, ‘small press’ of undergroundmuziek.
Over de auteurs
Peter Sijnke (1951) is historicus. Hij was werkzaam in het archiefwezen en publiceerde veel op het terrein van de lokale en regionale geschiedenis. Over popmuziek schreef hij zeven boeken, waarvan drie met betrekking tot het Holland Pop Festival in Kralingen (1970) samen met Marcel Koopman. Peter schrijft regelmatig in Platenblad.Jan Pen (1955) was tot zijn pensionering in 2019 eigenaar van een bureau voor zakelijk advies op het gebied van biotechnologie. Hij heeft sinds het begin van de jaren negentig, een collectie opgebouwd van posters, tijdschriften en pamfletten van bewegingen als Provo, Kabouter, Underground en Punk. Jan heeft een internetboekhandel JP Antiquarian Books op het gebied van zijn collectie.
-
EL Pea
Vinylplaten zijn terug van nooit weggeweest. Terwijl de prijzen van elpees van Taylor Swift en Harry Styles uit de pan rijzen is er een goedkoop en duurzaam alternatief. Verzamelplaten als Tamla Motown Is Hot, Hot, Hot! en Fill Your Head With Rock staan voor een schijntje in de tweedehandsbakken en bevatten een schat aan tijdloze, onweerstaanbare muziek. In El Pea, de magie van de labelcompilatie duikt muziekjournalist Jan Vollaard in de koopjeskelder om een inventaris op te maken van alle prachtige pop, soul, rock, hiphop en jazz die daar voor een habbekrats wacht op een nieuwe eigenaar. De zoektocht naar de ziel van het vinyl leidt van stoffige stereo-testplaten naar beatmuziek en techno. Onderweg is er aandacht voor disco, Afrikaanse muziek, Britse folk en Frans chanson. Via ska en reggae, metal en punk, hiphop en house komen we uit bij de indiepop van nu. Bij elkaar vormen de verhalen over al die kleurrijke labelcompilaties een alternatieve geschiedenis van de popmuziek. Noem het gerust een muziekbijbel. Het rijk geïllustreerde El Pea is geschreven uit liefde voor populaire muziek in al haar verschijningsvormen. Je blijft lezen, je blijft luisteren naar de beste muziek die ooit op vinyl is verschenen.
-
Postpunk heden en verleden
Postpunk heden en verleden beschrijft de geschiedenis van de Britse punk, new wave en de opkomst van talloze nieuwe postpunkbands. Van The Sex Pistols naar Shame, van Joy Division naar Fontaines D.C. en van Gang Of Four naar Idles.
Het boek duikt in de invloed van reggae, literatuur en andere kunstvormen op de stroming, maar behandelt ook de functie van punk en postpunk als sociaalmaatschappelijk en politiek engagement in Groot-Brittannië vanaf de jaren zeventig tot heden.
Postpunk heden en verleden is het eerste boek over de nieuwe lichting Britse postpunk en bevat lijsten van aanbevolen en invloedrijke albums.
“Op de dag dat Never Mind The Bollocks! van The Sex Pistols verschijnt zal de wereld nooit meer hetzelfde zijn.”
“Shame bouwt snel een reputatie op met optredens waarbij je geen verschil ziet tussen muzikanten en publiek. Chaos, gekte, bier.”
“Een nummer van Roxy Music gaat over een relatie met een opblaaspop, maar is in wezen een metafoor over de leegheid en sleur van het dagelijks bestaan.”
“En net als punk is new wave meer opstandig dan volgzaam. Muziek waarin plaats is voor het onalledaagse, het experiment, het zoeken naar iets dat er nog niet is.”
“De voorstelling waarin onder meer een kunstwerk wordt getoond met Cosey Fanni Tutti’s gebruikte tampons, veroorzaakt het nodige tumult in de Britse media en politiek.”
Over de auteur:
Harry Prenger (Heerlen, 1962) publiceert sinds 1988 over popmuziek. Artikelen, recensies en interviews verschenen in onder meer Opscene, Platenblad en Heaven. Ook schreef hij opiniestukken in de Volkskrant en werkte mee aan meerdere edities van OOR’s Popencyclopedie. Van 2010 tot 2020 was hij hoofdredacteur van cultuurblog ZwartGoud en in 2015 gastcurator en samensteller van boek en tentoonstelling over kunstenaarsplaten Visual Vinyl. Recente artikelen, recensies en interviews zijn te lezen op zijn eigen blog.
-
The Kinks
Het boek The Kinks, concerten in Nederland geeft een fraai overzicht van alle concerten, die The Kinks in Nederland hebben gegeven. Dit boek is deel twee uit de trilogie gewijd aan deze legendarische band geschreven door Dick van Veelen.
Het eerste avondvullende concert dat de band in Nederland geeft vindt plaats op 23 augustus 1970 in Club Fantasio II aan de Haarlemmer Houttuinen in Amsterdam. In de periode daarvoor zijn de optredens van The Kinks onderdeel van festivals of korte tournees met meerdere optredens per dag.
The Kinks, concerten in Nederland geeft een prachtig tijdsbeeld uit de beginjaren van de popmuziek, die dan nog niet echt serieus wordt genomen. In de verslagen in de krant – de term ‘popjournalist’ moest nog worden uitgevonden – beperken zicht hoofdzakelijk tot sfeerbeschrijvingen en de randverschijnselen, zoals de regelmatig voorkomende opstootjes. Er wordt nog regelmatig gesproken over de ‘langharige Britse musici’ en over ‘beatorkesten’.
Auteur Dick van Veelen zocht voor dit boek contact met mensen die een Kinks-concert hadden bijgewoond. Hun belevenissen zijn ook in dit boek opgenomen. Samen met veel bijzonder en uniek beeldmateriaal is dit boek een must-have voor de fans, maar ook voor de lezer die geïnteresseerd is in de beginperiode van de popmuziek in Nederland.