Vrije staatkundige stellingen

Franciscus van den Enden

 19,90

Directe democratie. Hervorming van onderwijs en zorg. Gelijke vrijheid voor iedereen, dus niet alleen bemiddelde witte mannen. Geen georganiseerde godsdienst, wel een vrije huwelijksmoraal. Een staat is alleen een staat als iedereen erop vooruitgaat. Zelf leren denken is belangrijker dan wetten.
Franciscus van den Enden was zijn tijd ver vooruit en zet ons nog steeds aan het denken. Hij kende Spinoza goed, maar wie beïnvloedde nu wie?
De Vrije staatkundige stellingen, anoniem verschenen in 1665, vormen een belangrijke Nederlandse bijdrage aan de Radicale Verlichting. Deze opmerkelijke tekst verschijnt nu voor het eerst in modern Nederlands, met een inleiding en verklarende noten van vertaler C.L. Vermeulen.

Franciscus van den Enden (1602–1674) had zich tevreden kunnen stellen met zijn succesvolle Latijnse school in de grachtengordel, maar hij kon zijn mond niet houden. Zelfs voor het tolerante Amsterdam gingen zijn ideeën te ver en op hoge leeftijd vertrok hij naar Parijs, waar hij een centrale rol speelde in een complot tegen Lodewijk XIV. Maar hij was een eeuw te vroeg en eindigde aan de galg op de Place de la Bastille.

Afmeting:
215x140x17 mm
Gewicht:
260 gram
ISBN:
9789056158149
Verschijningsvorm:
Paperback
Druk:
1
Aantal pagina's:
128
Uitgeverij:
Noordboek
Taal:
Nederlands
Uitgiftedatum:
01-08-2022

Gerelateerde boeken

  • Grenzen van de gemeenschap

    Een kritiek van radicale bewegingen
    Helmuth Plessner
     27,50

    Grenzen van de gemeenschap

    Standaardwerk over politiek filosofie

    Wie radicaal is, heeft idealen die in steen zijn gebeiteld. Maar de mens zelf is niet van steen. We vallen nooit helemaal met onszelf samen, en dus ook niet met onze idealen. Neem geweldloosheid. Zeker iets om naar te streven, maar kun je echt altijd geweldloos zijn? Vanuit deze gedachte – streef idealen op een open manier na – ontwikkelde de Duits-Nederlandse denker Helmuth Plessner (1892-1985) een politieke filosofie.

    Helmuth Plessner ontvluchtte Duitsland in 1933 en accepteerde een hoogleraarschap in Groningen. Tijdens de oorlog dook hij onder in Amsterdam om na de oorlog in Groningen terug te keren. Intussen steeg zijn roem – mede door zijn bekende boek Lachen en wenen. Na 1945 keerde hij terug naar Duitsland, waar hij als vooraanstaand denker zijn stempel op de Duitse cultuur drukte.

    Jan Vorstenbosch verzorgde deze eerste vertaling van Grenzen van de gemeenschap.

     27,50
  • Vrije staatkundige stellingen

    Franciscus van den Enden
     19,90

    Vrije staatkundige stellingen

    Vrijheid, gelijkheid en broederschap. Die termen associëren we met de Franse Revolutie. Toch zijn deze begrippen ouder. Ze komen al op deze wijze voor in de Vrije Politieke Stellingen van de Nederlandse filosoof Franciscus van den Enden, de leraar van Spinoza. Het betreft een radicaal Verlichtingsgeschrift uit 1665 waarin de auteur pleit voor ‘evengelijkheid’, zowel in het recht en de economie als in de politiek.
    Van den Enden beschrijft de ideale republikeinse democratie, waarin zo veel mogelijk burgers onderwijs krijgen en stemrecht hebben. Ook pleit hij voor vrijheid van seksualiteit. Voor het eerst wordt deze opmerkelijk vlot geschreven tekst hier in modern Nederlands gepresenteerd, met een inleiding door de Britse Verlichtingsexpert Jonathan Israel.

    Franciscus van den Enden runde de Latijnse school in Amsterdam. Toen hij een lesverbod kreeg, nam zijn leven een spannende wending. Hij raakte betrokken bij een complot tegen Lodewijk XIV. Zijn moordplan lekte uit en hij eindigde aan de galg in Parijs. Zijn geschriften zijn lang zoek geweest. Pas enkele decennia geleden werd duidelijk dat hij de auteur was van de Vrije Politieke Stellingen.
    Hertaling: Corinna Vermeulen

     19,90
  • Bekentenissen en banvloeken 

    ‘Cioran is zwart en cynisch, maar nooit grauw. Zijn stijl is lucide, geestig, scherpzinnig. In zijn werk komt geen saaie zin voor.’ — Jan Siebelink

    Na het schrijven van dit even navrante als geestige slotstuk besloot de Roemeense denker Emil Cioran (1911-1995) dat hij ‘het heelal genoeg belasterd had’. Hij schreef niet verder. Bekentenissen en banvloeken is een boek met bijtende aforismen over verveling, erfzonde, orgasme, Stalin, Keats, Heidegger, Bach, de kerkvaders, islamitische mystici, begraafplaatsen en veel meer.
    De alomtegenwoordigheid van het lijden, de irrealiteit van het bestaan, de futiliteit van elk handelen en terugkerende slapeloosheid vormen de basso continuo van dit meesterwerk, want: ‘Het is terecht dat men in elk tijdperk gelooft dat men het verdwijnen van de laatste sporen van het aardse Paradijs bijwoont.’

    Emil Cioran was van Roemeense komaf, studeerde filosofie en schreef vanaf 1949 uitsluitend nog in het Frans. Dagenlang at hij soms niets dan aardappelen; alle arbeid noemde hij ‘hoererij’, al erkende hij ‘graden van prostitutie’. Hij las en schreef, geplaagd door slapeloosheid en depressies. Elk nieuw boek was ‘een uitgestelde zelfmoord’. De slotzin van dit boek typeert Cioran. ‘Ook ik heb mij, net als iedereen, onledig gehouden in dit abnormale universum.’

     19,90
  • Verhandeling over de aanleg van vrouwen voor de wetenschap

    De begaafde Anna Maria van Schurman kreeg als eerste vrouw in Nederland toestemming om colleges te volgen. De Universiteit van Utrecht bouwde voor de gelegenheid een hokje met een gordijntje voor haar. Van Schurman kon van daaruit de colleges van theoloog Voetius bijwonen, zonder daarbij de mannelijke studenten af te leiden.
    In dit korte essay uit 1641 legt Van Schurman uit waarom het logisch is om meer vrouwen toegang tot de
    universiteit te verlenen. Het argumentatieve geschrift inspireerde Margaret Cavendish en Mary Wollstonecraft en gaf de aanzet tot de eerste feministische beweging. Het zeer invloedrijke essay verschijnt in een geactualiseerde vertaling van Renée Ter Haar, met een voorwoord van Angela Roothaan. Jacob Bouwman zorgde voor de selectie van relevante brieven.

    “Wat een genot om zo’n erudiet pleidooi te lezen van een moedige vrouw. In zijn opdracht noemt tijdgenoot Johan van Beverwijck haar ‘onsterfelijk sieraad onder de vrouwen’. Met recht.” – Trouw

     17,90