Vrolijke bekentenis
€ 22,90
De georganiseerde misdaad wordt zelden gehoord. Nu schuift deze sector Jan Zonderland naar voren, een erudiete woordvoerder die gelijk één ding duidelijk maakt: laffe roofmoorden en vergismoorden behoren niet tot het repertoire van de georganiseerde misdaad. Dat is meer iets voor de ongeorganiseerde misdaad.
‘Wij doen ons werk zorgvuldig en werken volgens een erecode,’ schrijft Zonderland. ‘En ja, wij innen inderdaad een zekere contributie voor de bescherming die wij te bieden hebben. Anders dan de staat doen wij dat naar draagkracht.’
Zonderland bindt vervolgens de strijd aan met de misdaadjournalistiek, met de woordvoerders van Justitie en met diverse overheden. Vooral het Openbaar Ministerie moet het in deze satire ontgelden. ‘Als je goed kijkt, zul je zien dat het Openbaar Ministerie van oudsher in feite alleen enkele particuliere belangen behartigt, onder het mom het algemeen belang en de gerechtigheid te dienen. Dat is van een misdadigheid in een georganiseerd verband waar wij nog een puntje aan kunnen zuigen.’
Jan Zonderland (pseudoniem) schreef dit boek ter viering van het tweehonderdjarig bestaan van de georganiseerde misdaad in Nederland. Niet toevallig valt dit jubileum samen met het tweehonderdjarig bestaan van
het Openbaar Ministerie.
Gerelateerde boeken
-
-
-
Het falen van de Hoge Raad
€ 24,50Over strategieën van de Hoge Raad om herzieningsverzoeken niet toe te wijzen
Als je onterecht wordt veroordeeld voor een moord of andere zwaar misdrijf, kun je altijd nog terecht bij de Hoge Raad. Althans, op papier. De praktijk is anders, constateert wetenschapsfilosoof Ton Derksen. De Hoge Raad herziet een oordeel zelden. De bereidheid daartoe is simpelweg afwezig. Om dit te rechtvaardigen verlaat de Raad zich op strategieën die regelrecht in strijd zijn met objectieve waarheidsvinding, met het recht en met rechtvaardigheid.
Derksen trekt deze verregaande conclusie na grondige bestudering van elf herzieningsaanvragen in vijf grote moordzaken – de Butlermoord, de zaak Baybasin, de zaak Olaf Hamers, de zaak Hagemann en de Arnhemse villamoord. In alle zaken blijkt sprake van willekeur, onbegrip en kennelijke onwil. Omdat de Hoge Raad geen eerlijk oordeel over herzieningsaanvragen lijkt te willen vellen, is het volgens Derksen beter om een onafhankelijke Herzieningsraad op te tuigen, die de taak van de Hoge Raad overneemt.
Een schokkend boek over het falen van ons hoogste rechtsorgaan.
Het Financieele Dagblad
Recensie‘Willekeur, onbegrip en kennelijke onwil.
Na bestudering van elf herzieningsaanvragen in vijf grote moordzaken stelt Ton Derksen in Het falen van de Hoge Raad vast dat een onafhankelijke Herzieningsraad de taak van het huidige hoogste rechtscollege moet overnemen.’
