Vrolijke bekentenis
€ 22,90
De georganiseerde misdaad wordt zelden gehoord. Nu schuift deze sector Jan Zonderland naar voren, een erudiete woordvoerder die gelijk één ding duidelijk maakt: laffe roofmoorden en vergismoorden behoren niet tot het repertoire van de georganiseerde misdaad. Dat is meer iets voor de ongeorganiseerde misdaad.
‘Wij doen ons werk zorgvuldig en werken volgens een erecode,’ schrijft Zonderland. ‘En ja, wij innen inderdaad een zekere contributie voor de bescherming die wij te bieden hebben. Anders dan de staat doen wij dat naar draagkracht.’
Zonderland bindt vervolgens de strijd aan met de misdaadjournalistiek, met de woordvoerders van Justitie en met diverse overheden. Vooral het Openbaar Ministerie moet het in deze satire ontgelden. ‘Als je goed kijkt, zul je zien dat het Openbaar Ministerie van oudsher in feite alleen enkele particuliere belangen behartigt, onder het mom het algemeen belang en de gerechtigheid te dienen. Dat is van een misdadigheid in een georganiseerd verband waar wij nog een puntje aan kunnen zuigen.’
Jan Zonderland (pseudoniem) schreef dit boek ter viering van het tweehonderdjarig bestaan van de georganiseerde misdaad in Nederland. Niet toevallig valt dit jubileum samen met het tweehonderdjarig bestaan van
het Openbaar Ministerie.
Gerelateerde boeken
-
Grenzen van de gemeenschap
Standaardwerk over politiek filosofie
Wie radicaal is, heeft idealen die in steen zijn gebeiteld. Maar de mens zelf is niet van steen. We vallen nooit helemaal met onszelf samen, en dus ook niet met onze idealen. Neem geweldloosheid. Zeker iets om naar te streven, maar kun je echt altijd geweldloos zijn? Vanuit deze gedachte – streef idealen op een open manier na – ontwikkelde de Duits-Nederlandse denker Helmuth Plessner (1892-1985) een politieke filosofie.
Helmuth Plessner ontvluchtte Duitsland in 1933 en accepteerde een hoogleraarschap in Groningen. Tijdens de oorlog dook hij onder in Amsterdam om na de oorlog in Groningen terug te keren. Intussen steeg zijn roem – mede door zijn bekende boek Lachen en wenen. Na 1945 keerde hij terug naar Duitsland, waar hij als vooraanstaand denker zijn stempel op de Duitse cultuur drukte.
Jan Vorstenbosch verzorgde deze eerste vertaling van Grenzen van de gemeenschap.
-
Wei, mar net fergetten
Tusken 2011 en 2020 betocht Cor Waringa sneintemoarns op Omrop Fryslân it libben fan Friezen dy’t yn dy tiid weirekken. It wiene trochstrings gjin ferneamde lju, mar gewoane minsken. Mar withoefaak die bliken hoe ûngewoan oft it libben fan sokke manlju en froulju bytiden ferrûn. Yn de 139 miniatuerkes dy’t yn dit boek opnommen binne folget de skriuwer har op har wei troch it libben en krijt de lêzer tagelyk in byld foar eagen fan de maatskippij dy’t mei de tiid feroare. Foar de brijkarre kaam de supermerk yn it plak en der kaam in tiid dat in arbeidersjonge trochleare koe foar dominy of dokter. Guon giene mei har tiid mei en oaren holden fêst oan it âlde. Wêr kamen se úteinlik telâne troch har mismoedigens, har eigenwizens, har tefredenheid, har beheinings of har sucht nei aventoer? En as de ein yn sicht kaam, hoe giene se dêrmei om?
Cor Waringa (1944) groeide op yn Aldeboarn, studearre yn Amsterdam skiekunde en yn Kampen teology en wie dominy yn Drylts, Ljouwert en op ’e Jouwer.
-