In de diepzee is geen licht (maar wel rijkdom)
€ 27,50
Nu we voor onze hernieuwbare energie dringend behoefte hebben aan zeldzame metalen als nikkel, kobalt, neodymium, wordt de diepzee en haar mangaanknollen plots interessant. Maar de diepzee is zoveel meer dan de bron van onmisbare metalen. Ze is klimaatbuffer, zuurstofleverancier, afvalverwerker en voedsel voor miljoenen.
Dit boek schetst voor het eerst dat brede beeld. In een heldere, soepele taal neemt Pieter Van Dooren ons mee naar het ‘achtste continent’, het enige dat de mens nog steeds niet heeft bezet. We ontmoeten bizarre wezens, duikers en duikboten, onderzoekers en militairen, diepzeegeisers en schuivende continenten. Hoe heeft het leven zich aan de diepte en de duisternis aangepast? Wat hebben wij mensen aan de diepzee? Een epische reis naar onbekend en onbetreden gebied.
Pieter Van Dooren was jarenlang journalist wetenschap bij De Standaard. Bij Sterck & De Vreese verschenen eerder En nu
naar Mars en Waar zijn ze dan? De jacht op buitenaards leven.
Gerelateerde boeken
-
-
Grenzen van de gemeenschap
€ 27,50Standaardwerk over politiek filosofie
Wie radicaal is, heeft idealen die in steen zijn gebeiteld. Maar de mens zelf is niet van steen. We vallen nooit helemaal met onszelf samen, en dus ook niet met onze idealen. Neem geweldloosheid. Zeker iets om naar te streven, maar kun je echt altijd geweldloos zijn? Vanuit deze gedachte – streef idealen op een open manier na – ontwikkelde de Duits-Nederlandse denker Helmuth Plessner (1892-1985) een politieke filosofie.
Helmuth Plessner ontvluchtte Duitsland in 1933 en accepteerde een hoogleraarschap in Groningen. Tijdens de oorlog dook hij onder in Amsterdam om na de oorlog in Groningen terug te keren. Intussen steeg zijn roem – mede door zijn bekende boek Lachen en wenen. Na 1945 keerde hij terug naar Duitsland, waar hij als vooraanstaand denker zijn stempel op de Duitse cultuur drukte.
Jan Vorstenbosch verzorgde deze eerste vertaling van Grenzen van de gemeenschap.
-
Het beschavingsfront
€ 19,90Een nieuwe beschavingstheorie in de traditie van Norbert Elias en Johan Goudsblom.
In de loop der eeuwen zijn we gevoeliger geworden voor het leed van de ander. Opmerkelijk genoeg zijn het juist rampen die dit sensibiliseringsproces aanjagen. Oorlogen, hongersnoden, rampen en pandemieën maken het leed van de ander zichtbaar en zetten ons zo op het spoor van meer empathie en meer beschaving.
Frank Hermans laat zien hoe dit wereldwijde beschavingsproces zich heeft voltrokken en hoe gezondheidszorg nu aan de frontlinie ligt van de oprukkende menselijkheid. Daar melden zich de slachtoffers van een chronische overbelasting van mens en milieu. Empathie met hen zal leiden tot een volgende stap in het beschavingsproces.
Frank Hermans is socioloog. Hij promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam op het onderwerp trauma en beschaving. Hij publiceerde eerder onder meer Het mondiale beschavingsproces en De evolutie van het medeleven.
