Slimme streken
€ 21,95
Rust en ruimte, loeiende koeien en noaberschap. Over clichés heeft het platteland niet te klagen. De stad zou staan voor moderniteit, dynamiek en vertier, het platteland voor natuur, landbouw en tradities. Maar klopt dat beeld nog wel? Dit boek laat zien dat de verschillen tussen stad en land minder groot zijn dan vaak wordt beweerd. Het platteland is steeds meer verstedelijkt. Zelfs in de meest afgelegen dorpen zijn inwoners verbonden met de ‘global village’. En in de dorpshoreca kun je naast schnitzels gewoon sushi en street food krijgen. Op sommige terreinen loopt het platteland zelfs voor op de stad. Zo zijn er maar weinig sectoren waarin technologie zo’n grote rol speelt als in de landbouw. Met hun robots, drones en agro-apps zijn boeren ware hightechondernemers geworden. Voor vernieuwing op het gebied van mobiliteit, energie en ouderenzorg moet je ook op het platteland zijn. Dorpelingen maken gebruik van deelauto’s, verenigen zich in energiecoöperaties of zetten zorgvoorzieningen nieuwe stijl op. Het zijn ‘slimme streken’ waarvan stadsbewoners nog wat kunnen leren. Wordt het niet eens tijd voor de verlandelijking van de stad?
‘Slimme streken: de kracht van het platteland’ is verplichte kost voor opiniemakers, adviseurs en mensen die werkzaam zijn bij rijk, provincie en gemeenten. Daarnaast is het boek een aanrader voor verstokte stedelingen die het platteland alleen maar kennen van vakantie.
Prof.dr. Gert-Jan Hospers (Enschede, 1974) is bijzonder hoogleraar Transitie in Stad en Regio aan de Radboud Universiteit en economisch geograaf aan de Universiteit Twente. Verder is hij directeur van Stichting Stad en Regio, een stichting die zich inzet voor stedelijke en regionale ontwikkeling op menselijke maat. Hij heeft diverse boeken geschreven, onder meer over gevoelsgeografie, citymarketing, demografische krimp en kustregio’s.
Gerelateerde boeken
-
Vrije staatkundige stellingen
Vrijheid, gelijkheid en broederschap. Die termen associëren we met de Franse Revolutie. Toch zijn deze begrippen ouder. Ze komen al op deze wijze voor in de Vrije Politieke Stellingen van de Nederlandse filosoof Franciscus van den Enden, de leraar van Spinoza. Het betreft een radicaal Verlichtingsgeschrift uit 1665 waarin de auteur pleit voor ‘evengelijkheid’, zowel in het recht en de economie als in de politiek.
Van den Enden beschrijft de ideale republikeinse democratie, waarin zo veel mogelijk burgers onderwijs krijgen en stemrecht hebben. Ook pleit hij voor vrijheid van seksualiteit. Voor het eerst wordt deze opmerkelijk vlot geschreven tekst hier in modern Nederlands gepresenteerd, met een inleiding door de Britse Verlichtingsexpert Jonathan Israel.Franciscus van den Enden runde de Latijnse school in Amsterdam. Toen hij een lesverbod kreeg, nam zijn leven een spannende wending. Hij raakte betrokken bij een complot tegen Lodewijk XIV. Zijn moordplan lekte uit en hij eindigde aan de galg in Parijs. Zijn geschriften zijn lang zoek geweest. Pas enkele decennia geleden werd duidelijk dat hij de auteur was van de Vrije Politieke Stellingen.
Hertaling: Corinna Vermeulen -
-
-
De Deventer karaktermoord
Geen zaak houdt Nederland zo bezig als de Deventer moordzaak. De steenrijke weduwe Wittenberg werd in 1999 gewurgd en vervolgens meerdere keren met een mes gestoken. De rechter veroordeelde ‘de boekhouder’ Ernest Louwes. Er bleven echter twijfels. Maurice de Hond kwam met een alternatief scenario: ‘de klusjesman’ zou de echte dader zijn. Over de hetze die vervolgens ontstond, verscheen een podcast van Human en de bioscoopfilm De veroordeling. Beide suggereerden dat Ernest Louwes toch de dader moest zijn.
Een foute conclusie, stelt de wetenschapsfilosoof Ton Derksen in dit boek. Het is noch “de klusjesman” noch Louwes. Louwes had de schijn tegen, maar hij heeft een sluitend alibi. Zelfs het DNA pleit hem vrij. Het zit op de verkeerde plek. Louwes pleegde geen moord, het Openbaar Ministerie en de media pleegden karaktermoord op hem.
Ton Derksen is emeritus-hoogleraar wetenschapsfilosofie aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij publiceerde meerdere boeken over gerechtelijke dwalingen, waaronder het bekende Lucia de B. Dit spraakmakende boek vormde de aanzet tot een herziening van de zaak tegen deze Haagse verpleegster. Derksen analyseerde vervolgens ook denkfouten in andere zaken. Het leidde tot de boeken Leugens over Louwes, Dubbel gedwaald, De butlermoord en Verkeerde plaats, verkeerde tijd (over de zaak Olaf H.) Over de zaak Baybasin, waarin sprake is van vervalst bewijs, schreef hij meerdere boeken, waaronder Verknipt bewijs en De Baybasin-taps. Naast deze casusgerichte werken publiceerde Derksen enkele boeken over foutmarges en denkfouten bij rechtsinstanties, waaronder Het O.M. in de fout, Onschuldig vast en Het falen van de Hoge Raad. Hoe de rechtspraak wel met de feiten om dient te gaan beschreef hij in De ware toedracht, over de valkuilen van waarheidsvinding in strafzaken. Derksen schrijft niet alleen over het recht. Hij publiceerde ook boeken over wetenschapsfilosofie en bracht ook een dichtbundel uit over schilderijen van Jeroen Bosch.