De NEEhoarn
€ 17,99
Yn it Hearlike Hertewâld wurdt in snoeperdepoeperige Ienhoarn berne. Hoewol’t elkenien lilaleaf foar him is en hy oanienwei fuorre wurdt mei swiete geloksklaver, gedraacht dat bist him bepaald net ienhoarneftich! Hy seit op alles domwei NEE, en dus wurdt er troch syn famylje al gau allinnich noch mar NEEhoarn neamd.
Op in dei rint de NEEhoarn fuort út syn sûkerwattewrâld.
Hy treft in waskbear dy’t net lústerje wol, in hûn dy’t it allegearre neat skele kin, en in prinses dy’t ivich en altyd wjerwurd jout.
Dy fjouwer foarmje in knap partoer.
Want mei-inoar lekker bokkich wêze is folle leuker!
Gerelateerde boeken
-
opa en oma pluus op zien Drents
Nijntje gaat op visite bij opa en oma Pluis en ‘die heulden veul van nijn’ en opa pluus zegt: ‘ik heb veur nijn een steppie maokt’. Bij de thee eten ze ‘botterkoekies’, want Nijntje, opa en oma Pluus spreken drents.
-
nijntje op de fiets opse Rotjeknors
nijntje op de fiets opse rotjeknors gaat over de wens van nijntje om later te gaan fietsen: ‘as ik een grote nijn ben, dan lijkt het me wel iets, dat ik ‘s cool ga crosse, lekker op me fiets’.
De vertaling van nijntje op de fiets opse rotjeknors is gemaakt door Gerard Cox en Bert Nicodem. Cox en Nicodem vertaalden eerder opa en oma pluis en nijntje in de dierentuin naar het Rotterdams.
-
Bartele Bûse
Bartele Bûse is in jonkje mei in protte fantasy. Yn alles wat er sjocht, sjocht en heart er in ferhaaltsje. Thús begripe se dat net sa goed. Mar Skelte wol. Skelte is keunstskilder. Bartele komt faak by him oer de flier. De prachtichste ferhalen skildert Skelte him foar: oer kening Klomsk fan Kjeldmanië, dy’t altyd sa kâld as in kikkert is; oer de piperwynske prippunêze, dy’t elkenien mar stekke wol; oer Stookstokke Styntsje en de krintekakkers fan Knyphuzen. Mar ek fan de fiif rôvers op Fiifrôvershoek wol Bartele alles witte. Hy harket mei sân pear earen …
Bartele Bûse is in klassiker yn de Fryske jeugdliteratuer. It is skreaun troch Berber van der Geest (1938-2019).
-
het feest van nijntje Oud Grieks
ἡμέρᾳ τινὶ μίφα κυνίκλου
ἤδη ἅμα ὄρθῳ ἀνέστη
ἐλούσατο ἐκ κεφαλῆς εἰς πόδας
καλῶς τοῦτ᾽ ἐπέπρακτο