Uit de bajes
€ 24,90
Waar gebeurde verhalen uit de zwaarbewaakte bajes van Veenhuizen. Ontstaan als opvang voor arme sloebers, veranderde deze plaats in de loop van de tijd in een gevangenis voor de zwaarste criminelen uit heel Nederland. De gevangenis werd een geïsoleerde, zelfvoorzienende enclave waar een streng regime heerste. Desondanks hadden de bewakers moeite om de gevangenen binnen de muren te houden. En die verzonnen op hun beurt de spectaculairste ontsnappingspogingen. Wie zaten er precies in deze gevangenis, en wat haalden deze gevangenen uit? Door een opgelegde zwijgplicht bleven de verhalen over wat daarbinnen gebeurde lang geheim, totdat …
In Uit de Bajes vertelt Clemens van den Brink de spannende, tot nu toe onbekende verhalen van ex-gedetineerden over hun gevangenisjaren.
Clemens van den Brink (1940) studeerde farmacologie, waarna hij artsenbezoeker bij Pfizer werd van het Specialistenteam.
In 1990 werd hij managing director bij BIONAL Pharma
Gerelateerde boeken
-
-
Terpen- en Wierdenland
De geschiedenis van het Noord-Nederlandse kustgebied – het land van de terpen en wierden – kent maar twee echte hoofdrolspelers: de mens en het water. De rode draad van dit boek is de interactie tussen die twee, vanaf 2500 jaar geleden toen de eerste bewoners op deze plek aankwamen tot nu, met een vooruitblik op de terp van de toekomst. Hoe hebben de bewoners van het kleigebied al die tijd geprofiteerd van, gewerkt met, en soms geleden onder het water?
Erik Betten (historicus, journalist, schrijver) beschrijft in Terpen- en Wierdenland de dynamische ontwikkeling van tweeduizend jaar terpenland, steeds met het huidige landschap als gids. Aan de orde komen onder andere de vorming van het kustlandschap na de laatste ijstijd, de bloei van de Noordzeecultuur, en de bebouwing en het dagelijks leven op de terpen. r -
Tussen Aduard en Auschwitz
De kampervaringen en de doorwerking daarvan in het leven van Elie Aron Cohen (1909-1993) staan in deze biografie centraal. De oorlog vormde voor hem niet alleen een breuk tussen twee werelden – gesymboliseerd door Aduard en Auschwitz – maar ook tussen Joden en niet-Joden. En zelfs binnen de naoorlogse Joodse gemeenschap trok Elie scheidslijnen. Scheidslijnen die een duidelijke hiërarchie in leed aangaven, maar waarmee hij ook zijn eigen naoorlogse exclusiviteit als kampoverlevende strikt afbakende.
Elie was naast kampoverlevende tevens arts en schrijver, aspecten die in zijn leven nauw met elkaar verbonden bleven. Het arts-zijn was, zoals hij het zelf cynisch omschreef, ‘het beroep voor de kampen’ en hielp hem te overleven. In zijn publicaties keerde Elie steeds opnieuw terug naar het kamp om zo te getuigen van wat er in de kampen gebeurd was en zijn eigen handelen als ‘prominent’ kritisch te bezien.
Deze biografie is grotendeels gebaseerd op uniek bronnenmateriaal; met name Elie’s naoorlogse correspondentie vormt de ruggengraat van deze biografie. De vele persoonlijke brieven werpen een helder licht op zijn leven en persoonlijkheid.