-
Asega, is het dingtijd?
De hoogtepunten uit de Oud-Friese tekstoverlevering. Standaardwerk. Met inleiding en toelichtingen van dr. O. Vries van de Rijksuniversiteit Groningen.
-
Marijke Meu (1688-1765)
Marijke Meu (tante Marijke) is de koosnaam van Maria Louise van Hessen-Kassel (1688-1765) waaronder de Friezen hun vorstin uit de achttiende eeuw kennen. Zoiets zegt veel over de aard van de band die de Friezen met deze prinses uit het huis van Oranje-Nassau hadden. Veel minder bekend is haar voortdurende strijd om de belangen te verdedigen van haar enige zoon: de latere stadhouder Willem IV. Het voortbestaan van het huis Oranje-Nassau, waarvan de Hollandse tak met het overlijden van stadhouder Willem III in 1702 uitgestorven was, leek door de dood van Johan Willem Friso in 1711 onzeker.
‘Marijke Meu’, Friso’s weduwe, vormde geruime tijd de dunne draad die Willem van Oranje met ons tegenwoordige koningshuis verbond. Lang heeft de officiële Nederlandse geschiedschrijving zowel aan haar als aan haar tijd weinig aandacht besteed. Met deze biografie worden leemten in onze kennis van de achttiende-eeuwse stadhouderlijke familie aangevuld. -
nijntje op de fiets in ut Utregs
Nijntje op de fiets in ut Utregs gaat over de wens van nijntje om later te gaan fietsen: ‘laoter as’k groat ben, dach nijntje op eên dâg, goatik een fietstoch maoke, k’hoop da da dan mâg.’
De vertaling is door Herman van Veen.
-
aupa en auma plùis innut haags
In Aupa en auma plùis innut Haags gaat nijntje op bezoek bij opa en oma pluis. ‘oppun dag zè aupa plùis: ik heb wat voâh je, nijn. Ik heb voâh jâh un step gemaak. hoi hoi, riep nijn, wat fèn.’ Oma pluis leert nijntje breien. Nijntje breidt ‘un warreme doek voâh auma plùis, voâh in de wintâhtèd.’
De Haagse vertaling is van Robert-Jan Rueb. -
opa en oma pluus in ‘t Westfries
In Opa en oma Pluus in ‘t Westfries gaat nijntje op bezoek bij opa en oma. ‘Opa pluus en oma pluus, die hielde groôt van nijn. Nijn kwan ok oftig op bezoek, dat vonde hullie foin.’ Opa Pluus timmert ”n steppie’ voor nijn en bij de thee eten ze ‘butterkoekies’, want ze spreken Westfries met elkaar.
De vertaling van Opa en oma Pluus in ‘t Westfries is gemaakt door Peter Ruitenberg. Ruitenberg is een autoriteit op het gebied van het Westfriese dialect. Hij is onder andere de samensteller van de Westfriese spreukenkalender en schreef de boeken Streek & Taal West-Friesland en Op de boeretoer.
-
nijntje in ‘n dierntuin in ‘t Achterhooks
In deze Achterhoekse vertaling, gaat nijntje samen met vader Pluis met de trein naar de dierentuin. In de dierentuin ziet Nijntje een ‘kangoeroe, met in eur boek een zak. Door zat eur kleine kindje in, lekker op zien gemak.’
De vertaling is door Arie Ribbers. -
-
Oranjekoek
Zoveel Friese bakkers, zoveel oranjekoeken. Een Fries feest is niet compleet zonder oranjekoek. Het zoete banket kent een lange historie en is uitgegroeid tot een feestelijk symbool. Maar zoals ‘dé Fries’ niet bestaat, heeft ook dé oranjekoek vele verschijningsvormen. In een tot fotostudio
omgebouwd busje is beeldend kunstenaar Tryntsje Nauta op bezoek geweest bij alle drieënnegentig Friese bakkers om hun oranjekoek te documenteren.Safolle bakkers, safolle oranjekoeken. In Frysk feest is net kompleet sûnder oranjekoeke. It swiete banket hat in lange histoarje en is útgroeid ta in feestlik symboal. Mar sa as ‘dè Fries’ net bestiet, hat ek dè oranjekoeke in soad ferskiningsfoarmen. Yn in ta fotostudio omboud buske gie keunstner Tryntsje Nauta op besite by alle trijeennjoggentich bakkers om harren oranjekoeke te fotografearjen.
There are as many oranjekoeken as there are bakeries. A Frisian party is not complete without oranjekoek. This sweet pastry has a long history and has gradually developed into a festive Frisian icon. But just as there is no stereotypical Frisian, likewise oranjekoek comes in many forms. In a minibus converted into a photographic studio photographer Tryntsje Nauta visited all the ninety-three bakeries to photograph their oranjekoek.
-
nijntje in ‘n derentuin in Twente
In de dierentuin ziet Nijntje een ‘heel vrömd peerd. Nijn reup, dat is ampat, dat mot wa wis nen zebra wean, met striepen van kop tot gat’. De Twentse vertaling is door Harry Nijhuis, streektaalconsulent van TwentseWelle.
-
pake en beppe pluus in et Stellingwarfs
In pake en beppe pluus gaat Nijntje op ‘bezuuk’ bij opa en oma pluus. Opa heeft ‘veur nijn een autoped’ en Nijn breit ‘een mooie doek veur as et winter wodt’. Bij de thee eten ze ‘botterkoekies’. De Stellingwerfse vertaling is door Johan Veenstra. Veenstra schrijft romans, verhalen en gedichten in het Stellingwerfs. Ook is Veenstra columnist voor de Leeuwarder Courant.
-
nijntje bie zee in t Grunnegers
In Nijntje bie zee gaat Nijntje met ‘pabbe pluus noar de dunen en t strand en noar de zee’. Pa Pluus zegt: ‘hier bennen dien emmer en dien schep, moak mor n hail groot fort dan zel ík kieken of dat wel hail staark en steveg wordt’, want Nijntje en haar vader spreken Gronings. Nijntje bie zee en Opa en oma Pluus zijn vertaald uit het Nederlands door Jan Sleumer. Jan Sleumer is docent Gronings en gaf diverse cursussen Gronings voor zowel beginners als gevorderden. Daarnaast maakt hij deel uit van het Duo Mokumer Molleboon (muziek uit Groningen door de eeuwen heen).
-
Sweltsjes fan Gaast
Theunis Piersma is heechlearaar Trekfûgelekology yn Grins en is in ynternasjonale autoriteit op dat gebied. Op syn fakgebied hat Piersma in ôfgryslik soad skreaun. Yn syn frije tiid docht er yn syn wenplak Gaast ûndersyk nei sweltsjes. Syn buorfrou frege him ‘Wêr bliuwe ús sweltsjes winterdeis, Theunis’. Dy fraach wie oanlieding foar in syktocht nei sweltsjes, nei hoe’t se libje en wêr’t se bliuwe.. Piersma ferstiet de keunst om syn wittenskiplik ynsjoch oer de bringen oan in breed publyk sûnder de kwaliteit te koart te dwaan. Dit is syn earste boek yn syn memmetaal. In oade oan sweltsjes en oan Fryslân.