-
-
-
Dichtbij vakanties en weekendjes weg in de wijngaard
Dichtbij vakanties en weekendjes weg in de wijngaard neemt je mee voor korte ontdekkingstochten in eigen land, en over de grens bij onze buren. Gido Van Imschoot zocht gastvrije wijnbouwers uit in Nederland, België, Frankrijk, Duitsland en Luxemburg. Zij laten je met plezier kennismaken met hun domein, hun wijn en hun passie. De wijnboeren reiken ook tips aan over unieke plekken, waar je lekker kunt eten, en de mooiste wandel- en fietspaden in de regio.
Geniet op het terras van de Apostelhoeve, waar je een heerlijk uitzicht hebt op de stad Maastricht of wandel met Nicolas door zijn golvende wijngaarden rond Domaine des Hêtres in de regio Luik. Ruik en proef de zilte Zeeuwse lucht waar Johan met passie zijn heerlijke wijnen maakt of laat je verrassen door de ‘Urban Winery’ op honderd meter van de Onze-Lieve-Vrouwetoren in Antwerpen …
Gido Van Imschoot is Master Sommelier, culinair journalist, Belgisch Wijnambassadeur en erevoorzitter van de Vereniging Vlaamse Sommeliers
-
Wolf
Plotseling gebeurde wat schapenboeren vreesden en natuurliefhebbers hoopten. De terugkeer van de wolf in Nederland en België is nu een feit, maar leidt tot commotie en botsende opvattingen bij natuurliefhebbers, boeren, wetenschappers en recreanten.
In Wolf, de terugkeer van een jager onderzoekt Roelke Posthumus het gedrag en leven van wolven. Hun doorzettingsvermogen bij het jagen op prooi, de tientallen kilometers die ze kunnen afleggen per dag, het contact met familieleden, het ontwijken van vijanden. De feiten uit Wolf geven context aan de onwennigheid waarmee we tegenover een fors roofdier staan.
Roelke Posthumus is bioloog en auteur. Zij woonde in de ‘wolvenzone’ in Noorwegen tijdens de terugkeer van de wolf in Scandinavië. Daar raakte ze gefascineerd door het leven van dit unieke roofdier en de emoties die hij oproept.
-
Kloostermoppen
In de twaalfde en vooral de dertiende eeuw vestigden zich onder meer de kloosterorden van de cisterciënzers en de premonstratenzers in Noord-Nederland. Naar voorbeeld van de moederkloosters introduceerden de kloosterlingen grote bakstenen, kloostermoppen genoemd, waarmee ze vanaf het midden van de twaalfde eeuw tot in de zestiende eeuw kerken en kloosters bouwden. In dezelfde periode gebruikten ook vermogende particulieren de grote bakstenen voor de bouw van hun steenhuizen. Vanaf midden dertiende eeuw begonnen de steden zich te ontwikkelen, waarbij de bakstenen werden gebruikt voor stadsmuren en particuliere huizen. Baksteen bood de bouwheren goede mogelijkheden en was duurzamer dan de natuursteen die tot het einde van de twaalfde eeuw werd toegepast als bouwmateriaal. Klei was voor de productie en turf voor het bakken van stenen in ruime mate voorhanden in de provincie Groningen.
In Kloostermoppen, middeleeuws bouwmateriaal in stad en provincie Groningen beschrijven Edward Houting en Hans Vrijer circa 200 middeleeuwse kerken, kloosters, steenhuizen en stadsmuren. Hiermee wordt voor het eerst een uitgebreid overzicht in boekvorm gegeven van het ontstaan en de toepassing van kloostermoppen in Groningen. De uitgave is ruim geïllustreerd met foto’s, bouwtekeningen van middeleeuwse kerken en kerktorens, kaarten en oude prenten. Bovendien voert een wandeling in de binnenstad van Groningen langs zichtbare overblijfselen van middeleeuwse gebouwen.